Χαμηλές πτήσεις μίσους και εθνικισμού
Τίρανα, Πρίστινα και Τέτοβο ρίχνουν λάδι στην εύφλεκτη περιοχή με... ελικοπτεράκια.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Οταν το εθνικιστικό παραλήρημα που κατέλαβε τους Αλβανούς για το συντριπτικό «πλήγμα» που νομίζουν ότι κατάφεραν στην καρδιά του Σέρβου «εχθρού» με ένα τηλεκατευθυνόμενο ελικοπτεράκι, στο στάδιο του Βελιγραδίου, και μια σημαία της «Μεγάλης Αλβανίας» κοπάσει, ίσως συνειδητοποιήσουν τη ζημία που οι ίδιοι προκάλεσαν στην εικόνα τους διεθνώς.
Τι επιδίωκαν οι εμπνευστές της «ουρανοκατέβατης» προβοκάτσιας;
Τι επιδίωκαν οι εμπνευστές της «ουρανοκατέβατης» προβοκάτσιας;
Κατά μια «ανώδυνη» εκδοχή, στόχος τους ήταν να «πικάρουν» τους ευερέθιστους Σέρβους, οι οποίοι σύμφωνα με τον Αλβανό πρωθυπουργό, Εντι Ράμα, «ξεφτιλίστηκαν…».
Αν το ’καναν γι’ αυτόν τον λόγο, οι ηγέτες τους στα Τίρανα, στην Πρίστινα και στο Τέτοβο θα έπρεπε να ρίξουν τους τόνους αμέσως και να «μαζέψουν» το επεισόδιο, αντί να χοροπηδούν στα αεροδρόμια και στις πλατείες σε κατάσταση πατριωτικού παροξυσμού και να ρίχνουν λάδι στην εύφλεκτη βαλκανική χόβολη.
Προφανώς η πρωτοφανής πρόκληση δεν ήταν ένα αθώο παιχνιδάκι, αλλά μια σχεδιασμένη ενέργεια ακραίων εθνικιστικών κύκλων, με στόχο να προβληθεί το όραμα της «Μεγάλης Αλβανίας», το οποίο καλλιεργείται συστηματικά στην αλβανική κοινωνία και μολονότι δεν τίθεται επισήμως στην πολιτική ατζέντα, υιοθετείται από την ηγετική ελίτ κυρίως για ψηφοθηρικούς λόγους.
Και εδώ κάπου τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται σοβαρά. Μεγάλη Αλβανία, όπως την εννοεί, με αποσχίσεις και προσαρτήσεις στο μητροπολιτικό κέντρο εδαφών από την Ελλάδα, τη Σερβία, το Μαυροβούνιο, την ΠΓΔΜ, ο αλβανικός εθνικισμός, σημαίνει αλλαγή του υφιστάμενου συνοριακού status και νέους πολέμους στα Βαλκάνια. Οι σημερινοί Αλβανοί γαλουχήθηκαν επί δεκαετίες με την αλυτρωτική «μεγάλη» ιδέα και το σύνδρομο της εχθρικής περικύκλωσης που τους καλλιέργησε το καθεστώς Χότζα.
Οι Σέρβοι έγιναν οι «δαίμονες» που κατέχουν το Κόσοβο και απειλούν να «κατασπαράξουν» το βόρειο τμήμα της Αλβανίας και οι Ελληνες στον Νότο, αυτοί που επεδίωκαν την «αρπαγή» της νότιας Αλβανίας. Θεωρούν, λοιπόν, ιστορικό χρέος να απελευθερώσουν τους «σκλαβωμένους» αδερφούς τους. Σε αυτό το πνεύμα, δυσκολεύονται να αντιληφθούν ότι σε μια Βαλκανική ενσωματωμένη στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, τέτοιου είδους μικρομεγαλισμοί που έπνιξαν στο αίμα την περιοχή δεν θα έχουν κανένα νόημα. Και, το σημαντικότερο: οι εθνικιστικοί «τσαμπουκάδες» δεν αποτελούν «διαβατήριο» στη διαδρομή προς την Ε.Ε. ούτε οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι σύμμαχοι, που σχεδόν τους «προσέφεραν στο πιάτο» με τα αεροπλάνα και τους πυραύλους τους το Κόσοβο, είναι διατεθειμένοι να ανεχθούν για χατίρι τους μια νέα φωτιά στα Βαλκάνια. Θα περίμενε κανείς ότι η νέα γενιά των Αλβανών πολιτικών θα οικοδομούσε τις σχέσεις της με την κοινωνία στη βάση ενός νέου πολιτικού πολιτισμού με ευρωπαϊκά και κοσμοπολίτικα οράματα. Δυστυχώς, κατά πώς έδειξαν (και) στην περίπτωση της διαχείρισης ενός τόσο σοβαρού ζητήματος, όπως εξελίχθηκε το «ελικοπτεράκι του μίσους», υπέκυψαν στη γοητεία του εθνικολαϊκισμού έχοντας το βλέμμα στραμμένο -πού αλλού;- στην ψήφο των πολιτών.
Πυροδότησαν, όμως, εκρηκτικό εθνικισμό στους επιρρεπείς σε αυτό το θέμα Σέρβους, προκάλεσαν αναίτια τους Ελληνες της μειονότητας και σε μια πρώτη ένδειξη του τι μπορεί να ακολουθήσει, στο Μαυροβούνιο Αλβανοί και Σέρβοι μαθητές γυμνασίων συνεπλάκησαν άγρια, ενώ ο διάλογος για την εξομάλυνση των σχέσεων Πρίστινας - Βελιγραδίου τίθεται πλέον εν αμφιβόλω, όπως και η προγραμματισμένη για την ερχόμενη εβδομάδα επίσκεψη του Εντι Ράμα στο Βελιγράδι. Αύξησαν, ταυτόχρονα, την καχυποψία στους ευρύτερους όμορους μη αλβανικούς πληθυσμούς, με κίνδυνο το όραμα της «Μεγάλης Αλβανίας» να προκαλέσει αντισυσπειρώσεις σε βάθος χρόνου και να ανοίξει ξανά η «μαύρη τρύπα» των Βαλκανίων. Σημειώνεται ότι στο στάδιο του Βουκουρεστίου, λίγες ημέρες πριν από τα γεγονότα στο Βελιγράδι, φανατικοί Ούγγροι οπαδοί της εθνικής τους ομάδας και του φασιστικού κόμματος Jobik προκάλεσαν σοβαρά επεισόδια με εθνικιστικό υπόβαθρο, που έχει να κάνει με την ουγγρική μειονότητα στη Ρουμανία. Η «Σερβική Δημοκρατία» στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη απειλεί με απόσχιση και ένωσή της με τη Σερβία, ενώ μια νέα αποσταθεροποιητική παράμετρος έχει εισχωρήσει στο αδύναμα συγκολλημένο βαλκανικό παζλ, αυτό της απήχησης του ακραίου Ισλάμ στο παραδοσιακά κοσμοπολίτικο μουσουλμανικό στοιχείο.
