Το αληθινό πρόσωπο του Φετουλάχ Γκιουλέν
Η Τουρκία πεδίο μάχης μεταξύ ισλαμιστών
By Ιωάννης Θ. Μάζης
(Πηγή : http://foreignaffairs.gr)
Αυτό το διάστημα στην Τουρκία συμβαίνουν σημαντικά γεγονότα σχετικά με έντονα φαινόμενα διαφθοράς που συγκλονίζουν την ισλαμιστική κυβέρνηση Ερντογάν.
Η προσεκτική ανάλυσή τους αναδεικνύει μια έντονη και εξουθενωτική ενδοϊσλαμιστική διαμάχη μεταξύ του Ισλαμιστικού Μυστικιστικού Τάγματος του Ιμάμη, του δήθεν «ηπίου Ισλάμ» τού Φετουλάχ Γκιουλέν (και της οργάνωσής του, των «Φετουλαχή») και του Ερντογάν.
Τα συνεχή λάθη του υπουργού Εξωτερικών, Νταβούτογλου, υιοθετούμενα από τον Ερντογάν, αυξάνουν πλέον και τα εσωτερικά μέτωπα εις «την φίλη, γείτονα και σύμμαχο» Τουρκία. Η ανάδυση αυτών των ενδοϊσλαμιστικών προβλημάτων στους κόλπους τού αντιστοίχου κομματικού και ευρυτέρου πολιτικού χώρου, συνδυαζόμενα με την δημιουργία οιονεί συροκουρδικού κράτους στα νότια και νοτιοανατολικά συροτουρκικά σύνορα και επί συριακών εδαφών, αλλά και η αναζωπύρωση της δυσπιστίας και της ένοπλης δραστηριότητος των κουρδικών πληθυσμών της νοτιο-ανατολικής και ανατολικής Ανατολίας επί των τουρκικών εδαφών, δεν επιτρέπουν εφησυχασμό στην Αθήνα όπως και στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις.
Στα ανωτέρω εσωτερικά προβλήματα του τουρκικού ισλαμικού πολιτικού και πολιτισμικού χώρου προστίθενται και η ταχεία πτώση της τουρκικής λίρας, οι άρτι παρασχεθείσες «συμβουλές» του ΔΝΤ προς την Άγκυρα και ακόμη η αντιπαράθεση μεταξύ κοσμικού μετακεμαλιστικού και αριστερού στοιχείου και της ισλαμιστικής κυβέρνησης του ΑKP.
Η επίθεση του Ερντογάν εναντίον του Πρέσβεως των ΗΠΑ στην Άγκυρα αλλά και εναντίον τού (πρώην νουριστή και μεβλεβή) ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν και της οργάνωσής του, η οποία διαθέτει περίπου 1.000 ισλαμικά κολέγια ανά τον πλανήτη και περίπου 140 στις ΗΠΑ, αποδεικνύει τον πανικό τού κατά φαντασίαν «σουλτάνου» Ερντογάν, του καρατομούντος ηγετικά στελέχη τής Αστυνομίας επειδή έκαναν το καθήκον τους (αλλά και επειδή ανήκουν στο κίνημα Γκιουλέν) συλλαμβάνοντες κάποιους διεφθαρμένους και διαφθορείς, υπευθύνους των οικονομικών σκανδάλων συγκλονίζοντας την γείτονα, και καταρώμενος τις ΗΠΑ και το Ισραήλ ως... υπεύθυνους για την παρούσα αναταραχής.
Ο Ερντογάν όμως, πιθανώς, να καταβάλλει πλέον το τίμημα των κατωτέρω πράξεών του εις την διεθνή , λεγομένη, κοινότητα:
- Απαγόρευση της συμμετοχής τού κράτους τού Ισραήλ στην κρίσιμη για την ισραηλινή εθνική ασφάλεια ΝΑΤΟϊκή αεροπορική άσκηση «Anatolian Eagle» AE-08/4 κατά την περίοδο 3-14 Νοεμβρίου τού 2008.
- Εξύβριση από τον Ερντογάν τού Ισραηλινού προέδρου Σιμόν Πέρεζ, ως εγκληματία, στο Νταβός την 30/01/2009.
- Επιχείρηση διάσπασης της ισραηλινής ζώνης αποκλεισμού στην Γάζα (πλοίο «Μαβί Μαρμαρά» και συνέχεια).
- Γελοιοποίηση της αναγνώρισης του επεισοδίου Μαβί Μαρμαρά και της «συγνώμης» από πλευράς Νετανιάχου, την 24η/12/2013.
- Απειλή τού Ερντογάν εναντίον τού Ισραήλ ότι θα διασπάσει ο ίδιος την ισραηλινή Ζώνη Αποκλεισμού επιβαίνων τουρκικής φρεγάτας.
- Παράδοση 10 Ιρανών συνεργαζομένων με τις Ειδικές Υπηρεσίες τού Ισραήλ στην κυβέρνηση της Τεχεράνης, στις αρχές τού 2012.
- Εκδήλωση ενδιαφέροντος του Ερντογάν για προμήθεια όπλων από την Κίνα τον Οκτώβριο του 2013, κάτι που ενόχλησε ιδιαιτέρως τις ΗΠΑ.
- Συνεχής προώθηση ισλαμιστών τής Αλ Κάιντα και θυγατρικών ισλαμιστικών τρομοκρατικών οργανώσεων στα συριακά εδάφη μέσω της Τουρκίας με δαπάνες τής Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ, υπό την ηγεσία του αρχηγού της τουρκικής ΜΙΤ, Χακάν Φιντάν, κτλ.
Πάντως, όχι. Ο Φετουλάχ Γκιουλέν δεν είναι αντίθετος με τον πλήρη εξισλαμισμό τής Τουρκίας ούτε με τη νεο-οθωμανική ηγεμονική ονείρωξή της. Διαφωνεί, απλώς με τον Ερντογάν ως προς τις μεθόδους τού τελευταίου, τις οποίας θεωρεί βάρβαρες και καταστροφικές σε ό, τι αφορά τον αθόρυβο εξισλαμισμό τής τουρκικής εξουσιαστικής ελίτ.
Διαφωνεί με τον ερντογανικό νόμο περί απαγόρευσης των ιδιωτικών του κολεγίων τα οποία του αποφέρουν μεγάλα κέρδη και αποτελούν τον μηχανισμό παραγωγής των στελεχών του στην Τουρκία και διαφωνεί με την διάθεση του Ερντογάν να χειραφετηθεί από την υποταγή του στο κίνημα το οποίο τον ανέδειξε: δηλαδή το δικό του.
Αναφορικά με τα θέματα της μεθόδου του εξισλαμισμού τής τουρκικής κοινωνίας και των ελίτ της, ο Γκιουλέν θεωρεί ότι πρέπει οι πιστοί του (οι οποίοι έχουν διαβρώσει, το πάλαι ποτέ με τις ευλογίες Ερντογάν και τις προτροπές Νταβούτογλου, μεγάλο μέρος τής Αστυνομίας και ένα ικανό τμήμα τού Δικαστικού Σώματος) να λειτουργούν με μετριοπαθές προσωπείο και μάλιστα ως «ιοί εισερχόμενοι δια των αρτηριών του τουρκικού κοινωνικο-πολιτικού σώματος μέχρι να φθάσουν εις τον εγκέφαλόν του και να καταλάβουν το κεντρικόν νευρικόν σύστημα αυτού. Τότε θα αποκαλύψουν ποιοί είναι και ποιός ο τελικός τους στόχος».
Επίσης, ο μέχρι τον περασμένο χρόνο, σκληρός αντισημίτης Γκιουλέν [1], ανέκρουσε εσχάτως πρύμναν αντιλαμβανόμενος ότι πρέπει να ψιμυθιώσει τον αντισημιτισμό του, ώστε να τύχει υποστήριξης από το ισραηλινό λόμπι των ΗΠΑ. Άλλωστε, είναι γνωστή η διαμονή του στην Πενσυλβάνια (ΗΠΑ) από το 1999, όπως και το ότι έχει κατηγορηθεί από την ΜΙΤ σε έκθεσή της για το σκάνδαλο Σιουσουρλούκ (κατετέθη στην κυβέρνηση Γιλμάζ στις 22/01/98) την οποία έκαμαν γνωστή έγκυρα, κοσμικού χαρακτήρα τουρκικά ΜΜΕ (Μilliyet, 19/10/2010) για το ότι «τα μέλη τού κινήματός του αποτελούν τον πλέον σημαντικό μη κυβερνητικό μηχανισμό που διατηρεί η CΙΑ στην περιοχή...» και παρέθετε στοιχεία ότι «...η απώτερη και κεκαλυμμένη επιδίωξη του Γκιουλέν είναι να εγκαθιδρύσει στην Τουρκία ένα ισλαμικό καθεστώς στο πρότυπο του Ιράν».
Ας εξετάσουμε, όμως, μερικά αποσπάσματα από τα αποσυρθέντα πλέον, αντισημιτικά, αντικομμουνιστικά και λοιπά κείμενα τού Γκιουλέν, τα οποία μιλούν από μόνα τους, ως προς τις πραγματικές θέσεις του, χωρίς να χρειάζονται ιδιαίτερο σχολιασμό.
Ο ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ «ΗΠΙΟΥ ΙΜΑΜΗ»
Ο Ιμάμης Γκιουλέν, εσχάτως ενεδύθη και το δέρας τού προβάτου ως προς τις άκρως αντισημιτικές του θέσεις, θέλοντας να αποφύγει την μήνη του αμερικανοεβραϊκού λόμπι εναντίον του εις την επιχείρηση ανατροπής του Ερντογάν και του Νταβούτογλου. Πριν μόλις περίπου 2 έτη, ο Γκιουλέν «φιλοξενούσε» στην επίσημη ιστοσελίδα του απόσπασμα της εισαγωγής τού βιβλίου τού Fasildan Fasila-1 [«Από Κεφάλαιο σε Κεφάλαιο», τόμος 1], πού δημοσιεύθηκε το 1995.
Οι καθηγητές τού Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, Pınar Doğan [2] και Dani Rodrik [3], αναφέρουν επίσης ότι [4]: «Για να μεταβούμε στον Τόμο 1, πρέπει να κάνουμε μια αναζήτηση στο Google για το «Fasildan Fasila», που μας οδηγεί σε μια άλλη ιστοσελίδα την οποία διαχειρίζεται σαφέστατα το κίνημα του Γκιουλέν. (Δείτε το «© 2012 Fethullah Gülen» στο κάτω μέρος τής σελίδας και συγκρίνετε το λογότυπο στο browser tab με αυτό της επίσημης ιστοσελίδας. Είναι καταχωρημένη σε ένα άτομο με διεύθυνση email που φιλοξενείται στο fgulen.com, το ίδιο domain με την επίσημη ιστοσελίδα τού Γκιουλέν). Η αντισημιτική καταχώρηση φαίνεται πως έχει «ανεβεί» στην ιστοσελίδα στις 5 Μαΐου 2004, αρκετά μετά την διαμονή του Γκιουλέν στις ΗΠΑ». Το αυθεντικό κείμενο στα τουρκικά έχει αποκλεισθεί από την ιστοσελίδα τού Γκιουλέν και δεν είναι δυνατόν να το ανακτήσει ο ερευνητής. Δοκιμάζοντας να το επιτύχουμε μέσω της ιστοσελίδας που το προτείνει (Commentary Magazine του Michael Rubin, στο άρθρο του “Fethullah Gülen and the Jews”), ήταν αδύνατον [5]!
Ιδού, όμως, το απόσπασμα που υπάρχει στο ανωτέρω κείμενο του Rubin [6]:
«Αν και έχουν ζήσει σε εξορία σε διάφορα μέρη και παρόλο που έχουν ζήσει μια σχεδόν νομαδική ζωή, οι Εβραίοι έχουν καταφέρει να διατηρήσουν τα φυλετικά χαρακτηριστικά τους με σχεδόν μηδενικές απώλειες. Επιπλέον, η εβραϊκή φυλή είναι πολύ ευφυής. Αυτή η ευφυής φυλή έχει προσφέρει πολλά πράγματα διαμέσου της ιστορίας στην επιστήμη και τη σκέψη. Αυτά, όμως, έχουν σχεδόν πάντα προσφερθεί και έχουν παρουσιασθεί στον κόσμο με τη μορφή ενός δηλητηριώδους μελιού.
Για παράδειγμα, ο Καρλ Μάρξ ήταν Εβραίος. Ο κομμουνισμός που ανέπτυξε, εκ πρώτης όψεως μοιάζει με μια καλή εναλλακτική λύση ως προς τον καπιταλισμό, ουσιαστικά όμως αποτελεί ένα θανατηφόρο δηλητήριο αναμεμιγμένο με μέλι…
Ο Ίμπν Ταϊμίγια αναφέρει πως «κάποια δόγματα Μπατινή [7] εμφανίζουν σημαντική εβραϊκή επιρροή» και παρουσιάζει αρκετές αποδείξεις για το ζήτημα.
Ο Ιουδαϊσμός αντιπροσωπευόταν υπό το Ισλάμ από τους Εβραίους τής Μεδίνα, από τις γύρω περιοχές κατά την περίοδο του Αφέντη μας και από τους Σαμπάγια [8] κατά την περίοδο των πατριαρχικών χαλιφών [9], ενώ σήμερα αντιπροσωπεύεται από διάφορα έθνη-κράτη. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε πως «ο σκοπός πίσω από την δημιουργία τέτοιων ανθρώπων είναι να αποτελούν το ελατήριο της ανθρώπινης εξέλιξης». Όπως ο Θεός εξαπολύει το γεράκι για να εξελίσσει την πτητική ικανότητα του σπουργιτιού, με τους Εβραίους διατηρεί τους ανθρώπους σε ετοιμότητα και ένταση. Υπό μια άλλη οπτική, μπορούμε να δούμε τους Εβραίους ως την ανθρώπινη φύση που προτρέπει προς το διαστροφικό κακό» [nefs-i emmâresi [10]].Οι Εβραίοι θα συνεχίσουν να υπάρχουν μέχρι την Αποκάλυψη. Και λίγο πριν την Αποκάλυψη, η αποστολή τους να δρουν ως το ελατήριο της ανθρώπινης προόδου θα τελειώσει και θα προετοιμάσουν το τέλος τους με τα ίδια τους τα χέρια. Πέρα από την αγιάτρευτη εχθρότητά τους προς το Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους, αυτός ο λαός, που βλέπει με περιφρόνηση ακόμη και τους δικούς του προφήτες και σκότωσε αρκετούς από αυτούς, στο τέλος θα έχει την ίδια θέση με τους Ναζί και θα αναζητά ένα μέρος να κρυφτεί στις τέσσερις γωνίες της Γης. Ωστόσο, καθώς η συνεχής αναφορά στις πραγματικές αιτίες και τα κίνητρα που σχετίζονται με αυτό το ζήτημα εμποδίζει την αλήθεια και ταυτόχρονα ανακινεί υπερβολικά πάθη, θα το αφήσουμε προς το παρόν. Ναι, μέχρι το Ισλάμ να εκπροσωπηθεί στην επιθυμητή έκτασή του, φαίνεται πως η τύχη θα συνεχίσει να ευνοεί τους Εβραίους για αρκετό ακόμη καιρό.» [11]
Και οι δύο ακαδημαϊκοί συνεχίζουν:
«Όπως θα μπορούσε να προβλέψει κανείς, οι συζητήσεις για αυτά τα θέματα στην αγγλική ιστοσελίδα του έχουν σήμερα ένα πολύ διαφορετικό χαρακτήρα, δίνοντας έμφαση στη μετριοπάθεια, την κατανόηση και τις ομοιότητες μεταξύ της χριστιανικής, της μουσουλμανικής και της εβραϊκής πίστης.
Ωστόσο, ο Γκιουλέν δεν έχει αναθεωρήσει ποτέ τις προηγούμενες πεποιθήσεις του. Δεν έχει δηλώσει πως έχει αλλάξει απόψεις (αν πράγματι έχει αλλάξει), ενώ δεν έχει εξηγήσει πώς έχει αποκτήσει διαφορετικές ιδέες από την στιγμή που μετακόμισε μόνιμα στις ΗΠΑ.
Αυτό το απόσπασμα δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση εξαίρεση. Έχοντας γραφεί μόλις τρία χρόνια πριν την αναχώρηση του Γκιουλέν για τις ΗΠΑ, το 1998, αυτό το απόσπασμα καθώς και άλλες παρόμοιες θέσεις του αποκαλύπτουν πως ο Γκιουλέν ήταν ένας σκληροπυρηνικός αντισημίτης».
«Οι απόψεις του για τις γυναίκες, τους χριστιανούς και τους Αμερικανούς δεν ήσαν πολύ καλύτερες. Προκειμένου να δικαιολογήσει την βία κατά των συζύγων, έστω και ως τελευταία διέξοδο, ο Γκιουλέν προέβη στην εξής ρητορική ερώτηση: αν κάνει καλό έστω και σε μια στις εκατό γυναίκες, γιατί να το απαγορεύσει το Ισλάμ; Προσθέτει μάλιστα , ως επεξήγηση, πως τα χτυπήματα πρέπει να είναι ελαφρά και όχι στο πρόσωπο της γυναίκας.
Επίσης, για τον Χριστιανισμό γράφει πως έχει γίνει στρεβλός (sapıtmış), για την Αμερική πως αποτελεί τον «χωρίς οίκτο εχθρό μας» (aman bilmeyen düşman) και για την Ευρώπη πως έχει «σαδιστική νοοτροπία» και πως θέλει να συντρίψει το Ισλάμ.
Επιπλέον, αυτές οι αντισημιτικές εξάρσεις μπορούν να βρεθούν στις αρχικές τουρκικές ιστοσελίδες που διατηρεί το κίνημα του Γκιουλέν. Ωστόσο, οι διαχειριστές τής επίσημης ιστοσελίδας τού Γκιουλέν έχουν φροντίσει να διασφαλίσουν πως δεν υπάρχουν άμεσες συνδέσεις με το περιεχόμενο που έχει τις περισσότερο επιθετικές αναφορές (όπως περιγράφουμε ακολούθως). Αυτή είναι η σελίδα που καταγράφει τις καταχωρήσεις στα τουρκικά σχετικά με τον Γκιουλέν στην επίσημη ιστοσελίδα του. Κάθε μια από τις καταχωρήσεις αποτελεί ταυτόχρονα και έναν σύνδεσμο που κατευθύνει σε μια άλλη σελίδα με το περιεχόμενο της σχετικής δημοσίευσης. Προς το κάτω μέρος τής λίστας, υπάρχουν οι Fasildan Fasila-3 and Fasildan Fasila-4. Αυτοί είναι οι τόμοι 3 και 4 των σειρών όπου μπορούν να βρεθεί η παραπάνω καταχώριση. Η λίστα προσπερνά τον Τόμο 1, από όπου προέρχεται η καταχώρηση για τους Εβραίους. Αυτό ο τόμος δεν αναφέρεται, ούτε έχει σύνδεσμο (αντίθετα, η αγγλική βιογραφία του εμπεριέχει τον Τόμο 1, αλλά δεν προσφέρει κάποιον σύνδεσμο προς το περιεχόμενο)».
Είναι εμφανές, λοιπόν, από όλα τα ανωτέρω, ότι ο αντισημιτισμός του Γκιουλέν, διαθέτει βαθύ, «θεωρητικοποιημένο» ριζικό πλέγμα, πού ουδόλως απέχει από το αντίστοιχο ναζιστικό, και βεβαίως υιοθετεί και την φρασεολογία κάποιων σκοτεινών «θυλακιδίων» όπου οι «σημερινοί Εβραίοι» ταυτίζονται με τους «Ναζί». Πρόκειται για βλακώδες, επικαιροποιημένο δείγμα τρισάθλιου και δηλητηριώδους ρατσισμού. Οι παρακάτω σειρές καταδεικνύουν ευκρινώς τη μέθοδο Γκιουλέν, δηλαδή να ενεργούν οι οπαδοί του «σιωπηρώς και χωρίς τριβές, χωρίς αποκάλυψη των στόχων μας που “ανακινούν υπερβολικά πάθη”. Υπομονή μέχρι το Ισλάμ να “εκπροσωπηθεί στην επιθυμητή έκτασή του” και τότε η τύχη “θα σταματήσει να ευνοεί τους Εβραίους”».
Ο ένας, πάντως, εκ των δύο αυτών ακαδημαϊκών διδασκάλων τού Harvard, o Dani Rodrik, σε άρθρο του στο διαδίκτυο, με τίτλο “Erdoğan n’est pas le seul problème de la Turquie” [12] δεν αρκείται στα ανωτέρω αλλά κατακεραυνώνει το κίνημα των Φετουλαχή (δηλαδή των οπαδών τού Φετουλάχ Γκιουλέν) με σκληρότατες κατηγορίες οι οποίες στοιχειοθετούνται με ακρίβεια. Κατηγορεί όμως επίσης και την ισλαμιστική κυβέρνηση Ερντογάν, ότι εξέθρεψε το κίνημα αυτό στα σπλάχνα της και ότι εκμεταλλεύτηκε εις το έπακρον τις σκοτεινές και υπονομευτικές πρακτικές και μεθόδους του, ώστε να πλήξει καίρια το κοσμικό πολιτικό στρατόπεδο των αντιπάλων του. Οι καταγγελίες του, συνοπτικά είναι οι κατωτέρω:
Το κίνημα του Ιμάμη Γκιουλέν χρησιμοποιεί τα διεισδύσαντα στην Αστυνομία και τα σώματα ασφαλείας στελέχη του, ώστε να κατασκευάζει στοιχεία ενοχής, φαλκιδεύοντας και πλαστογραφώντας την υπάρχουσα πραγματικότητα. Γράφει χαρακτηριστικά:
«Κατασκευασμένες αποδείξεις, μυστικοί μάρτυρες και θεατρικού τύπου έρευνες αποτελούν τις βάσεις δικών-παρωδιών τις οποίες η Αστυνομία και οι Τούρκοι εισαγγελείς κατασκεύασαν από το 2007. Στην διαβόητη δίκη τής υπόθεσης «Βαριοπούλα, περί δήθεν συνωμοσίας για την ανατροπή τής ισλαμιστικής κυβέρνησης, ανακαλύφθηκε ότι το λογισμικό εις το οποίο είχαν “συνταχθεί τα ενοχοποιητικά στοιχεία το έτος 2003” ήταν το... Microsoft Office 2007.
(Ο πενθερός μου αποτελεί έναν από τους άνω των τριακοσίων φυλακισθέντων αξιωματικών, ενώ εγώ και η σύζυγός μου τεκμηριώνουμε επί μακρόν την κατασκευή των ενοχοποιητικών στοιχείων σε αυτήν την υπόθεση. Ο κατάλογος των αποκαλύψεων και των παραλόγων καταστάσεων σε αυτές τις υποθέσεις είναι ατέρμων). Σε μια άλλη υπόθεση, π.χ. όπου υποτίθεται ότι είχε ανακαλυφθεί συνωμοσία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων, το έγγραφο στοιχείο που υποτίθεται ότι τεκμηρίωνε αυτή την συνωμοσία περιήλθε στα χέρια τής Αστυνομίας πριν από την ημερομηνία όπου είχαν ισχυρισθεί οι Αρχές ότι το είχαν κατασχέσει από έναν ύποπτο. Σε μια άλλη περίπτωση, η Αστυνομία “ανακάλυψε” τα “αποδεικτικά στοιχεία” μετά από ερεύνα η οποία έγινε εκ λάθους, στο σπίτι κάποιου προσώπου τού οποίου το όνομα απλώς ομοίαζε κατά πολύ με αυτό τού “στοχοποιημένου προσώπου” [ΣΣ.: το οποίο όμως “πρόσωπο”, τελικά ..συνελήφθη!].
Παρ’ όλα αυτά, ποτέ, κανένα αποτέλεσμα τέτοιας δίκης δεν ανετράπη. Τα περισσότερα είχαν τις ευλογίες τού Ερντογάν ο οποίος τα εκμεταλλεύτηκε για να συκοφαντήσει την παλαιά φρουρά των κοσμικών πολιτικών και να ενισχύσει την εξουσία του. Αλλά, κυρίως, οι δίκες αυτές εδέχθησαν την απόλυτη στήριξη του Γκιουλενικού Κινήματος [13]».
Το κίνημα του Ιμάμη Γκιουλέν χρησιμοποιεί τα διεισδύσαντα εις το Δικαστικό Σώμα, στελέχη του, ώστε να καταδικάζει τα ευρεθέντα δια των προηγουμένων μεθόδων πρόσωπα ενώπιον της τουρκικής Δικαιοσύνης.
Το κίνημα του Ιμάμη Γκιουλέν στήριξε και κατασκεύασε όλα εκείνα τα «στοιχεία» βάσει των οποίων 300 περίπου ανώτατοι Τούρκοι Αξιωματικοί, ακαδημαϊκοί διδάσκαλοι και δημοσιογράφοι, δικάσθηκαν και σήμερα κρατούνται με ποινές μέχρι και ισόβιας κράτησης στις τουρκικές φυλακές τού ισλαμιστικού καθεστώτος τής Αγκύρας [14].
Εξηγεί ότι η ισλαμιστική κυβέρνηση Ερντογάν, νομοθετώντας την κατάργηση των ιδιωτικών θρησκευτικών κολεγίων στην Τουρκία , πλήττει καίρια το σύστημα και τους μηχανισμούς παραγωγής στελεχών τού Κινήματος Γκιουλέν αλλά και μια σημαντικότατη πηγή εσόδων του «ήπιου Ιμάμη». Και αυτό εξαγρίωσε τον Ιμάμη και τους οπαδούς του. Η εξήγηση είναι ότι ο Ερντογάν θέλει να απογαλακτισθεί από τους μηχανισμούς οι οποίοι τον ανέδειξαν πρωθυπουργό τής χώρας και τον στήριξαν σθεναρά μέχρι σήμερα, αλλά με την προοπτική να τον χειραγωγήσουν.
Και σχετικώς αναφέρει:
«Αλλά ο Ερντογάν δεν έχει επαρκή οπλισμό για να πολεμήσει το Κίνημα. Ανεκάλυψαν, π.χ. μικρόφωνα παρακολούθησης στο γραφείο του, τοποθετημένα από την Αστυνομία, σύμφωνα με το περιβάλλον του. Αλλά, ο Ερντογάν με την γνωστή προπέτεια ύφους, αποδέχθηκε το γεγονός με πολύ μεγάλη ψυχραιμία. Εάν είχε έστω και μια αμυδρή υποψία ότι το κίνημα είχε πρόσβαση σε κρίσιμες απόρρητες πληροφορίες, η ανακάλυψη αυτή θα πρέπει να την δικαίωσε απολύτως. [Σ.Σ.: Και όμως δεν αντέδρασε]. Ο ξένος Τύπος είναι επικεντρωμένος αυτές τις ημέρες επάνω στην συμπεριφορά τού Ερντογάν κατά την περίοδο των τελευταίων μηνών» [15].
Την περίοδο αυτή όπου ο ισλαμιστής Γκιουλέν επιτίθεται στον ισλαμιστή Ερντογάν, ο τελευταίος αισθάνθηκε την ανάγκη να απευθυνθεί προς τις Ένοπλες Δυνάμεις και να αναγνωρίσει ότι «μπορεί να έγιναν κάποια λάθη στις δίκες αυτές ή κάποιες κακοδικίες. Αυτές, όμως, μπορεί να διορθωθούν». Ήταν φυσικό, μετά από αυτό να επακολουθήσει ένας ποταμός προσφυγών από πλευράς των συνηγόρων των Τούρκων στρατιωτικών οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους θύματα κακοδικίας.
Και σαφώς η εξήγηση είναι απλή: ο Ερντογάν στρέφεται προς το στράτευμα, έστω και αναγνωρίζοντας τις φαλκιδεύσεις των ενοχοποιητικών στοιχείων και τις κακοδικίες εναντίον των ανωτάτων αξιωματικών των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, διότι πρέπει να αντιμετωπίσει τον Γκιουλέν. Η ισλαμιστική κυβέρνηση τού Ερντογάν βασίζεται στην ρήση «ο εχθρός τού εχθρού μου είναι φίλος μου», ένα όχι και τόσο ασφαλές κριτήριο, αλλά οι καιροί ού μενετοί και οι επιλογές τού Ερντογάν είναι ελάχιστες.
Πάντως, μετά από το πέρας αυτού του κυκεώνα, ούτε οι Κούρδοι τής Τουρκίας θα αισθάνονται ασφαλείς, ούτε η Τουρκία θα επανέλθει στο παλαιό καθεστώς τής «στρατο-δημοκρατίας». Οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και η Ελλάδα οφείλει να είναι έτοιμη για κάθε ενδεχόμενο και με συγκεκριμένο στρατηγικό σχεδιασμό ο οποίος πρέπει να είναι έτοιμος και να εφαρμόζεται από σήμερα, που η Αθήνα έχει την Ευρωπαϊκή Προεδρία.
Ο ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΘΕΙΚΟΣ ΟΙΩΝΟΣ
Ιδού μερικά ακόμα αποσπάσματα από το βιβλίο του Γκιουλέν «Küçük Dünyam, İstanbul 1997»:
(σ. 90) «Μια μέρα, ένας από αυτούς (ΣΣ.: τους αδελφούς τού Γκιουλέν) είδε ένα όνειρο. Η μητέρα μας Χατιτζέ καθόταν έξω από την πόρτα και ο Αφέντης μας μέσα. Η μητέρα μας Χατιτζέ, εννοώντας τα 4-5 άτομα στα οποία κάναμε μάθημα, είπε στον Αφέντη μας: “Ρεσούλαλλαχ (ΣΣ.: εννοεί τον Μωάμεθ) αυτοί ρωτούν: Ρεσούλαλλαχ, είσαι ευχαριστημένος από εμάς;”. Και ο Αφέντης μας απάντησε από μέσα: “Ναι, είμαι ευχαριστημένος, κυρίως από τον ένα, κυρίως από τον ένα από αυτούς”».
Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΟΥ «ΗΠΙΟΥ ΙΜΑΜΗ»
Αποσπάσματα από το βιβλίο τού Γκιουλέν: Pirlanda Kitap Serisi. Asrın getirdiği tereddütler – 4, İzmir 1994:
i) (σ. 204). «Είναι πολύ δύσκολο να προχωρήσουμε ως εαυτοί (όπως είμαστε) μέσα σε αυτή την τάξη που έχουν στήσει “εκείνοι” [ΣΣ.: οι άπιστοι, οι μη μουσουλμάνοι]. Όμως, εφόσον δεν μπορούμε και να εγκαταλείψουμε τελείως την πορεία μας υπάρχει η υποχρέωση να ρυθμίσουμε κατά κάποιο τρόπο την κατάσταση».
ii) (σ. 205). «Στις μέρες μας, οι γενιές που απαιτούν (προστατεύουν) την αλήθεια, βρίσκονται σε μια πολύ ευαίσθητη κατάσταση. Είναι επιφορτισμένες με πολύ δύσκολα καθήκοντα. Ναι, υπάρχουν κάποια θέματα που πρέπει να προσέχουν όλοι αυτοί που έχουν κοινό νου, ευθυκρισία και που δεν υποκύπτουν με κανένα τρόπο. Αντιθέτως, υπάρχει ο κίνδυνος να πληρώσει το λογαριασμό όχι μόνο ένα ολόκληρο έθνος αλλά και ολόκληρος ο ισλαμικός κόσμος... Από την σημερινή κατάσταση θα μας γλιτώσει μόνο η εφαρμογή όλων αυτών των ιδεωδών και των κανόνων [ΣΣ.: των ισλαμικών και βεβαίως της “τακέηγια” όπως ερμηνεύει ο Γκιουλέν το Κοράνιο, βλ. Σουράτ Αλ Καφ, στ. 1-30 δια τους Επτά Κοιμωμένους εις το Σπήλαιον ]. Τότε θα είναι δυνατό να φτάσουμε στον στόχο που επιθυμούμε. Όταν υπάρχει ισορροπία μεταξύ των δυνάμεων, μπορεί να είναι λογικό να ανεβείς στο ριγκ και να παλέψεις με νύχια και με δόντια. Όταν όμως δεν υπάρχει ακόμα μια τέτοια ισορροπία, αν δηλαδή, στη μια πλευρά υπάρχουν άοπλες και αδύναμες μονάδες και κοινωνίες, και στην άλλη δυνάμεις που υποστηρίζονται από τα έθνη τού κόσμου και έχουν σύστημα και είναι πλήρως εξοπλισμένες, τότε, σε μια τέτοια περίπτωση, ο αγώνας σημαίνει ξεκάθαρα ήττα, πανωλεθρία και διάλυση, πράγμα το οποίο από την άποψη της εθνικής σκέψης θεωρείται μια τέλεια καταστροφή. Διότι, το να συγκεντρώσεις και πάλι από την αρχή και να οργανώσεις μια διαλυμένη και ηττημένη δύναμη είναι πολύ πιο δύσκολο από το να στήσεις μια νέα ισορροπία δυνάμεων».
iii) (σ. 206). «Πέρασε καιρός και η παραμονή των μουσουλμάνων στην Μέκκα κατέστη κυριολεκτικώς αδύνατη. Για τον λόγο αυτό παρουσιάστηκε η ανάγκη μετανάστευσης (μετοίκησης). Τότε [μετανάστευσαν] και αυτοί που είχαν αποδεχτεί την φανερή συνέχιση του αγώνα ως μέθοδο διότι, εφόσον δεν υπάρχει ισορροπία δυνάμεων, δεν είναι δυνατόν να φτάσεις κάπου μόνο με την προσωπική δύναμη και το θάρρος.
Το Κοράνιο μας υποδεικνύει τον δρόμο για αυτό το θέμα. Αυτοί οι οποίοι δεν έχουν αποκτήσει την δύναμη να πολεμήσουν φανερά εναντίον των άπιστων (κάφηρ), είναι υποχρεωμένοι πρώτα να φορτίσουν, να εμβαθύνουν στην ψυχή τους, να γεμίσουν τις ισλαμικές ιδέες και τα αισθήματα ως έμπνευση πρώτα οι ίδιοι, μέσα τους, και μετά, να τα μεταφέρουν και να τα αδειάσουν στους άλλους, ακριβώς όπως οι Αs'hâb Αl-Kahf (18η Σουράτ του Κορανίου, η επονομαζόμενη “Αλ Κάφ” αραβική λέξη μεταφραζομένη ως “το σπήλαιον” ως αναφορά σχετιζόμενη με τους“κοιμωμένους της Εφέσσου[16]”. Μετά, εξήλθαν με πνευματική πίστη και δύναμη. Όταν βγήκαν, και πάλι, συμβούλεψε ο ένας τον άλλον “ευγένεια” (telâttuf)».
Ο στίχος 29 του Αλ Κάφ, δηλαδή του ανωτέρω 18ου κεφαλαίου τού Ιερού Κορανίου, δείχνει πολλά αναφορικά με το τι πρέπει να κάνει ο πιστός για να μην χάσει την πίστη του αλλά και τι δεινά θα συμβούν στους απίστους, μόλις «ο χρόνος είναι κατάλληλος» και «η ισορροπία δυνάμεων υπέρ του Ισλάμ»: «Ειπέ˙ η αλήθεια πηγάζει παρά του Κυρίου ημών, ο θέλων ας πιστεύση, και ο μη θέλων ας μείνει εν τη απιστία. Ητοιμάσαμεν το πυρ δια τους ασεβείς, όπερ θα περιβάλη αυτούς πανταχόθεν. Όταν δε επικαλεσθώσι βοήθειαν, θα δοθεί αυτοίς ζέον ύδωρ, ως το αναλυόμενον μέταλλον, κατακαίον το πρόσωπον αυτών. Οίον φρικώδες ποτόν! Οία τρομερά ανάπαυσις!»
iv) (σ. 207). «Ιδού λοιπόν, με αυτή την έννοια, η ευγένεια (telâttuf), είναι ο τρόπος να κάνουμε ό,τι κάνουμε προς όποιους το κάνουμε δίχως να γίνει αντιληπτή η πρόθεσή μας από αυτούς, δίχως να την διακρίνουν. Αυτό είναι δυνατόν να το εκφράσουμε και όπως εάν, πηγαίνουμε, πλήττουμε τον στόχο και επιστρέφουμε δίχως να τραυματιστούμε».
v) (σ. 208). «Επομένως, ο μόνος τρόπος για να μη νικήσουν αυτοί είναι να μην γίνεστε αντιληπτοί.[…]. Θέλετε να βοηθήσετε τον Θεό και την αλήθεια; Κοιτάξτε να κρύψετε τα αισθήματα και τις σκέψεις σας από τους εχθρούς σας. Όταν ολοκληρώσετε/ συμπληρώσετε τα αγιέτ (κορανικά εδάφια) με τα χαντίθ, ο τρόπος με τον οποίον θα υπηρετήσετε θα παρουσιαστεί από μόνος του».
Ο ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ «ΗΠΙΟΥ ΙΜΑΜΗ»
Από το βιβλίο του Küçük Dünyam, İstanbul, 1997:
i) (σ. 78 …) «Η μάχη με τον Κομουνισμό. Μια άλλη προσπάθεια την ίδια εποχή έγινε στην Ερζερούμη όπου θα ανοίγαμε ένα “Σύλλογο Αγώνα εναντίον τού Κομουνισμού”. Ως τότε υπήρχε μόνο ένας παρόμοιος, στη Σμύρνη. Ο δεύτερος θα άνοιγε στην Ερζερούμη μετά από δικές μας προσπάθειες. […] Το ανακοίνωσα μετά από ένα κήρυγμά μου και συγκεντρωθήκαμε με νέους μπροστά στο Τζαμί Τζαφεριγέ. Σκοπός μας ήταν να οργανωθούμε εναντίον τού Κομουνισμού. Είχα ένα συγγενή μου που γνώριζε τα της ιδρύσεως συλλόγων. Ήρθε και μας έδειξε τον τρόπο, μας ενημέρωσε. Φυσικά, εκείνη την εποχή κανείς από εμάς δεν ήξερε τους νόμους. Εξάλλου, οι Αδελφοί από την Ερζερούμη θεωρούσαν ως πέραν του επιτρεπτού την μεγάλη ανάμειξή μου στα θέματα των συλλόγων. Ενοχλήθηκαν από τις κινήσεις μου. Πολλοί είπαν: “Από πού προέκυψε αυτό το θέμα τού «Συλλόγου Αγώνα εναντίον τού Κομουνισμού; Εσύ διάβαζε τα Νur, δεν υπάρχει καλύτερος αγώνας από αυτόν». [ΣΣ.: τα κείμενα Nur είναι τα γνωστά ως “Επιστολές Φωτός” (τουρκικά: Risale-i Nur Külliyatı). Πρόκειται για ερμηνευτικά κείμενα (tafsir) επί του Κορανικού κειμένου, συνταχθέντα από τον ιδρυτή τού μυστικιστικού ισλαμικού Τάγματος των Νουρντζού (Αδελφοί του Φωτός/πεφωτισμένοι), τον Σαήντ ε-Νουρσή, κατά την περίοδο μεταξύ των δεκαετιών 1910 και 1950 στην Τουρκία]. Και όμως, αργότερα, παραδέχθηκαν ότι έσφαλαν και ίδρυσαν οι ίδιοι αυτόν τον Σύλλογο. Όμως, εκείνη την εποχή κατακρίθηκα και έγινα θέμα επικρίσεων».
Αλλά τώρα ο «ήπιος Ιμάμης Γκιουλέν», επιχαίρει για τη δικαίωσή του!
Την 12η Μαρτίου 1971 είχαμε στην Τουρκία, ως γνωστόν, την παραίτηση του Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ μετά από ωμή -και κατόπιν δηλώσεως- στρατιωτική παρέμβαση του τουρκικού Στρατιωτικού Επιτελείου στον τουρκικό συνταγματικό βίο. Επίσης, σημειώθηκε και βίαιη συντριβή των αριστερών κινημάτων από τους μηχανισμούς καταστολής τού τουρκικού κράτους και παρακράτους, την οποία ακολούθησαν σκληροί περιορισμοί στην ελευθερία τού Τύπου και των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση παρέμενε σε λειτουργία αλλά δημιουργήθηκαν «τεχνοκρατικού τύπου» κυβερνήσεις ενεργουμένων τού τουρκικού ΓΕΕΘΑ. Η κατάσταση παρέμεινε έτσι μέχρι το 1973, όπου το κεμαλιστικό και φιλοστρατιωτικό CHP, της αρεσκείας τού τουρκικού ΓΕΕΘΑ, κερδίζει τις εκλογές με πρωθυπουργό τον Μπουλέντ Ετσεβίτ. Την σαφή αυτή εκτροπή μιας δήθεν δημοκρατίας η οποία επιθυμεί μάλιστα να χαρακτηρισθεί και «ευρωπαϊκού τύπου» και να αποτελέσει μέλος της ΕΕ, ο «ήπιος Ιμάμης τού Ισλάμ» και σκληρός αντικομμουνιστής, δεν την χαρακτηρίζει ως «στρατιωτικό πραξικόπημα», αλλά απλώς ως «προειδοποίηση», γράφοντας στο βιβλίο του Küçük Dünyam :
ii) (σ. 133), «Η προειδοποίηση. Στις 12 Μαρτίου, Παρασκευή και ώρα 13 με την ανακοίνωση που δόθηκε από ραδιοφώνου δόθηκε και η προειδοποίηση επισήμως. Ο στρατός είχε παρέμβει / αναλάμβανε δράση. Η Αριστερά είχε πανικοβληθεί, η Δεξιά περίμενε μοιρολατρικά. Λίγο μετά ξεκίνησαν οι συλλήψεις. Αποκλειστικά και μόνο για να υπάρξει ισορροπία, εκτός από τους αριστερούς που δικαίως συνελήφθησαν υπήρξαν και άδικες συλλήψεις και κρατήσεις μουσουλμάνων. […] Ο Αλλάχ, ο οποίος κάποτε είχε ταλαιπωρήσει τους μουσουλμάνους με τον Ταμερλάνο, τον Τζεγκίς Χαν και τον Ουλαγκού, τώρα τους ταλαιπωρεί και τους προειδοποιεί μέσω των δυτικών. Θα τους ταλαιπωρεί έως ότου οι μουσουλμάνοι να συνέλθουν και να επιστρέψουν στις ρίζες τους. [...] Η 12η Μαρτίου δεν ήταν μια εξέγερση και ένα πραξικόπημα. Ήταν μια προειδοποίηση προς την κυβέρνηση για κάποια θέματα. Ασφαλώς δεν είναι δυνατόν να εγκριθεί η στρατιωτική της μορφή. Διότι δεν είναι δυνατόν να εγκρίνουμε την καταπίεση της ελεύθερης βούλησης δια της βίας. Είναι όμως δυνατόν να τη δούμε θετικά, από την άποψη ότι ήταν μια κίνηση που είχε σκοπό να εμποδίσει κάτι χειρότερο. Δηλαδή, είναι μεν κακό, αλλά όχι τόσο όσο άλλα κακά».
iii) (σ. 130) «Οι κινήσεις των εργατών και των φοιτητών είχαν ξεφύγει από τα όριά τους».
iv) (σ. 131) «Η αριστερά πίστευε ότι είχε φτάσει στον στόχο της. Διέδιδαν ότι υπήρχε μια χούντα μέσα στο στρατό. (ΣΣ.: κατά τον «μουσουλμάνο Ιμάμη» Γκιουλέν, τέτοιο πράγμα δεν υπήρχε. Αλλά εδώ, προεξήρχε έκδηλα ο αντικομμουνισμός του). Επομένως δεν υπήρχαν πολλοί που θα τους εμπόδιζαν να πραγματοποιήσουν τις σκέψεις τους. Αν κινούνταν πολύ γρήγορα και πραγματοποιούσαν το χτύπημα, οι πολίτες θα τους υποστήριζαν και θα είχε πραγματοποιηθεί μια επανάσταση που θα έφερνε σε πέρας όλους τους όρους της.(ΣΣ.: Μέγα δεινόν να επιτύχει μια αστικοδημοκρατική επανάσταση, διότι κατά τον αντικομμουνιστή Γκιουλέν, ήταν “αριστερή”). Η αριστερή νεολαία και οι φοιτητές είχαν πιστέψει σε αυτούς απολύτως. Και κάποιες από τις ομάδες τής δεξιάς, που έρεπαν προς την περιπέτεια, είχαν ξεφύγει από την πραγματική δράση και είχαν πάει στην αντίδραση. [...]. Ασφαλώς αυτή η κατάσταση ευνοούσε, και με το παραπάνω, τα σχέδια της Αριστεράς. Τουλάχιστον ετοίμαζε το έδαφος ώστε να αποδειχθούν νόμιμα/ έγκυρα όλα αυτά που έκανε.[...].
Σε αυτήν την κατάσταση, οι δυνάμεις που είχαν σχέση με την ασφάλεια της χώρας πήραν την θέση του δικαστή εφ’όσον απέναντί τους είχαν κινήσεις και πράξεις που ήταν εντελώς αριστερής τοποθέτησης και είχαν στόχο τους το γκρέμισμα του κράτους. Ως αιτία παρουσίασαν τις αδύναμες αντιδράσεις της Δεξιάς.(ΣΣ.: Και βεβαίως ο αντικομμουνιστής Γκιουλέν, όλα αυτά τα εγκρίνει ως άμυνα της Δημοκρατίας).
v) (σ. 132) «Στο σημείο αυτό εξαιρώ τις διαλεχτές προσωπικότητες των στρατιωτικών και των πολιτών μας και τους πραγματικούς πατριδολάτρες οι οποίοι αποτελούν εξαίρεση. Αυτοί που πρέπει να κατανοήσουν τα λόγια μου είναι αυτοί που σε κάθε περίοδο εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Αριστεράς και συνεργάζονται με τους αριστερούς».
Ο ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ ΤΟΥ «ΗΠΙΟΥ ΙΜΑΜΗ»
Από το βιβλίο Küçük Dünyam, İstanbul 1997.
i) (σελ 67 …). «για να μην γεννιούνται θέματα που προκαλούν αμφισβητήσεις (ΣΣ.: εννοεί της διδασκαλίας τού λόγου τού Τάγματος, ο οποίος υποτίθεται ότι είναι ερμηνεία τού Κορανικού Λόγου, μακράν όμως τούτου, όπως θα αποδείξομε εις το σύντομο μέλλον, βλ. σελ. 68 του Küçük Dünyam), πιστεύω ότι χρειάζεται μια πολύ καλή πλύση εγκεφάλου. Η αμφισβήτηση δεν πρέπει καν να γεννιέται ή τουλάχιστον, να πεθαίνει άμα τη γεννήσει της. Σε αυτό το σημείο πρέπει να μπαίνουν προϋποθέσεις και όροι για τους ανθρώπους. “Πίστη” δεν σημαίνει “Θέτω όρους”. Όμως αυτοί οι όροι πρέπει οπωσδήποτε να τίθενται μετά την ομολογία της πίστης. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να δίνουν την παραμικρή πιθανότητα σε σκέψεις που αντιτίθενται στην πίστη. Κάθε άνθρωπος πρέπει να δεσμεύεται με αυτούς τους όρους, αυτό το πιστεύω ακράδαντα».
ii) (σελ 75). «Μια μέρα άκουσα ότι θα έπαιζαν στον κινηματογράφο μια ταινία που είχε τον τίτλο “Η γέννηση του Ισλάμ” ή κάτι τέτοιο. Ο κόσμος είχε πάρει τα εισιτήρια εβδομάδες πριν (…). Μια γυναίκα που βρίσκεται με κάθε τρόπο μακριά από τη θρησκεία δεν μπορεί να εκπροσωπεί, όπως η Χαζρετί Αισέ, το στήριγμα και το καμάρι της ανθρωπότητας. (…) Στην Ερζερούμη υπήρχαν τότε δύο κινηματογράφοι, που αποτελούσαν τη μοναδική διασκέδαση των ανθρώπων. Οι περισσότεροι θα έβλεπαν την ταινία ως sevap (πράξη την οποία επιβραβεύει ο Θεός).
Εκείνη την ημέρα συγκινήθηκα πολύ. Μίλησα πολύ φορτισμένος και μάλιστα δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ και έκλαψα. Ήταν και πάλι η ώρα της απογευματινής προσευχής. Είπα: “Ντροπή σας, θα κοροϊδέψουν την πίστη και τον Προφήτη σας και εσείς θα καθίσετε εδώ ήσυχα- ήσυχα και θα ακούσετε εμένα! Αυτοί θα διασκεδάζουν με την άγια ψυχή των προγόνων σας και εσείς θα θεωρείτε ότι είσαστε (καλοί) μουσουλμάνοι!”. Όλοι σηκώθηκαν αμέσως όρθιοι. Παρ’όλο που εγώ τους είπα: “Όχι, όχι, η δική μας η δουλειά δεν είναι να ξεχυθούμε στους δρόμους. Θα την κανονίσουμε με άλλο τρόπο”, αυτοί δεν με άκουσαν.[Δεν εισακούστηκαν τα λόγια μου]. Καθ’ οδόν προστέθηκαν και άλλοι. Ένα μεγάλο πλήθος όρμησε μέσα στον κινηματογράφο. Όλοι οι κάτοικοι της Ερζερούμης υιοθέτησαν το γεγονός».
Μα ήταν ευνόητο ότι μετά από μια τέτοια προτροπή, το πλήθος θα επετίθετο εναντίον του κινηματογράφου. Οποία υποκρισία να προσποιείσαι ότι θέλεις να σβήσεις την πυρκαγιά αφότου την ανάψεις.
iii) (σελ. 93). «Στο Μπαϊράμι κήρυξα στο Εσκί Τζαμί. Δεν υπήρχε στην ομιλία μου κάτι που θα μπορούσε να ενοχλήσει. Ίσως να είχα αναφερθεί λίγο και στο ποτό. Θυμάμαι όμως πολύ καλά ότι είχα πει: “Αν δεν πούμε ένα ‘στοπ’ σε αυτή τη νεολαία και δεν την αναθρέψουμε με ισλαμικούς κανόνες, θα έρθει σύντομα η ώρα που θα πίνουν το κρασί τους μέσα στα κρανία των πατέρων τους”».
Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΗΠΙΟΥ ΙΜΑΜΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Küçük Dünyam, İstanbul 1997.
i) (σ. 49) «Το σπίτι ήταν σε ένα αδιέξοδο. Επειδή ήταν καλοκαίρι οι γυναίκες και οι κοπέλες τής γειτονιάς, με αρκετή ελευθερία, περνούσαν τα βράδια τους καθισμένες στη μέση τού δρόμου. Για να φτάσω στο σπίτι μου έπρεπε να περάσω από ανάμεσά τους. Κάθε φορά μούσκευα στον ιδρώτα, θαρρείς και ήμουν στο χαμάμ».
ii) (σ. 51) «Εκείνη την εποχή η Αδριανούπολη ήταν σε μια κατάσταση τελείας ηθικής καταπτώσεως. Ακόμα και οι αυλές των τζαμιών είχαν μετατραπεί σε φωλιές πορνείας. Ήδη η αγορά και η λαϊκές αγορές είχαν εξευρωπαϊστεί τελείως. Οι περισσότεροι άνθρωποι της θρησκείας δεν είχαν ιδέα από την θρησκεία. Η κόρη τού μουεζίνη ή του ιμάμη πρώτευε στο χορό. Κάποιοι μουεζίνηδες δεν έκαναν καν την προσευχή τους (ναμάζ), καμία σχέση με την Ερζερούμη, οπότε μπορεί κανείς να καταλάβει σε πόσο διαφορετικό τοπίο βρέθηκα ξαφνικά και πόσες δυσκολίες αντιμετώπισα. Επομένως, βρήκα την σωτηρία μου στο να καταφύγω στο παράθυρο του τζαμιού και πήρα στα χέρια μου την ασπίδα τής αποφυγής κάθε επιθυμίας, τη στέρηση.
-Ωραία αλλά η τόση αποχή δεν σας έκανε κακό;
-Βεβαίως, με ταρακούνησε. Μάλιστα, τρεις φορές aπανωτά ο οργανισμός μου δεν μπόρεσε να αντέξει την πείνα και την ταλαιπωρία και αρρώστησα. Με πήγαν στο νοσοκομείο και έμεινα εκεί 15 μέρες».
iii) (σελ 92 …) «Κατόπιν επιμονής τού Χουσείν Εφέντη, μερικές φορές έκανα εγώ αντί αυτού το κήρυγμα της Τρίτης στις γυναίκες. Μια εβδομάδα πριν το κήρυγμα δεν ξυριζόμουν και κήρυττα έχοντας γένια. Και μερικές φορές είχα πει στις γυναίκες: «όσο εγώ κηρύττω, μη με κοιτάζετε, να κοιτάζετε μπροστά σας!».Ο εισαγγελέας το έκανε θέμα και εκτρέποντας αυτά που εγώ έλεγα ως μια θρησκευτική εντολή τα παρουσίασε ως απόδειξη ενοχής μου. (σελ. 93): Δεν είχα φανταστεί έως τότε ότι θα μπορούσαν να εργάζονται και γυναίκες ως πληροφοριοδότες».
Ο ΓΚΙΟΥΛΕΝ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ
Ο Γκιουλέν όμως, επεκτείνει ανησυχητικά τις δραστηριότητάς του και στον χώρο τής ελληνικής Θράκης, όπως αποκαλύπτει ο Μάνος Ηλιάδης [17]:
«Στην Ελλάδα, η θρησκευτική εισβολή των Τούρκων ξεκίνησε από την Θράκη όπου τα σχολεία τού Γκιουλέν λειτουργούν υπό το κάλυμμα των φροντιστηρίων ξένων γλωσσών "Ελίτ" στην Κομοτηνή (Φιλιππουπόλεως 2) και με παραρτήματα στην Ξάνθη και στον οικισμό Λυκείου τού Νομού Ροδόπης. Οι ιδιοκτήτες των φροντιστηρίων είναι επίσης ιδιοκτήτες τού βιβλιοπωλείου "Όραμα" στην Κομοτηνή (Λεωφόρος Ηρώων 5), το οποίο πωλεί χαρτικά και τουρκικά βιβλία, με ισλαμικό κυρίως περιεχόμενο.[...] η διάδοση της διδασκαλίας του Γκιουλέν γίνεται και σε ιδιωτικά διαμερίσματα (ένα στην Κομοτηνή και ένα στην κοινότητα Κιμμερίων τής Ξάνθης), ενώ ένα άλλο τέτοιο "παρασχολείο" (για κορίτσια αυτό) λειτουργεί στην οδό Στενημάχου 23 στην Ξάνθη».
Ας κατανοήσομε κάτι πολύ βασικό, όμως, και εμείς και οι σύμμαχοί μας πέραν του Ατλαντικού: είναι μέγα λάθος να «παίζεις εν ού παικτοίς» και στην περίπτωσή μας με το γκιουλενικό Ισλάμ. Το Ισλάμ μπορεί να εμφανίζεται με πολλές και διαφορετικές μορφές όσο τούτο αγωνίζεται για την εγκόσμια εξουσία. Άλλωστε, είναι γνωστή και η ισλαμική αρχή της «τακέηγια» [18] , η οποία έχει ισχύ και εις τις μυστικιστικές ταγματικές ισλαμικές εταιρείες [19]: ψευδής άρνηση και του ιδίου τού Ισλάμ από τον πιστό, εάν το πράττει για την κατίσχυση του Ισλάμ. Μετά από τις σύντομες αυτές αναφορές και παρατηρήσεις, είναι ευνόητο ότι το προφίλ τού «ηπίου Ιμάμη» δεν είναι εύκολο να φενακίσει ουδένα.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:
[1] (www.commentarymagazine.com/2013/09/12/fethullah-gulen-and-the-jews/)
[2] Η κα Pınar Doğan είναι Λέκτωρ (Lecturer) in Public Policy στο Harvard Kennedy School οf Government, USA
[3] O κος Dani Rodrik είναι Καθηγητής (Professor) of Social Science στο Institute for Advanced Study, Princeton, New Jersey. Είναι επίσης ο συγγραφεύς του συγγράμματος με τίτλο: One Economics, Many Recipes: Globalization, Institutions, and Economic Growth και λίαν προσφάτως του ετέρου συγγράμματος με τίτλο: The Globalization Paradox: Democracy and the Future of the World Economy.
[4] Pınar Doğan και Dani Rodrik, “Fethullah Gülen, the Jews, and hypocrisy”, http://balyozdavasivegercekler.com/2012/11/05/fethullah-gulen-the-jews-a...
[5] [ιδέ: http://www.commentarymagazine.com/2013/09/12/fethullah-gulen-and-the-jews/]
[6] (www.commentarymagazine.com/2013/09/12/fethullah-gulen-and-the-jews/)
[7] Υποσημείωση των Pınar Doğan και Dani Rodrik:“Μπατινίγια είναι ένας μειωτικός όρος με τον οποίον αναφερόμεθα σε ομάδες όπως οι Αλεβίτες, οι Ισμαηλίτες ή συχνά και οι Σούφι, οι οποίοι προβαίνουν στον διαχωρισμό μεταξύ ενός εσωτεριστικού επιπέδου ερμηνείας τού Κορανίου (Μπατινή) ως συμπλήρωμα εις το εξωτερικό επίπεδο ερμηνείας του, το Ζαχιρή. Μπατινή ταουήλ ονομάζεται η εξηγητική διαδικασία της εσωτεριστικής γνώσεως η οποία παραμένει είτε στον Ιμάμη είτε στον Σεήχ ή Πίρ τού σοφισμού” .http://en.wikipedia.org/wiki/Batiniyya.
[8] Υποσημείωση των Pınar Doğan και Dani Rodrik:http://en.wikipedia.org/wiki/Abdullah_ibn_Saba%27
[9] Υποσημείωση των Pınar Doğan και Dani Rodrik: Πρόκειται για τους τέσσερις πρώτους Δικαίους (Ρασιντούν/Χαλίφες) οι οποίοι ακολούθησαν τον Μωάμεθ.
[10] Υποσημείωσις των Pınar Doğan και Dani Rodrik: Αυτός ο όρος σημαίνει το «κομμάτι του εαυτού που προτρέπει στη διαστροφή και τη βία».
[11] Δια πλείονα: http://balyozdavasivegercekler.com/2012/11/05/fethullah-gulen-the-jews-a...
[12] [ιδέ: http://www.project-syndicate.org/commentary/the-gulenist-subversion-of-t..., απόληψις: 3 Ιανουαρίου 2014)
[13] [ιδέ: http://www.project-syndicate.org/commentary/the-gulenist-subversion-of-turkey-by-dani-rodrik/french]
[14] Σημειώνω, ότι ο πεθερός τού καθηγητή Dani Rodrik, όπως ο ίδιος δηλώνει εις το εν λόγω κείμενό του, έχει καταδικασθεί από το καθεστώς του ισλαμιστή Ερντογάν και από την δικαιοσύνη τού Γκιουλέν, αφού συνελήφθη από την αστυνομία της οργάνωσης των Φετουλαχή! Αυτή την οποία τώρα αποκεφαλίζει ο Ερντογάν, αφού συνεργάσθηκε στενότατα, μέχρι σήμερα, μαζί της.
[15] ιδέ: http://www.project-syndicate.org/commentary/the-gulenist-subversion-of-turkey-by-dani-rodrik/french#jUwsp8FE5VMPJdzW.99]
[16] Κατά το έτος 500, ο Ιάκωβος του Σαρώγ, επίσκοπος των Βατνών στη Συρία, αναφέρει το ζήτημα των Επτά Κοιμωμένων τής Εφέσσου. Το αφήγημα επαναλήφθηκε, κατ' ερανισμόν από τους λατίνους, Γρηγόριο της Τούρ (De gloria martyr., l. I, c. XCV), τον Παύλο τον Διάκονο ή Βαρνεφρείδο του Μοντε Κασίνο (720-798), (I, c.IV), τον Νικηφόρο τον 1ο, Πατριάρχη Κων/πόλεως μεταξύ 806-815, (Cal. 1. XIV, c. XLV), του Συμεώνος του Μεταφράστου ή Συμεώνος Μαγίστρου ή Συμεώνος Λογοθέτου (10ος αιών) (P.G., CXV, 427-448), τον Ιάκωβο τον Βοραγινό (Jacobus da Varagine, Αρχιεπίσκοπο Γενούης (1228- 1298) εις το κείμενό του με τίτλο Legenda aurea (1261-1266). Κατά την διάρκεια των διωγμών των Χριστιανών υπό τον Αυτοκράτορα Δέκιο (διοίκησε κατά την περίοδο 249-251) κατηγορήθηκαν και επτά αξιωματούχοι των ανακτόρων προερχόμενοι εξ Εφέσσου. Ήσαν οι Μαξιμιανός, Μάλχος, Μαρσιανός, Διονύσιος, Ιωάννης, Σεραπίων και ο Κωνσταντίνος. To Ιερό Κοράνιο αναπαράγει την ιστορία τους κατά τις αρχές τού Ζ' αιώνα ενώ ο Νουρισμός τους ονομάζει, 1500 έτη αργότερα ως: Yemlihâ (Ιάμβλιχος), Mekselinâ (Μαξιμιανός), Mislinâ (Μάλχος), Mernüş (Μαρσιανός), Debernüş (Διονύσιος), Sâzenüş και Kefeştatâyüş. Αυτοί, διαφεύγουν και κρύβονται στο γειτονικό όρος εντός σπηλαίου και εκεί «πίπτουν εις ύπνον βαθύν για 309 έτη». Σε αυτήν την κατάσταση τους βρίσκει και ο Δέκιος και διατάσσει να φραγεί το στόμιο του Σπηλαίου δια τοιχισμού και τους κλείνει για πάντα στο εσωτερικό του. Το έτος 418, ένας οικοδόμος ανακαλύπτει τυχαία το Σπήλαιον των Επτά Κοιμωμένων οι οποίοι τότε αφυπνίζονται χωρίς να έχουν καθόλου αντιληφθεί το διάστημα κατά το οποίον εκοιμώντο κλεισμένοι και αρχίζουν να διδάσκουν τον Λόγο του Θεού. Ο τότε Αυτοκράτωρας στην Κωνσταντινούπολη, ο Θεοδόσιος ο Β' ο οποίος ήταν και ευσεβής χριστιανός, αντιλαμβάνεται, δια του θαύματος αυτού το δίκαιο της χριστιανικής διδασκαλίας περί αναστάσεως των Νεκρών.
[17] Εφ. Κυριακάτικη Δημοκρατία, 30/1/2012.
[18] Ψευδής άρνησις του Ισλάμ από στρατευμένους μουσουλμάνους για την προώθηση των κρυφών στόχων του Ισλάμ. Η κατά τους μουσουλμάνους ονομαζόμενη εις τα αραβικά: τακέηγια.
[19] Ι. Θ. Μάζης, Γεωγραφία του Ισλαμιστικού Κινήματος στην Μέση Ανατολή (γ' Έκδοσις Βελτιωμένη και αναθεωρημένη), Παπαζήσης Αθήνα 2012, όπως και Ι. Θ. Μάζης, Μυστικιστικά Ισλαμικά Τάγματα. Ο Μικρασιατικός Χώρος, Παπαζήσης, Αθήναι 2013
* Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΜΑΖΗΣ είναι καθηγητής στην Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
All rights reserved.
