Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Η απολαυστική αποτύπωση της επικαιρότητας από το Στ. Κασιμάτη


Περιμένοντας τον Καρατζαφέρη της Αριστεράς
Στέφανος Κασιμάτης 
Ενόσω εδώ στην Ελλάδα οι οπαδοί της ριζοσπαστικής Αριστεράς αγωνιούσαν για την απόφαση του Καρατζαφέρη της Αριστεράς (γνωστότερου ως Λάκη Λαζόπουλου) σχετικά με τη συμμετοχή του ή μη στο ευρωψηφοδέλτιο των Λαφαζανιστών-Τσιπριστών (γνωστότερων ως ΣΥΡΙΖΑ), στην Ιταλία οι φίλοι του Αλέξη το γλεντούσαν.
Σε διάφορες μεγάλες ιταλικές πόλεις (Ρώμη, Βενετία, Νάπολη, Παλέρμο, Μιλάνο), συγκεντρώθηκαν χθες μικρές ομάδες παλαβών της Αριστεράς, προκειμένου να γιορτάσουν τη συγκέντρωση των απαραίτητων υπογραφών για τη συμμετοχή στις ευρωεκλογές του περιθωριακού συνδυασμού «Η άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα» (L’ altra Europa con Tsipras) ή, άλλως, «Λίστα Τσίπρα».
Στο Μιλάνο, ειδικότερα, όπως είδα σε φωτογραφία της εφημερίδας Corriere della Sera, μια δράκα Ιταλών νεοκομμουνιστών έστησε τρελό χορό στο κέντρο της εμβληματικής στοάς Βιτόριο Εμανουέλε. Εικάζω ότι οι πανηγυριστές είχαν πλήρη αντίληψη του τι εστί Τσίπρας, εξ ου και επέλεξαν για τους πανηγυρισμούς τους τη στοά με τα ωραιότερα και ακριβότερα μαγαζιά της πόλης. (Κατά τα λοιπά, βέβαια, δεν ξέρουν τι τους γίνεται...)
Ο δάσκαλος
«Είναι πολύ καλό παιδί, αλλά πάντοτε ήταν πτωχοαλαζών, απολύτως αδιάβαστος (...) Τα τελευταία σαράντα πέντε χρόνια είμαι δάσκαλος και από τα ματάκια τους τα καταλαβαίνω τα παιδάκια. Επομένως, κατάλαβα ότι είναι αδιάβαστος. Γενικώς, ειδικώς, ορισμένως και αορίστως». Ταύτα εδήλωσε για τον Σταύρο Θεοδωράκη ο «δάσκαλος» Κώστας Ζουράρις, υποψήφιος ευρωβουλευτής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων (του Πάνου Καμμένου και της Ραχήλ...), ο διατελέσας και καθηγητής σε ΙΕΚ δημοσιογραφίας. Καλύτερο δώρο από την περιφρόνηση δεν μπορούσε να κάνει ο Ζουράρις στον Θεοδωράκη. Δεν ξέρω, ωστόσο, πώς θα όφειλε να ανταποδώσει ο Θεοδωράκης. Να του στείλει λουλούδια, γλυκά, ένα ντονέρ ενδεχομένως;
Φωνές
Αχ! «Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες / εκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι / για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους»... Καταπίνω, όμως, τη συγκίνησή μου, για να σας πω ότι ο παλαιός πολιτικός Πανίκας Ψωμιάδης (υποψήφιος του συνδυασμού Πολύδωρα, Μαντούβαλου, Νικολόπουλου κ.ά.) δήλωσε ότι ποτέ δεν κράτησε «κομματική ντουντούκα». Εχει δίκιο. Διότι τηλεφωνικώς εκλιπαρούσε να περιληφθεί στο ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ., όχι με ντουντούκα έξω από το Μαξίμου...
Τόσο αθώος;
Είχα την εντύπωση ότι ο Βασίλης Μιχαλολιάκος, έπειτα από τόσα χρόνια στην πολιτική, έπρεπε να είναι ο κατ’ εξοχήν κ***πετσωμένος πολιτικός. Και όμως, εξ αφορμής του γεγονότος ότι ο (κατά τον τίτλο) υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος παρέστη στην παρουσίαση της υποψηφιότητας του Ευάγγ. Μαρινάκη για τη δημαρχία Πειραιώς*, ζήτησε από τον πρώτο βουλευτή Α΄ Πειραιώς της Ν.Δ. (ο Αρβανιτόπουλος είναι αυτός) να πάρει θέση στο ζήτημα της αναμέτρησης Μαρινάκη και Μιχαλολιάκου για τον δήμο. Να πάρει θέση ο... Αρβανιτόπουλος; Τώρα σώθηκες, κακομοίρη Μιχαλολιάκο! Τέτοιες απαιτήσεις από τα ασπόνδυλα της πολιτικής! Θαυμάζω την αθωότητά σου...
*: Τύποις, ο Ευάγγ. Μαρινάκης είναι μόνον υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο ψηφοδέλτιο υπαλλήλου του. Αλλά εμείς παρακάμπτουμε τους τύπους και προχωρούμε στην ουσία...

Ενα ίνδαλμα
Ο Ευάγγελος Αντώναρος (κανονικά, εδώ γελάμε, αλλά παρακαλώ να συγκρατηθούμε επί του παρόντος...) αμόλησε χθες ένα τουίτ, σχετικώς με τη σύνθεση του ευρωψηφοδελτίου της Ν.Δ.: «Ανθ’ ημών Γουλιμής», έγραψε ο πρώην εκπρόσωπος Τύπου του Κων. Καραμανλή Β΄ του Ακάματου. Αλλά επειδή δεν έχω πρόσβαση στο Τουίτερ (απαξιώ...), δεν γνωρίζω αν έγραψε την αντωνυμία με ύψιλον ή ήτα. Στα ΜΜΕ, πάντως, καταγράφεται και με τους δύο τρόπους. (Ομως στα ΜΜΕ εργάζονται οι δημοσιογράφοι, οπότε δεν είναι δυνατόν να έχεις εμπιστοσύνη...) Εν πάση περιπτώσει, όπως και αν το έγραψε, το ολίσθημα είναι δεδομένο, είτε αφορά την ορθογραφία είτε την αντίληψη που έχει για την αξία του ως προσώπου της πολιτικής. Δεν παύει, εντούτοις, να είναι ο Αντώναρος που αγαπήσαμε, επειδή συνέχισε (με τα δικά του μέσα) την υπέροχη παράδοση του αειμνήστου πατρός του Αρχελάου, πασίγνωστου γελοιογράφου στους παλαιότερους...
The constant gardener
Από τα ύψη της Βαλχάλα, εκεί όπου ο Σάρνχορστ, ο Μόλτκε, ο Ρούνστεντ, ο Μανστάιν κάθονται ήσυχα κι ωραία με τα άλλα τα παιδιά και παίζουν τάβλι, μια βροντώδης φωνή ακούστηκε! Και είπε η φωνή: «Αυτή η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε πλέον να είναι στην εξουσία». Είπε, επίσης, ότι η πτώση της κυβέρνησης Γεωργάκη Παπανδρέου ήταν «ανατροπή». Επρόκειτο για τον Δημήτρη φον Δρούτσα, πρώην υπουργό Εξωτερικών, πρώην ευρωβουλευτή, μα πάντα κηπουρό. Βέβαια, ο Φον Δρούτσας δεν ήταν ποτέ πολεμιστής. Βλέπετε όμως, στη Βαλχάλα έχουν κήπο και χρειάζεται κάποιος για να τον φροντίζει...