Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014

Άρθρο για τα εμπόδια Ερντογάν τώρα στην Κύπρο


Εμπόδια Ερντογάν τώρα στην Κύπρο
Αθανάσιος Έλλις
Αλλη μία λάθος επιλογή του Ταγίπ Ερντογάν. Αντί να επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί τη λύση του Κυπριακού ως εργαλείο για να ενταχθεί στο ενεργειακό παζλ της Ανατολικής Μεσογείου, ο Ταγίπ Ερντογάν διολισθαίνει στον δρόμο της έντασης με την Κύπρο, και κατ’ επέκταση με την Ελλάδα.
Αντί να επικεντρώσει την προσοχή του στο μείζον πρόβλημα που έχει μπροστά του, που είναι η αντιμετώπιση του «Ισλαμικού Κράτους», στη δημιουργία του οποίου ο ίδιος συνέβαλε σημαντικά, προχωρεί σε παρενοχλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Προφανώς, δυσανασχετεί για την εκκολαπτόμενη τετραμερή συνεργασία Κύπρου, Ισραήλ, Αιγύπτου και Ελλάδας. Αλλά αντί να θέτει εμπόδια όχι μόνον στην Κύπρο, αλλά και σε μεγάλες ενεργειακές πολυεθνικές, θα εξυπηρετούσε πολύ καλύτερα τα τουρκικά συμφέροντα εάν έλυνε το Κυπριακό.
Ο Νίκος Αναστασιάδης είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στην «Κ» ότι «σε περίπτωση που συνεχίσουν τις παραβιάσεις, η έξοδος από τις συνομιλίες είναι η απάντηση. Θα πρέπει να γίνει συνείδηση ότι την ώρα που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα καλό κλίμα και περιβάλλον εμπιστοσύνης δεν μπορεί με ενέργειες ή πράξεις, οι οποίες δεν συνάδουν με το όλο κλίμα που θέλουμε να καλλιεργήσουμε, να μολύνουν τη διαδικασία». Αν η Τουρκία έχει επιλέξει να μολύνει τη διαδικασία, το μόνο που καταφέρνει είναι να δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την ήδη προβληματική σχέση της με την Ε.Ε., ενώ η κυβέρνηση Αναστασιάδη θα συνεχίσει να αποτελεί τον μόνο διεθνώς αναγνωρισμένο εκπρόσωπο ολόκληρης την Κυπριακής Δημοκρατίας και υπό αυτή την ιδιότητα θα διαπραγματευθεί την αξιοποίηση όλων των πηγών ενέργειας που διαθέτει η χώρα.
Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουν οι Ελληνοκύπριοι να δηλώνουν πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα για να συνεχισθούν οι συνομιλίες. Με τις τουρκικές παραβιάσεις να σημειώνονται λίγο πριν από την αυριανή έναρξη των συνομιλιών υπό τον νέο μεσολαβητή του ΟΗΕ, είναι η ώρα για ένα τελεσίγραφο Αναστασιάδη. Και αν δεν υπάρξει θετική ανταπόκριση, να αποχωρήσει από τις συνομιλίες. Η ευθύνη θα βαρύνει την τουρκική πλευρά που θα έχει ανοίξει ακόμη ένα μέτωπο. Παρά τις πομπώδεις ανακοινώσεις για την εξωτερική πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων» με τις γειτονικές χώρες, ο Ερντογάν βρίσκεται σε μετωπική σύγκρουση με τη Συρία, το Ισραήλ και την Αίγυπτο, και περπατάει σε κινούμενη άμμο στο Ιράκ και το Ιράν. Τώρα, επιλέγει να τραυματίσει και τη διαπραγματευτική διαδικασία στην Κύπρο όπως και τις σχέσεις του με την Ελλάδα, ερχόμενος σε αντιπαράθεση και με τις ΗΠΑ, καθώς πρόσφατα διαβεβαίωσε τον αντιπρόεδρο Μπάιντεν πως δεν θα προβεί σε παρενοχλήσεις δυτικών εταιρειών στην κυπριακή ΑΟΖ.
Ο Τούρκος πρόεδρος πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν βρίσκεται στην εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οτι χρειάζεται συνεργασίες με τους γείτονες και συμμαχίες με τους «ισχυρούς», πρωτίστως με τις ΗΠΑ. Με τις προκλήσεις στο «εύκολο» πεδίο του Κυπριακού, το μόνο που επιτυγχάνει είναι να πλήττει τα ευρύτερα συμφέροντα της χώρας του.