Τα ανήλικα της Μπαρτσελόνα
ΑΘΩΣ ΔΗΜΟΥΛΑΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Το ξυπνητήρι χτυπάει στις 7 π.μ. και οι ανήλικοι κάτοικοι της Μασία μαζεύονται για πρωινό. Στη συνέχεια, επιβιβάζονται στα λεωφορεία που τους πηγαίνουν σχολείο. Οταν επιστρέψουν, ξεκουράζονται ή διαβάζουν μέχρι τις 4 μ.μ., που είναι η ώρα της προπόνησης.
Το δείπνο σερβίρεται στις 9 μ.μ. και μέχρι τις 10 άπαντες πρέπει να βρίσκονται στα δωμάτιά τους. Τα περισσότερα είναι παιδιά από την Καταλονία και την υπόλοιπη Ισπανία, όμως υπάρχουν και αρκετά από διάφορα μέρη του κόσμου. Μεγαλώνουν μαζί, μαθαίνουν να παίζουν ποδόσφαιρο με έναν συγκεκριμένο τρόπο και ονειρεύονται να παίξουν στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα. Ενας στους δέκα αποφοίτους της Μασία τα καταφέρνει. Το αποτέλεσμα; Οι 16 από τους 24 ποδοσφαιριστές του σημερινού ρόστερ της ομάδας αποτελείται από παίκτες της ακαδημίας.
Και είναι τόσο αποδοτική αυτή η διαδικασία, ώστε η Μπαρτσελόνα επέλεξε να προσθέσει στις ακαδημίες της 10 παιδιά από όλο τον κόσμο, αγνοώντας τους περιορισμούς της FIFA για τις διεθνείς μετακινήσεις ανήλικων ποδοσφαιριστών. Από τον κανονισμό εξαιρούνται οι άνω των 16 ετών που μετακινούνται εντός Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά και τα παιδιά των οποίων η οικογένεια μετακόμισε στη χώρα, εν προκειμένω στην Ισπανία, για λόγους που δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο. Τέλος, η μετακίνηση νομιμοποιείται αν ο τόπος κατοικίας του παιδιού βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 50 χιλιομέτρων από τα σύνορα της χώρας στην οποία μεταγράφεται. Στις δέκα περιπτώσεις για τις οποίες κατηγορείται η Μπαρτσελόνα δεν ίσχυε καμία από τις παραπάνω εξαιρέσεις.
Προστατεύοντας τους ανηλίκους
Σκοπός της παγκόσμιας ομοσπονδίας είναι η προστασία όσων δεν τα καταφέρνουν, των παιδιών που εγκαταλείπουν το σπίτι τους σε ευαίσθητη ηλικία, που μεγαλώνουν με ένα όνειρο που δεν εκπληρώνεται και επιστρέφουν ψυχολογικά τραυματισμένα. Ο Αντρές Ινιέστα, ο οποίος έφτασε στη Μασία στα 12 του, θυμάται ότι περνούσε μέρες κλαίγοντας από τη νοσταλγία για το σπίτι του. Και ήταν ένα από τα παιδιά που αμέσως φάνηκε ότι μπορεί να τα καταφέρει, αλλά και που είχε χρειαστεί να διασχίσει μόνο μερικά χιλιόμετρα από το Αλμπαθέτε, όπου μεγάλωσε, μέχρι τη Βαρκελώνη. Μπορεί, λοιπόν, 1 στους 10 να φτάνει στην πρώτη ομάδα και άλλοι 3 στους 10 να καταφέρνουν να γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές σε μικρότερα κλαμπ, αλλά οι υπόλοιποι 6 στους 10 αποτυγχάνουν. Και δεν μιλάμε για ποσοστά επί του συνολικού πληθυσμού, αλλά για παιδιά που έχουν επιλεγεί ανάμεσα σε χιλιάδες ως εκείνα με τις περισσότερες πιθανότητες να πετύχουν. Κάθε χρόνο μαζεύονται περίπου 1.000 παιδιά έξι έως οκτώ ετών για να δοκιμαστούν: αρχικά επιλέγονται 200, τα οποία κλιμακωτά μειώνονται όσο ενσωματώνονται στις ομάδες νέων. Υπάρχουν 15 ομάδες για τις ηλικίες από 7 έως 18 ετών, μετά οι καλύτεροι συγκροτούν την Μπαρτσελόνα Β (η οποία συμμετέχει στη δεύτερη εθνική κατηγορία) και από εκεί προωθούνται στην πρώτη ομάδα.
Μασία όπως Χάρβαρντ
Η Μπαρτσελόνα υποδέχεται επίσης τα μεγαλύτερα ταλέντα από άλλες ακαδημίες από όλο τον κόσμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ακαδημία του Σαμουέλ Ετό στο Καμερούν, από την οποία η Μασία τροφοδοτείται συστηματικά. Αλλωστε, η μεγαλύτερη κοινότητα της ακαδημίας (πλην των Καταλανών και των λοιπών Ισπανών) είναι αυτή των Καμερουνέζων. Αυτήν τη στιγμή πέντε παίκτες αγωνίζονται στην ομάδα κάτω των 19 ετών και άλλοι δύο στην Μπαρτσελόνα Β. Ενας από αυτούς είναι ο Ζαν-Μαρί Ντονγκού, ο οποίος έκανε πρόσφατα και το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα.
Φυσικά, υπάρχει και ένα εξειδικευμένο δίκτυο «κατασκόπων». Για την ακρίβεια, 15 σκάουτερ κινούνται αποκλειστικά στην Καταλονία, άλλοι 15 παρακολουθούν την υπόλοιπη Ισπανία και ακόμα 10 ταξιδεύουν ανά τον κόσμο: ένας από αυτούς κάποτε είδε στην Αργεντινή τον Λιονέλ Μέσι. Με τους ισχύοντες κανονισμούς, η μετακίνηση του 13χρονου τότε Μέσι από το Ροσάριο της Αργεντινής στη Βαρκελώνη θα ήταν παράνομη. Και η αλήθεια είναι ότι, αν οι άνθρωποι της Μπαρτσελόνα περίμεναν τον Μέσι να γίνει 18 ετών, μπορεί εν τω μεταξύ να είχε σταματήσει το ποδόσφαιρο.
Οι μετακινήσεις ανηλίκων, νόμιμες και μη, γίνονται πάντα με τη σύμφωνη γνώμη της οικογένειας. Το δέλεαρ για τους γονείς να δουν το παιδί τους να παίζει στην Μπαρτσελόνα είναι τεράστιο. Ο πατέρας του Μέσι ήρθε μαζί του στη Βαρκελώνη για να τον βοηθήσει στα πρώτα του βήματα. Οι γονείς του 15χρονου σταρ των σημερινών ακαδημιών της ομάδας, του Κορεάτη Λι Σέουνγκ Γου, επίσης δήλωσαν ότι σκοπεύουν να μετακομίσουν στην Ισπανία. Ο Λι είναι ένας από τους δέκα που έφτασε στη Μασία παρατύπως, όπως είναι και ο Γάλλος Τεό Σεντρί. Η μητέρα του πιτσιρικά από την Τουλούζη δήλωσε στην καταλανική εφημερίδα Λα Βανγκουάρντια: «Αυτό το μέτρο (σ.σ. η απόφαση της FIFA) τιμωρεί τα παιδιά, όχι τους συλλόγους. Ποιος γονιός θα έκλεινε στο παιδί του την πόρτα για να μπει στο Χάρβαρντ;».
Πλήγμα στο κύρος και στο γήπεδο
Η παγκόσμια ομοσπονδία τιμώρησε την Μπαρτσελόνα με πρόστιμο 369.000 ευρώ και απαγόρευση κάθε μεταγραφής μέχρι το καλοκαίρι του 2015. Εκτός από το προφανές αγωνιστικό ζήτημα, υπάρχει και το πρόβλημα της φθοράς της δημόσιας εικόνας της ομάδας.
Η Μπαρτσελόνα αποτελούσε την καλή όψη του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Η ομάδα που διοικείται από τα μέλη της, που αρνείται να βάλει χορηγό στη φανέλα της, που όταν οι αντίπαλοί της ξοδεύουν εκατομμύρια σε μεταγραφές απαντούσε με παιδιά από την Καταλονία που έπαιζαν για το σύλλογο και για τον τόπο τους. Ηταν το αντίπαλο δέος στην «καθεστωτική» Ρεάλ και στις νεόπλουτες ομάδες των Αράβων και των Ρώσων. Ολα αυτά έχουν αρχίσει να αναιρούνται. Πρώτα από όλα, η ομάδα υπέκυψε στους νόμους της αγοράς και στη φανέλα της πλέον υπάρχει χορηγός - η τριετής συμφωνία με την Qatar Airways θα της αποφέρει 96 εκατ. ευρώ. Ακολούθησε το καλοκαιρινό σίριαλ της μεταγραφής του Νεϊμάρ, το κόστος της οποίας δηλώθηκε μικρότερο για φορολογικούς λόγους. Το σκάνδαλο οδήγησε στην παραίτηση του προέδρου Σάντρο Ροσέλ. Για φοροδιαφυγή κατηγορήθηκε και ίδιος ο Λιονέλ Μέσι, ο οποίος υποτίθεται ότι απέκρυψε από το κράτος 4 εκατ. ευρώ. Η αποκάλυψη ότι το θαύμα της Μασία πραγματοποιείτο τόσα χρόνια παραβιάζοντας τους κανονισμούς είναι ένα ακόμη χτύπημα. Ωστόσο, το τι κάνει η Μπαρτσελόνα είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι τι κάνει η FIFA. Οι επιμέρους ευαισθησίες της παγκόσμιας ομοσπονδίας δεν αναιρούν το γεγονός ότι με τις ευλογίες της το ποδόσφαιρο έγινε ένα εμπορευματοποιημένο προϊόν - το «παιδομάζωμα» από την πλευρά των μεγάλων συλλόγων είναι ένα φυσικό επακόλουθο.
