Ενα διακοσμητικό στοιχείο στην παρακμή
Tου Στέφανου Κασιμάτη
(Πηγή : http://news.kathimerini.gr)
Λόγω της γεωγραφικής θέσης της, η γραφική νήσος Σκύρος έχει σημαντικό ρόλο στην άμυνα του Αιγαίου.
Για τον λόγο αυτόν, σταθμεύουν εκεί πάντα ένα ζεύγος αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας από την Πτέρυγα Μάχης στη Λάρισα (δύο ιστορικά F-4 Phantom, εκσυγχρονισμένα), που προστατεύονται από μία συστοιχία αντιεροπορικών βλημάτων. Είναι, επίσης, εγκατεστημένα στο νησί κάποια κλιμάκια του Ναυτικού (ένας σταθμός ανεφοδιασμού καυσίμων -τουτέστιν, βενζινάδικο-, ένα παρατηρητήριο και μία μοίρα κατευθυνόμενων βλημάτων Exocet). Αυτό είναι όλο. Αμφιβάλλω αν το προσωπικό των μονίμων στελεχών που υπηρετούν στο νησί ξεπερνά τα πενήντα άτομα.
Αν υποτεθεί ότι ένας εκπρόσωπος της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Αμύνης επιθυμεί να επιθεωρήσει τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Σκύρου, προκειμένου με την παρουσία του να εμψυχώσει τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, μπορεί να το κάνει μέσα σε μία ημέρα, με ελάχιστο κόπο και μηδαμινά έξοδα. Δεκαέξι ευρώ, όλα κι όλα, κοστίζει το (επιδοτούμενο) εισιτήριο της Aegean και τα δύο F-4 σταθμεύουν στο ίδιο αεροδρόμιο (το μοναδικό, άλλωστε, στο νησί) όπου προσγειώνεται και το αεροπλάνο της γραμμής. Στον ίδιο χώρο βρίσκονται και τα αντιεροπορικά Patriot για την άμυνα του κλιμακίου. Επομένως, σε δύο ώρες το πολύ, ένας υπουργός έχει ξεμπερδέψει με την επίσκεψη. Εκτός και αν πρόκειται για την αναπληρώτρια υπουργό Φώφη Γεννηματά, της οποίας η μεθοδικότητα, η σχολαστικότητα και ο ζήλος με τον οποίον ασκεί τα καθήκοντά της, είναι αρετές πασίγνωστες στο πανελλήνιο. Γι’ αυτό και χρειάσθηκε δέκα ημέρες για να πραγματοποιήσει τις επισκέψεις της στις μονάδες της Σκύρου - προφανώς, για να εμβαθύνει και να εμπεδώσει.
Με τη μεθοδικότητα που τη χαρακτηρίζει, η κ. Γεννηματά προγραμμάτισε να μεταβεί στη Σκύρο στις 9 και να επιστρέψει στις 18 Αυγούστου. Ταξίδεψε ώς την Κύμη με το υπηρεσιακό αυτοκίνητό της, το οποίο πήρε μαζί της στη Σκύρο, ενώ συνοδευόταν από δύο αστυνομικούς της φρουράς της και, φυσικά, από τον επισμηναγό υπασπιστή της, οι οποίοι διέμειναν σε ξενοδοχείο της νήσου. Υπό άλλες συνθήκες, μισό φύλλο πορείας θα ήταν αρκετό για την επίσκεψη. Αλλά επειδή η επιστροφή αεροπορικώς ίσως δεν θα ήταν δυνατή αυθημερόν, ένα ολόκληρο φύλλο πορείας δικαιολογείται. Για τη συγκεκριμένη περίπτωση χρειάσθηκαν δέκα για την υπουργό, όπως και για τον καθένα από τους αστυνομικούς της, καθώς και πέντε για τον υπασπιστή της.
Ορισμένοι θα εγείρουν το ζήτημα των δαπανών και μάλιστα όταν περικόπτονται οι μισθοί των πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας ή ακόμη όταν, κατά πληροφορίες, περιορίζονται οι ώρες ασκήσεων αναχαίτισης των πιλότων μας, λόγω του κόστους των καυσίμων, κάτω και από τα νατοϊκά standards (με ό,τι και αν συνεπάγεται αυτό για το ηθικό των αεροπόρων). Ομως το κόστος της διαμονής ήταν αμελητέο: μόλις 60 ευρώ ημερησίως για την αναπληρώτρια υπουργό και 30 για τον κάθε υπηρεσιακό παράγοντα. Το μικροποσόν των 1.450 ευρώ είναι αστείο μπροστά στις πολύτιμες εμπειρίες που αποκόμισε η κ. Γεννηματά και, βεβαίως, η τόνωση που προσέφερε με την παρουσία της εκεί στο ηθικό των στελεχών του στρατεύματος είναι ανεκτίμητη. (Οσο δε για το κόστος της βενζίνης του υπουργικού αυτοκινήτου ή της διαμονής των συνοδών της, αυτά απαξιώ να τα συζητήσω...).
Δεν θα εκπλαγώ καθόλου μάλιστα, αν μάθω ότι, παρά την έκδοση της σχετικής διαταγής, η κ. Γεννηματά δεν καταδέχθηκε να εισπράξει τη γλίσχρα αποζημίωση των 600 ευρώ που εδικαιούτο, δεδομένου ότι στη Σκύρο έχει το εξοχικό της. Σκυριανός είναι ο οδοντίατρος σύζυγός της (γνωστός στους συντοπίτες του και ως «υπεροδοντίατρος» από τον καιρό που εκείνη ήταν υπερνομάρχης...), εκεί βρίσκεται το σπίτι του, εκεί περνούν τα καλοκαίρια τους. Αλλά και αν τα εισέπραξε, έχει καμία σημασία αυτό μπροστά στο ιερό δέος και την εθνική υπερηφάνεια που εμπνέει το όνομα «Γεννηματά»; Οταν φέρεις αυτό το όνομα στην Ελλάδα, που επιμένει σοσιαλιστικά, είναι σαν να ανήκεις στην οικογένεια των Kleist στη Γερμανία ή των Cesil στην Αγγλία. Της οφείλει το έθνος, δεν του οφείλει.
Απλώς, αναρωτιέμαι γιατί η αναπληρώτρια υπουργός αισθάνεται την ανάγκη να κρύβει τις διακοπές πίσω από το πρόσχημα της δουλειάς και δεν συνδυάζει τις διακοπές της με λίγη δουλίτσα. Ουδείς θα την επέκρινε αν απουσίαζε ένα δεκαήμερο από το υπουργείο, διότι όλοι -άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο- κατανοούν πόσο κουραστικό και ψυχοφθόρο είναι να μην κάνεις τίποτε. Αμφιβάλλω μάλιστα αν θα πρόσεχε κανείς την απουσία της...
Αντί επιλόγου, ένα απόσπασμα από δημοσίευμα της Frankfurter Algemeine Zeitung της περασμένης Παρασκευής, σχετικά με την Ελλάδα: «Η συνεχιζόμενη ανικανότητα της πολιτικής ελίτ της Ελλάδας να προωθήσει μεταρρυθμίσεις, η λαϊκίστικη ρητορική της, η έλλειψη αξιοπιστίας, η εμμονή της σε προσωπικούς αντί για εθνικούς στόχους και οι παραλείψεις στην ενημέρωση της κοινής γνώμης ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές δυνατότητες έχουν συμβάλει ώστε η Ελλάδα να μην αποτελεί πρότυπο επιτυχίας». Μέσα στο πλαίσιο αυτής της κατάστασης, όπως την αποδίδει με ακρίβεια η έγκυρη γερμανική εφημερίδα, η περίπτωση της αναπληρώτριας υπουργού Εθνικής Αμύνης δεν είναι κάτι περισσότερο από ένα στοιχείο διακοσμητικό της παρακμής. Κάτι, ας πούμε, σαν ένα ξυλόγλυπτο σκυριανό έπιπλο...
