Ο ισραηλινός αγωγός στο επίκεντρο της απολογίας Νετανιάχου στον Ερντογάν
Dreuz (Ισραήλ-Γαλλία, μτφ. Κριστιάν)
(Πηγή : http://infognomonpolitics.blogspot.gr και http://www.dreuz.info)
Η απολογία από το Ισραήλ προς την Τουρκία για την επιδρομή Mavi Marmara θα ενισχύσει τη συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών για το εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, αλλά έχει επίσης ένα σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο: την εξαγωγή δισεκατομμυρίων δολαρίων του ισραηλινού φυσικού αερίου στη Τουρκία και πέρα προς την Ευρώπη, εξηγεί ο Joshua Mitnik στην Wall Street Journal (1).
«Διακριτές επαφές μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας για τη συνεργασία για το φυσικό αέριο έχουν λάβει χώρα τους τελευταίους μήνες, αλλά και οι δύο πλευρές γνώριζαν ότι τίποτα δεν θα μπορούσε να κινηθεί έως ότου επιλυθεί η διαφορά για την επιδρομή» , δήλωσε ο Alon Liel, πρώην απεσταλμένος του Ισραήλ στη Τουρκία, πάντα καλά ενημερωμένος για τις συζητήσεις.
«Ακόμη και πριν από τη συμφιλίωση, υπήρχαν συζητήσεις για την εξαγωγή του φυσικού αερίου μέσω της Τουρκίας. Τώρα που υπάρχει συμφιλίωση, αυτή έγινε κάτι δυνατή», είπε.
«Η Κύπρος βρίσκεται σε πλήρη οικονομική κατάρρευση, και το Ισραήλ κατάλαβε ότι δεν θα μπορούσε να πραγματοποιήσει τα σχέδιά του για την εξαγωγή μέσω της Κύπρου».
Joshua Mitnik: Ο Νετανιάχου δήλωσε ότι η ανάγκη για μια συμφωνία με την Τουρκία για να διαχειριστούν οι επιπτώσεις του εμφυλίου πολέμου στη Συρία ήταν ο κύριος λόγος που εγκατέλειψε την άρνησή του να ζητήσει συγγνώμη. Αλλά προέκυψε και άλλος λόγος. Η Τουρκία, με την ισχυρή οικονομική της ανάπτυξη, αποτελεί ο λιγότερος δαπανηρός προορισμός για την εξαγωγή του φυσικού αερίου που βρέθηκε στα ανοικτά των ακτών του Ισραήλ τα τελευταία χρόνια. Μια συμφωνία για την προμήθεια 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων ανά έτος στην Τουρκία θα μπορούσε σύντομα να υπογραφεί, σύμφωνα με ισραηλινό αναλυτή.
Joshua Mitnik: Η Τουρκία έγινε ακόμα πιο ελκυστικός προορισμός λόγω της κυπριακής κρίσης, η οποία σκοτεινιάζει τα σχέδια συνεργασίας μεταξύ της Κύπρου και του Ισραήλ στη Μεσόγειο για την μεσογειακή υπεράκτια έρευνα και την κατασκευή μονάδας υγροποιημένου φυσικού αερίου για εξαγωγή.
Joshua Mitnik: Και για τη Τουρκία, το να συνδέεται μια σωλήνα με τα υπεράκτια αποθέματα φυσικού του Ισραήλ συμβάλει στη διαφοροποίηση των πηγών ενέργειας της και του κόστους εφοδιασμού, ενώ η τουρκική ζήτηση φυσικού αερίου αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το 2025, σύμφωνα με αναλυτές του ενεργειακού τομέα.
Joshua Mitnik: Με δεδομένη την κατάρρευση μιας ισραηλινο-αιγυπτιακής συμφωνίας εφοδιασμού φυσικού αερίου, οποιαδήποτε συμφωνία θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη το πολιτικό ρίσκο, δήλωσε ο Amit Mor, ισραηλινός εμπειρογνώμονας ενέργειας που πιστεύει ότι ο ετήσιος κύκλος εργασιών είναι μεταξύ 3 δισ. και 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε τρέχουσες τιμές.
Ο Amit Mor εκτιμά ότι το κόστος της μεταφοράς του φυσικού αερίου μέσω αγωγού στην Τουρκία θα μπορούσε να είναι πέντε φορές μικρότερο από ό, τι μέσω της Κύπρου. Θα πάρει επίσης λιγότερο χρόνο για να εφαρμοστεί.
«Η εξαγωγή προς την Τουρκία είναι αναμφίβολα η πιο οικονομική επιλογή για το Ισραήλ», δήλωσε ο Mor, Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας συμβούλων επιχειρήσεων Eco Energy ΕΠΕ
«Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για την εξαγωγή του φυσικού αερίου το συντομότερο δυνατό. Η προσέγγιση με την Τουρκία επιτρέπει να μπει αυτή η επιλογή στον χάρτη».
Στην εφημερίδα istanbul gazette της Κωνσταντινούπολης (2), ο Δρ Erimtan, σύμβουλος στο IRCNL (International Relations Consulting Network et Lobbying) μια εταιρεία lobbying, υποστηρίζει ότι κατά τις τελευταίες εβδομάδες, οι ανάγκες εισαγωγής ενέργειας από την Τουρκία έχουν επισημανθεί επανειλημμένα μεταξύ άλλων από το γεγονός ότι η χώρα ξοδεύει 60 δισεκατομμύρια δολάρια ανά έτος.
Όσον αφορά τις ανάγκες της σε φυσικό αέριο, προσθέτει ο Erimtan, η Τουρκία εξαρτάται κυρίως από τη Ρωσία και, σε μικρότερο βαθμό, από το Ιράν. Τώρα, όμως, που η διπλωματική αντιπαράθεση μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ έλαβε τέλος, χάρη στην προσωπική παρέμβαση του Προέδρου Ομπάμα, πήραν σάρκα και οστά νέες ευκαιρίες για τις εισαγωγές φυσικού αερίου.
Can Erimtan: Πριν από την κάπως περίεργη απολογία του Νετανιάχου, ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων Τανέρ Γιλντίζ, είχε δηλώσει καθαρά ότι «ορισμένες προϋποθέσεις πρέπει να πληρούνται για έργα όπως ο αγωγός φυσικού αερίου του Ισραήλ . Δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε αυτό το έργο χωρίς έχουν εκπληρωθεί οι προϋποθέσεις που ορίστηκανι από τον Πρωθυπουργό»."
Can Erimtan: Όπως το σημειώσαμε χθες, η τουρκική εταιρία Ζορλού αναπτύσσει επί του παρόντος αυτό το ενεργειακό διαδρόμο στη Μεσόγειο. Αυτή τη στιγμή, ο Αχμέτ Ναζίφ Ζορλού, ο πρόεδρος, δεν έχει κάνει δήλωση σχετικά με το έργο, αλλά απλά δήλωσε: «Θα συνεχίσουμε τις επενδύσεις μας στην περιοχή». Ο Ζορλού είναι ένα από τα πιο σημαντικούς παίκτες στην ισραηλινή αγορά ενέργειας.
Ahmet Nazif Ζορλού: «Οριστικοποιούμε φέτος την κατασκευή της μονάδας φυσικού αέριου 800 MW στο Dorad στην περιοχή Ashkelon του Ισραήλ, που μας ανήκει από κοινού. Ταυτόχρονα, συνεχίζουμε την κατασκευή των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής 175 MW του Ashdod και Ramat Negev. Και από την άλλη, συνεχίζουμε επίσης το προ-επενδυτικό σχέδιο του περιφερειακό σχεδίου ηλιακής ενέργειας Solad».
Ο Can Erimtan στην εφημερίδα istanbul gazette της Κωνσταντινούπολης: η απολογία του Νετανιάχου είναι τόσο πολιτική όσο και γεωπολιτική και εμπορική, γεγονός που οδήγησε τις τουρκικές αρχές να δηλώσουν: «δεν έχει γίνει αποδεκτό ως πραγματικό γεγονός ότι η ισραηλινή ανακάλυψη του κοιτάσματος φυσικού αερίου είναι η πιο σημαντική ανακάλυψη της δεκαετίας. Είναι πολύ σημαντικό για το Ισραήλ αυτό το αέριο να φθάσει στην αγορά. Και για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός, η πιο φυσική αγορά είναι η Τουρκία. Το έργο αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί, παρά εάν συνενωθούν ο τουρκικός ιδιωτικός τομέας και οι διεθνείς επενδυτές [στο Ισραήλ]. Για την ώρα, η αμερικανική εταιρεία Noble και η ισραηλινή Delek επενδύουν μαζικά στα ανοικτά της ισραηλινής ακτής της Μεσογείου. Αλλά υπάρχουν επίσης και ένας μεγάλος αριθμός τουρκικών εταιρειών, όπως οι Ζορλού, Genel Enerji, Turcas, Calik και Gaz Ege που συναγωνίζονται για τη μεταφορά του ισραηλινού φυσικού αερίου. Υπάρχει υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού μεταξύ των τουρκικών εταιρειών σε αυτό τον τομέα».
Ο Can Erimtan καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο αγωγός θα έχει μήκος περίπου 600 χιλιόμετρα και θα μεταφέρει 8 με 10 δις. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως. Τα συνολικά αποθέματα φυσικού αερίου στα ανοικτά των ακτών του Ισραήλ μόνο στο κοίτασμα Λεβιάθαν εκτιμάται σε περίπου 425 δισ. κυβικά μέτρα.
Ο Στέφανος Ευριπίδου, επικαλούμενος έναν Κύπριο διπλωμάτη στη Cyprus Mail (3) προσπαθεί να μετριάσει τον τουρκικό ενθουσιασμό:
«Θα ήταν αφελές να μην φανταστεί κανείς ότι στο μέλλον θα θέσουν τα πάντα στη ζυγαριά: το πρόβλημα της Κύπρου, οι υδρογονάνθρακες και το σχέδιο του αγωγού νερού του Ερντογάν. Όλα αυτά θα τεθούν στο τραπέζι», και με το φυσικό αέριο της Κύπρου, υπάρχει ένα φως στο τέλος του τούνελ, ας ελπίσουμε ότι δεν πρόκειται για τρένο».
Ο Στέφανος Ευριπίδου προσθέτει ότι μια πηγή του ενεργειακού τομέα υποστηρίζει ότι είναι πολύ νωρίς για να πούμε αν ένας αγωγός μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ είναι πολιτικά και φυσικά εφικτός. Πρέπει να ληφθεί υπόψη τη διαδρομή που θα πάρει ο αγωγός. Μήπως θα περάσει μέσω των υδάτων του Λιβάνου και της Συρίας, ή θα τα παρακάμψει μέσω της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της Κύπρος (ΑΟΖ);
Ο Ντε Γκώλ έλεγε στον Μπεν Γκουριόν: «Η Γαλλία δεν έχει φίλους ούτε εχθρούς, έχει μόνο συμφέροντα».
Και τους πράσινους που καταστρέφουν μεθοδικά τους ενεργειακούς πόρους της Γαλλίας ...
(1) http://online.wsj.com/article/SB10001424127887324105204578382243773388484.html
(2) http://istanbulgazette.com/zorlu-group-pipeline-move-israeli-gas-turkey/2013/03/26/
(3) http://www.cyprus-mail.com/cyprus/turkey-and-israel-change-gas-game/20130325
Επιτρέπεται η αναπαραγωγή με τα εξής: © Jean-Patrick Grumberg για www.Dreuz.info
Dreuz
