Από το Μυστήριο
Η έξοδος της Ελλάδος στις αγορές μετά από 4 χρονιά αποτελεί αναμφισβήτητα θετική εξέλιξη.
Ενδεχομένως και αισιόδοξη, τηρουμένων των αναλογιών και όσων προηγήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια.
Οι θυσίες του ελληνικού λαού, πρωτόγνωρες και μοναδικές στα χρονικά για χώρα του ανεπτυγμένου κόσμου, επέτρεψαν αυτήν την προοπτική και μόνο αυτές.
Σίγουρα δεν αποτελεί λόγο για φιέστες, για πανηγυρισμούς στους δρόμους και για άκρατο ενθουσιασμό, καθώς είναι σημαντικό να δούμε ποιο θα είναι τελικά το επιτόκιο δανεισμού, διότι αν είναι υψηλό (πάνω από 5,5%) το κόστος δανεισμού θα είναι μάλλον ασύμφορο. Πόσω μάλλον όταν το επιτόκιο δανεισμού των δανείων που λάβαμε εντός του δευτέρου Μνημονίου είναι σημαντικά μικρότερο.
Στην περίπτωση υψηλού επιτοκίου θα φανεί ότι οι αγορές δεν έχουν ακόμη πειστεί για την μακροοικονομική προοπτική της χώρας και είναι επιφυλακτικές.
Από την άλλη οι σπασμωδικές και άστοχες αντιδράσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που μεμψιμοιρώντας ομιλούν περί "στημένης" εξόδου, φανερώνουν την αμηχανία της αξιωματικής αντιπολίτευσης ενώπιον μίας άνευ άλλου θετικής εξελίξεως στην Οικονομία, καθώς και την πλήρη αδυναμία της να επενδύσει πολιτικά σε ρεαλιστικές προτάσεις αντιμετώπισης της κρίσης. Αδυνατώντας να αρθρώσει εποικοδομητικό λόγο, ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει για ακόμη μία φορά την άρνηση και την καταγγελία.
Φυσικά, η έξοδος αυτή επουδενί σημαίνει ότι με τον τρόπο αυτό θα λυθούν τα προβλήματα. Ότι θα μειωθεί η ανεργία, ή ότι θα τονωθεί η επιχειρηματικότητα. Απλώς δείχνει ότι οι δανειστές μάς επιτρέπουν πια να κινηθούμε με μεγαλύτερη αυτονομία. Και καθώς θα έχουμε τη δυνατότητα να απευθυνθούμε σε άλλες πηγές για την κάλυψη των υποχρεώσεων της χώρας, σε θεωρητική τουλάχιστον βάση, θα μπορούμε να είμαστε πιο ευέλικτοι και κάποια στιγμή να πούμε και κανένα όχι σε παράλογες απαιτήσεις των δανειστών μας.
Τα Σέβη μου
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
