Ο "αντισημιτισμός" του Ερντογάν, η ΑΟΖ Κύπρου-Αιγύπτου και στο βάθος Ιράν (;)
Του Σάββα Καλεντερίδη
(Πηγή : http://infognomonpolitics.blogspot.gr)
Στις 29 Ιανουαρίου 2009, σε εκδήλωση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, στο Νταβός, ο Ταγίπ Ερντογάν, παραβαίνοντας και ξεπερνώντας κατά πολύ πολιτικά και διπλωματικά ειωθότα, ξιφούλκησε με οργή εναντίον του προέδρου αλλά και του κράτους του Ισραήλ, αφήνοντας σύξυλο το κοινό αλλά και την παγκόσμια κοινότητα.
Πολλοί ήταν εκείνοι που είπαν τότε ότι ο Ερντογάν έκανε κάτι που θέλουν να πράξουν αρκετοί πολιτικοί ηγέτες και όχι μόνο και δεν το πράττουν λόγω της παντοδυναμίας του Ισραήλ και του εβραϊκού παράγοντα.
Σύμφωνα με πληροφορίες που μπορεί να χαρακτηριστούν ασφαλείς, η ασυνήθιστη και επικίνδυνη για τα συμφέροντα της Τουρκίας ενέργεια του Ερντογάν οφειλόταν στο γεγονός ότι το Ισραήλ λίγες ημέρες πριν είχε προσβάλει βάναυσα -σύμφωνα με την τουρκολογική- την Τουρκία. Συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Εχούντ Ολμέρτ πρόσβαλε την Τουρκία και τον Ερντογάν, γιατί αν και είχε εγκρίνει από τις 18 Δεκεμβρίου το Σχέδιο «Συμπαγές Μολύβι» για την επιχείρηση εισβολής στη Λωρίδα της Γάζας, όταν επισκέφθηκε την Άγκυρα στις 24 Δεκεμβρίου 2008, όχι μόνο δεν είπε τίποτα στον Τούρκο ομόλογό του για την επικείμενη επιχείρηση, αλλά συζήτησε για την ειρήνη και για την κατάστασης τη Γάζα! Σύμφωνα με το ανακοινωθέν που εκδόθηκε τότε, κατά την πεντάωρη συνάντηση που είχε ο Ερντογάν με τον Ολμέρτ, συζητήθηκε εκτενώς το θέμα της η εκεχειρίας, η κατάσταση στη Γάζα, αλλά και οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις Ισραήλ-Παλαιστινίων. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, μάλιστα, την ίδια μέρα, με την επιστροφή του, έδωσε την τελική έγκριση για την επιχείρηση, η οποία άρχισε στις 27 Δεκεμβρίου και ολοκληρώθηκε στις 18 Ιανουαρίου. Στην επιχείρηση εκείνη οι απώλειες των Παλαιστινίων ήταν 420 νεκροί, ανάμεσα στους οποίους και παιδιά, και 1400 τραυματίες.
Ακριβώς δέκα ημέρες μετά τη λήξη της επιχείρησης, και αφού η τουρκική κυβέρνηση είχε φορτίσει την τουρκική γνώμη με στοχευμένες αναφορές των ΜΜΕ για τους βομβαρδισμούς και τους θανάτους αθώων Παλαιστινίων, ακόμα και παιδιών, είχαμε την αντίδραση του Ερντογάν, που -αν και μη προσχεδιασμένη κατά τα φαινόμενα- τον κατέστησε πραγματικό ήρωα στον μουσουλμανικό κόσμο και ιδιαίτερα στους Παλαιστινίους!
Μπορούμε να πούμε ότι οι αντιδράσεις και η ηρωοποίηση του Τούρκου πρωθυπουργού σε εκατοντάδες εκατομμύρια κόσμο, μετέτρεψαν σε παθιασμένο έρωτα το μέχρι τότε δειλό φλερτ του Ερντογάν με τη δημοφιλία στον μουσουλμανικό κόσμο!
Η Τουρκία άρχισε να κεφαλαιοποιεί πολιτικά το γεγονός και η κόντρα με το Ισραήλ να γίνεται μέρος της στρατηγικής της Τουρκίας να γίνει ηγέτιδα δύναμη στη Μέση Ανατολή και στον μουσουλμανικό κόσμο. Στα πλαίσια της στρατηγικής αυτής οι βαθιές δομές του τουρκικού κράτους χρηματοδότησαν την αποστολή του Μαβί Μαρμαρά στη Λωρίδα της Γάζας, με μερικές δεκάδες νέους από τους «ακτιβιστές» να έχουν εκπαιδευτεί πριν από την αναχώρηση του πλοίου από τους βατραχανθρώπους του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στην απόκρουση εισβολής από ελικοπτέρου!!!
Τα λοιπά είναι γνωστά. Εννιά Τούρκοι νεκροί από τις σφαίρες των Ισραηλινών κομάντος και σοβαρή εμπλοκή στις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ, εμπλοκή που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Φυσικά, πρέπει να σημειώσουμε την συμφωνία εγκατάστασης του ραντάρ της αντιπυραυλικής ασπίδας στο Κιουρετζίκ της βυζαντινής Μελιτινής (Μαλάτεια), συμφωνία που θεωρήθηκε από τις ίδιες τις ΗΠΑ στρατηγικής σημασίας και η σημαντικότερη από της εισόδου της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ. Το εν λόγω ραντάρ, αν και εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική, για την αντιμετώπιση της Ρωσίας, είναι ζωτικής σημασίας για τη ασφάλεια του Ισραήλ, στο οποίο έχει εγκατασταθεί ακριβώς ίδιο ραντάρ, που επικοινωνεί με αυτό του Κιουρετζίκ, μέσω ΗΠΑ. Να σημειωθεί ότι η απόφαση αυτή υπό άλλες συνθήκες θα ήταν περίπου αδύνατον να ληφθεί από την -έστω και μετριοπαθή- ισλαμιστική κυβέρνηση Ερντογάν, αφού οι ψηφοφόροι του ΑΚΡ έχουν γαλουχηθεί με τα ...νάματα του Κινήματος Εθνικής Άποψης, του Νετζμετίν Ερμπακάν, που είναι εμποτισμένα με άκρατο αντισημιτισμό! Τώρα, όμως, η συμφωνία για την εγκατάσταση ενός ραντάρ που υπηρετεί την ασφάλεια του Ισραήλ, πέρασε σχεδόν απαρατήρητο και με μικρές απώλειες για την κυβέρνηση Ερντογάν, λόγω των αντισημιτικών ...ευσήμων του.
Πριν από λίγες ημέρες, ο Ερντογάν, σε ομιλία του στη Βιέννη, ταύτισε τον σιωνισμό με το ναζισμό και ζήτησε τη διεθνή ποινικοποίησή του, προκαλώντας την αντίδραση του Ισραήλ, του ΟΗΕ των ΗΠΑ και του εβραϊκού παράγοντα.
Ο Ερντογάν έλαβε και το "Εβραϊκό Μετάλλιο Ανώτερης Ανδρείας" από την οργάνωση AJC των ΗΠΑ, το 2004, η οποία τώρα καλεί τους εβραίους να τον καταδικάσουν! Πιο αποδοτικό, πάντως, για όλους θα ήταν να βάλουν "πλάτη" να αναγνωριστεί η Γενοκτονία των Αρμενίων και μετά των Ελλήνων και των Ασσυρίων από τις ΗΠΑ και από άλλες χώρες, από το να εκδίδουν ανακοινώσεις!!!
Ο Ερντογάν με Τη φορά αυτή δεν υπήρχε το αίτιο που αναφέραμε στην αρχή του άρθρου μας, για να δικαιολογήσει την συγκεκριμένη αναφορά του Ερντογάν, η οποία, σημειωτέον, έγινε από κειμένου, άρα το «έγκλημα» ήταν προμελετημένο και τελέστηκε εν ψυχρώ!
Αν και το ψυχολογικό υπόβαθρο του Ερντογάν έχει συγκροτηθεί από την παιδική του ηλικία στα κουράν κουρσού (φροντιστήρια κορανίου) και στο περιβάλλον του ισλαμιστικού Κινήματος Εθνικής Άποψης, όπου ο αντισημητισμός ήταν η …σπεσιαλιτέ του καταστήματος, τη φορά αυτή πρέπει να αναζητήσουμε το αίτιο της αντισημιτικής έκρηξης του Τούρκου πρωθυπουργού.
Είναι άραγε το ζήτημα της Αιγύπτου, από την οποία ζητεί μετ’ επιτάσεως να ακυρώσει τη συμφωνία οριοθέτησηςτης ΑΟΖ με την Κύπρο, που τον ώθησε στην κίνηση αυτή ή άλλη μια επικείμενη παραχώρηση στις ΗΠΑ, επ’ ωφελεία του Ισραήλ (βλ. επίθεση στο Ιράν), που θα είχε κόστος για τον ίδιο, αν την λάμβανε με άλλες συνθήκες ή και τα δυο.
Ιδού το ερώτημα!
Υ.Γ. Ελπίζουμε το άρθρο να δώσει τροφή για προβληματισμό σε όσους επεξεργάζονται και αποφασίζουν την εξωτερική και αμυντική πολιτική της χώρας και τις σχέσεις με τις γειτονικές χώρες!!!
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία"
(* Ο Ερντογάν δεν θα έβλεπε την καρέκλα του πρωθυπουργού και δεν θα νικούσε τους στρατηγούς ούτε στον ύπνο του, αν δεν είχε τη στήριξη του εβραϊκού παράγοντα. Στην φωτογραφία της αρχής του άρθρου, το 2005 βραβεύεται από την ADL στις ΗΠΑ, που είναι μια από τις ισχυρές εβραϊκές οργανώσεις, με τεράστια επιρροή!)
