Τα λάθη Κυπρίων και Ευρωπαίων
Του Τάσου Τέλλογλου
(Πηγή : http://www.protagon.gr)
Στις αφίξεις του αεροδρομίου της Λάρνακας μεγάλοι πίνακες καλωσορίζουν τον επισκέπτη στο «κέντρο χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών Κύπρος». Αυτό το κέντρο ό,τι και να ψηφίσει σήμερα η κυπριακή Βουλή δεν υπάρχει πλέον με την μορφή που το γνώρισαν οι δύο προηγούμενες γενιές.
Η ζημιά από το «κούρεμα»των καταθέσεων (ακόμα και να μπεί μία οροφή 20000 ευρώ που δεν θα φορολογηθούν) έχει γίνει. «Μεγαλύτερη ευελιξία» αποφάσισε χθες το Eurogroup αλλά αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει το γεγονός ότι την πρώτη μέρα που θα ανοίξουν οι Τράπεζες οι μεγάλοι ξένοι καταθέτες θα αποσύρουν κολοσσιαία ποσά.
Οι μικροκαταθέτες θα τρέξουν στις τράπεζες. Όποιο και να είναι το σημερινό αποτέλεσμα στη Βουλή, η Ε.Ε και η Κύπρο έπληξαν την αγελάδα που έτρεφε το νησί.
Για οποίους δέν κατάλαβαν, χθες η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου κατήργησε την ελευθερία κίνησης των κεφαλαίων προσθέτοντας δύο ακόμα αργίες στις μέρες που είναι κλειστές οι τράπεζες. Ποια εναλλακτική δυνατότητα θα είχε η Κύπρος; Την περιέγραψε ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών: Οι δύο παλαιές τράπεζες θα πτώχευαν και δύο νέες θα έπαιρναν τη θέση τους για να διασφαλίσουν τις καταθέσεις ως τις 100.000 ευρώ ενώ από εκεί και πάνω οι καταθέτες θα έχαναν 50-90%
Ο πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης προσπάθησε να «σώσει την παρτίδα», την γνωρίζει και από την επαγγελματική του δραστηριότητα. Υποτίμησε όμως την έλλειψη υπομονής πολλών Ευρωπαίων μετά το «γαϊτανάκι» της προηγούμενης κυβέρνησης του ΑΚΕΛ .Υποτίμησε ακόμα την ανοησία και την υποκρισία αρκετών συνομιλητών του που συγχέουν την ηθικολογία με την αποτελεσματική πολιτική.
Η Γερμανία επιχείρησε να αυξήσει τον εταιρικό φόρο στην Ιρλανδία, να «στριμώξει»το Λουξεμβούργο για την υποδοχή χρημάτων φοροφυγάδων να επιβάλλει στην Ελβετία την πολιτική του «λευκού χρήματος», αλλά με καμία χώρα δέν είχε τόση «επιτυχία» όση με την Κύπρο.
Κάτι λέει αυτό για το κυπριακό πολιτικό προσωπικό και τον επαρχιωτισμό της πλειοψηφίας του. Η χώρα με η χωρίς το ευρώ θα φτωχύνει δραματικά μέχρι να καταστεί εκμεταλλεύσιμο το φυσικό αέριο και πιθανά θα αποτελέσει ένα καλό παράδειγμα για μερικές μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης για το τι μπορεί να πάθουν αν «τραβήξουν» το «σχοινί».
Όμως η καμπάνα χτυπάει και για το Βερολίνο: καμία χώρα όσο μικρή και να είναι δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται αδιάφορη για το «σύστημα». Ακόμα και αν μέσω Κύπρου διακινήθηκαν πέρσι 120 δισ. δολάρια σε ρωσικά κεφάλαια, υπήρχαν άλλοι καλύτεροι τρόποι να σταλεί «σήμα» στη Λευκωσία ότι για τη σωτηρία των τραπεζών της θα έπρεπε να φροντίσουν μέτοχοι, ομολογιούχοι κι στη συνέχεια καταθέτες. Τρόποι που θα είχαν κατά νου ότι «το χρήμα είναι δειλό σαν ελάφι».
