«Καθαρή έξοδος» το (νέο) ιερό Δισκοπότηρο
Του Νίκου Φιλιππίδη
(Πηγή : http://www.liberal.gr)
Η πλήρης στροφή της κυβέρνησης Τσίπρα, από τον πλήρη λαϊκισμό (ηττήθηκε κατά κράτος) στον δήθεν δίκαιο ρεαλισμό, ολοκληρώνεται σήμερα με την έναρξη των διαδικασιών επανέκδοσης του 5ετούς ομολόγου.
Μαζί πιάνει εκ νέου το νήμα επιστροφής στην κανονικότητα και η ελληνική οικονομία. Είναι άλλωστε πανθομολογούμενο ότι τον Ιούλιο του 2014, ημέρα της ημιτελούς κάλυψης του 3ετούς ομολόγου της κυβέρνησης Σαμαρά, ξεκίνησε ο κύκλος της μεγαλύτερης περιπέτειας της χώρας στα χρόνια των μνημονίων. Τότε το «σκάσιμο» της πορτογαλικής τράπεζας Banco EspiritoSanto (Τράπεζα του Αγίου Πνεύματος) αποτέλεσε την σύμπτωση για να συνειδητοποιήσει η κυβέρνηση Σαμαρά όλα όσα συνέβαιναν γύρω της, ότι είχε εγκαταλειφθεί από τους συμμάχους της, καθώς ανέτειλε το άστρο Τσίπρα, που οδήγησε στην μεγαλύτερη ζημιά την οικονομία μετά το 2010.
Το ερώτημα εάν η στροφή αυτή που σήμερα ολοκληρώνεται ανοίγει έναν νέο ενάρετο κύκλο στην ελληνική οικονομία, μπορεί να απαντηθεί μόνο από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και την ομάδα του.
Έχοντας αποτύχει σε όλες τους τις στρατηγικές που ανέπτυξαν από τον Ιανουάριο του 2015 και μετά (μόνη εξαίρεση η νίκη στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015), είναι εμφανές ότι επιχειρούν να μετριάσουν την διαφορά της ήττας που έρχεται στις εξαιρετικά πιθανές πρόωρες εκλογές του Φθινοπώρου του 2018 (προκειμένου να αποφύγει το πολιτικό κόστος της μείωσης των συντάξεων από 1/1/2019).
Το νέο σύνθημα στους «μυαλωμένους» πέριξ και μέσα στο Μαξίμου, είναι «καθαρή έξοδος από τα μνημόνια». Έξοδος δηλαδή χωρίς την βαριά ατζέντα της προληπτικής γραμμής. Στόχος τους είναι η δημιουργία ενός μαξιλαριού ρευστότητας ασφαλείας με χρήματα από τις δόσεις, αλλά και με μικρές εκδόσεις ομολόγων, προκειμένου να χτιστεί το πολιτικό αφήγημα της εξόδου από τα μνημόνια.
Η στρατηγική αυτή για την ώρα είναι η επικρατέστερη στο Μαξίμου. Βάση αυτής και τα θέματα της τρίτης αξιολόγησης, όπως ο συνδικαλιστικός νόμος για την προκήρυξη απεργίας θα περάσει στην ώρα του και ο επανυπολογισμός των συντάξεων και η πώληση μονάδων της ΔΕΗ θα προχωρήσει.
Η στρατηγική αυτή περνάει από δύο ακόμα σταθμούς, κρίσιμους για την βιωσιμότητά της. Ο ένας είναι ο Φεβρουάριος του 2018, όταν το ΔΝΤ θα ολοκληρώσει τον πρώτο έλεγχο του δικού του προγράμματος και πιθανολογείται ότι θα ανοίξει εκ νέου η συζήτηση παραμονής του στο πρόγραμμα, με την νέα γερμανική κυβέρνηση να παραμένει άγνωστο πια θέση θα πάρει ως προς την εφαρμογή των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, ενώ είναι πιθανό το ταμείο να ανοίξει νέο θέμα μέτρων προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του 2019 και του 2020.
Ο δεύτερος είναι τον Ιούλιο, όταν οι θεσμοί θα πρέπει να διαπιστώσουν εάν είναι βιώσιμοι οι δημοσιονομικοί στόχοι έως το 2022.
Η στρατηγική αυτή, της ήρεμης αποδοχής μιας μικρότερων διαστάσεων ήττας, απειλείται μαζί και η χώρα από έναν και μόνο παράγοντα: Να επικρατήσουν εκ νέου οι θερμοκέφαλοι στην κυβέρνηση. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα πρέπει να αποκλείεται τίποτα. Από το μη κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης, μέχρι την υιοθέτηση μέτρων ελάφρυνσης του προγράμματος εκτός των συμφωνηθέντων με τους θεσμούς. Σε αυτή την περίπτωση η σημερινή προσπάθεια του οικονομικού επιτελείου και του ΟΔΔΗΧ θα αποτελέσει απλά ένα «όνειρο θερινής νυχτός» μαζί και η «καθαρή έξοδος από τα μνημόνια»…
