Η «πλαστή» μας πραγματικότητα
Γράφει ο Πρόδρομος Παπαηλιόπουλος
(Πηγή : http://www.ellnews.com)
H κόντρα του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκου Μητσοτάκη και της Ρένας Δούρου, για την αξιολόγηση προσωπικού σε Περιφέρεια και Δήμους, ξεκίνησε εδώ και καιρό και είναι ολοφάνερο ότι θα έχει μακρά συνέχεια.
Δεν θα σταθώ στην αντιδικία για την ερμηνεία του νόμου, ούτε στην πολιτική κόντρα που έτσι κι αλλιώς θα υπήρχε αφού και τα δύο πρόσωπα προέρχονται από δύο εκ διαμέτρου αντίθετα πολιτικά στρατόπεδα, άρα είναι μοιραία η αντιπαράθεση στο ελληνικό γίγνεσθαι!
Αλλά, κάποτε σε αυτή τη χώρα οι νόμοι – με όποια λάθη και αν έχουν, γιατί έχουν δυστυχώς – πρέπει να εφαρμόζονται. Δεν έχω τίποτα με την κυρία Δούρου, ούτε με τους δημάρχους που αντιδρούν, άλλωστε δεν τους γνωρίζω προσωπικά. Όμως η συνήθης κομματική αντιδικία ή η κόντρα για το λεγόμενο «πελατειακό κράτος» πρέπει κάποτε να τελειώσουν. Δεν είμαι υπέρ των απολύσεων, ούτε των διακρίσεων και του ελέγχου των πολιτικών φρονημάτων. Πρέπει όμως να υπάρχει έλεγχος.
Οργίζομαι στην ιδέα ότι γύρω μας κυκλοφορούν εκατοντάδες υπάλληλοι σε Δημόσιο και Δήμους που διορίστηκαν με πλαστά πτυχία!!!
Η περίπτωση του δασκάλου που επί εννέα χρόνια δίδασκε παιδιά με πλαστό πτυχίο με βγάζει από τα ρούχα μου. Όπως και η περίπτωση του ανθρώπου που δίδασκε για χρόνια στη Δημόσια Διοίκηση με πλαστά χαρτιά και τώρα απολαμβάνει τη σύνταξή του! Περιστατικά πολλά που δεν διαφέρουν σε τίποτα από τον οδηγό ασθενοφόρου σε επαρχιακή πόλη, που είχε χρόνια να πάει στο νοσοκομείο, στην υπηρεσία του. Κανείς όμως δεν μιλούσε και εκείνος πολύ όμορφα έπαιρνε τον μισθό του στην υγεία των κορόιδων και εργαζόταν σε οικογενειακή καφετέρια!
Κάποτε σε αυτή τη χώρα πρέπει να βάλουμε κάτω τα πράγματα και να αποφασίσουμε τι θέλουμε. Η σημερινή γενιά βιώνει δραματικές καταστάσεις και δύσκολα θα δει άσπρη μέρα τα επόμενα χρόνια. Τουλάχιστον όμως οι επόμενες γενιές θα πρέπει να βρουν κάτι διαφορετικό!
Να έχουν μια πολιτεία πιο ικανή, ένα Δημόσιο σοβαρό και ένα εκπαιδευτικό σύστημα πολύ καλύτερο. Θα αναρωτηθείτε: Δεν έχουν ευθύνες οι πολιτικοί; Ποιοι «βόλευαν» δικά μας και δικά σας παιδιά; Ναι, ασφαλώς και έχουν ευθύνες. Αλλά αυτό τι σημαίνει, ότι η κατάσταση πρέπει να παραμείνει ίδια; Να μη διορθωθεί τίποτα; Το τέλειο σύστημα μπορεί να μην υπάρχει, μπορεί όμως να υπάρξει το πιο αξιόπιστο. Και αυτό προκύπτει με διάλογο και συνεννόηση. Θα ήταν φρόνιμο τα πολιτικά κόμματα να κάτσουν σε ένα τραπέζι και να δεσμευθούν σε ένα μίνιμουμ εφικτών στόχων, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, ώστε να αντιμετωπιστούν τα κακώς κείμενα.
Διαφορετικά, θα συνεχίσουμε να ζούμε σε μια «πλαστή» πραγματικότητα, με πλαστά χαρτιά και θα οραματιζόμαστε ένα… πλαστό μέλλον!!!
