Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Ένα ενδιαφέρον άρθρο της Washington Post για την αντίδραση των ΗΠΑ στην Β. Κορέα


Στερεύει η υπομονή για τη Βόρεια Κορέα
Tου David Ignatius Aρθρογράφου της Washington Post
(Πηγή : http://news.kathimerini.gr)
Η προσέγγιση που επιχειρεί η κυβέρνηση Ομπάμα όσον αφορά στη Βόρεια Κορέα έχει χαρακτηριστεί «στρατηγική υπομονή». Μια πιο προσεκτική αξιολόγηση της αμερικανικής πολιτικής, ωστόσο, θα έπρεπε να την επανακαθορίσει ως «αποτυχία».
Η αμερικανική κυβέρνηση αλληλοδιαδόχως, κατά τη διάρκεια της τετραετίας, κανακεύει και απειλεί τους Βορειοκορεάτες χωρίς ορατό αποτέλεσμα.
Να, λοιπόν, με τι μοιάζει η αποτυχία. Από την ανάληψη της προεδρίας από τον Μπαράκ Ομπάμα, η Πιονγιάνγκ πραγματοποίησε αρκετές πυραυλικές και δύο πυρηνικές δοκιμές, την τελευταία από τις οποίες στις 12 Φεβρουαρίου. Η διεθνής κοινότητα προσπάθησε να την καταστήσει υπόλογο, αλλά το καθεστώς επέδειξε ακόμα πιο παρανοϊκή συμπεριφορά. Η τελευταία ενέργεια, μάλιστα, ήρθε αυτή την εβδομάδα όταν μονομερώς ακύρωσε την εκεχειρία που έθεσε τέλος στον πόλεμο της Κορέας. Ταυτόχρονα, διέκοψε την «ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας» με τις αμερικανικές δυνάμεις στον Νότο. Με αυτό τον τρόπο, η Βόρεια Κορέα διαμαρτυρήθηκε για την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να επιβάλει νέες κυρώσεις εναντίον της μετά την πυρηνική δοκιμή του περασμένου μήνα. Ισως, με αυτό τον τρόπο να θέλησε να παρενοχλήσει την πρόεδρο της Νότιας Κορέας, Παρκ Γκεούν Χίε, η οποία ανέλαβε τα καθήκοντά της πριν από δύο εβδομάδες.
Τι θα ακολουθήσει άραγε; Δυστυχώς, το μόνο που μπορεί να προβλεφθεί για τη Βόρεια Κορέα είναι η πολεμοχαρής διάθεσή της. Από το 1962 έως σήμερα, η Πιονγιάνγκ προβαίνει σε επιθετικές ενέργειες λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του εκάστοτε προέδρου στη Νότια Κορέα, σύμφωνα με τον Βίκτορα Τσα, ειδικό για τα κορεατικά ζητήματα στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών.
Τι συμβαίνει, όμως, όταν αποτύχει η διπλωματία; Αυτό είναι το πιο ανησυχητικό πρόβλημα στις διεθνείς σχέσεις, και τώρα τίθεται από τη Βόρεια Κορέα. Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσει η διεθνής κοινότητα ένα κράτος που διαρκώς παραβιάζει τις κόκκινες γραμμές; Ποιες εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν όταν στερέψει η υπομονή;
Ο Τομ Ντόνιλον, σύμβουλος σε θέματα εθνικής ασφάλειας, χρησιμοποίησε σκληρά λόγια κατά της Βόρειας Κορέας στην ομιλία του στην Ασιατική Εταιρεία τη Δευτέρα. «Οι ΗΠΑ δεν θα αποδεχθούν ως κράτος με πυρηνικά όπλα τη Βόρεια Κορέα, ούτε πρόκειται να περιμένουμε έως ότου αναπτύξει έναν πυρηνικό πύραυλο που θα μπορεί να πλήξει τις ΗΠΑ». Τι σημαίνει αυτή η γλώσσα άραγε; Η Βόρειος Κορέα «είναι» ήδη κράτος με πυρηνικά όπλα και αναπτύσσει πυραύλους που μπορούν να χτυπήσουν τις ΗΠΑ.
«Η Βόρεια Κορέα θα πρέπει να αλλάξει πορεία», επέμεινε ο Ντόνιλον. Διαφορετικά θα αντιμετωπίσει περισσότερες κυρώσεις και νέες αμυντικές κινήσεις, που θα στοχεύουν στην αντιμετώπιση «της σοβαρής απειλής εναντίον των ΗΠΑ και των συμμάχων τους». Τι θα συμβεί,λοιπόν, αν δεν καμφθεί η Βόρεια Κορέα; Eνα αποτέλεσμα θα είναι η ενίσχυση των αμυντικών στρατηγικών από τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία, γεγονός που θα καταστήσει ακόμη πιο πολύπλοκη την ασφάλεια στην Ασία.
Το πρόβλημα της Β. Κορέας γεννά πράγματι φόβο επειδή η ηγεσία της μοιάζει να γίνεται διαρκώς πιο άστατη. Ο νέος ηγέτης, Κιμ Γιονγκ Ουν, σύμφωνα με τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών, εδραίωσε την εξουσία του γρήγορα μετά τον θάνατο του πατέρα του, Κιμ Γιονγκ Ιλ, τον Δεκέμβριο του 2011. Ωστόσο, κάποιοι Αμερικανοί αναλυτές επισημαίνουν πως ο νέος πρόεδρος είναι πιο απρόβλεπτος και πιο προκλητικός από τον προκάτοχό του.
Η βασική στρατηγική που ακολουθούν οι δύο τελευταίες αμερικανικές κυβερνήσεις έναντι της Β. Κορέας ήταν η αναζήτηση της κινεζικής βοήθειας προκειμένου να τεθεί υπό έλεγχο αυτή η δύναμη αποσταθεροποίησης στη βορειοανατολική Ασία. Ωστόσο, αυτή η στρατηγική έχει αποτύχει και οι ΗΠΑ θα έπρεπε ήδη να χάνουν την υπομονή τους. Mε θλιβερή σταθερότητα, η Κίνα απέτυχε να αναλάβει τις ευθύνες της ως υπερδύναμη της περιοχής. Δεν της αρέσουν οι μονίμως ευμετάβλητοι Βορειοκορεάτες, αλλά δεν θέλει επ’ ουδενί οποιαδήποτε ενέργεια προκειμένου να τους θέσει υπό έλεγχο.
Αραγε ο νέος Κινέζος πρόεδρος, Σι Τζινπίνγκ, θα αλλάξει το παιχνίδι του Πεκίνου αντιμετωπίζοντας πιο επιθετικά τη Β. Κορέα; Κάποιοι αναλυτές βλέπουν στα άρθρα της αγγλόφωνης εφημερίδας, που ανήκει στη «Λαϊκή Ημερησία», σκλήρυνση της κινεζικής στάσης. Ο Σι, επίσης, έχει συστήσει μια ομάδα, στην οποία συμμετέχουν ο Γιανγκ Τζιετσί, ανώτατος αξιωματούχος σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, και ο διάδοχός του, ο υπουργός Εξωτερικών Ουάνγκ Γι, που φαίνεται ότι τάσσονται υπέρ της εντατικοποίησης των συζητήσεων με την Πιονγιάνγκ, όπως ήταν οι εξαμερείς διαπραγματεύσεις από το 2003 έως το 2009. Ενα ακόμα θετικό σημάδι είναι το γεγονός ότι η Κίνα συνεργάστηκε στενά με τις ΗΠΑ στον σχεδιασμό του ψηφίσματος για τις πιο πρόσφατες κυρώσεις που επέβαλε ο ΟΗΕ.
Οταν, όμως, μία χώρα αναπτύσσει πυρηνικά όπλα που μπορούν να πλήξουν τις ΗΠΑ και όταν η εφημερίδα του κόμματος απαντά στην επιβολή κυρώσεων ζητώντας «τελική αναμέτρηση», τότε οι ΗΠΑ θα πρέπει να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις εκτός διπλωματικού στίβου και πέρα από τις απειλές νέων κυρώσεων από τον ΟΗΕ. Είναι, λοιπόν, καθησυχαστικό το γεγονός ότι το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ προετοιμάζει την αντιπυραυλική άμυνα στον Ειρηνικό και ότι έχει τέτοια υποβρύχια κυριαρχία που μπορεί να απειλήσει οποιονδήποτε αντίπαλο στην Ασία. Το ότι βασιστήκαμε στη συγκράτηση της Β. Κορέας υπήρξε λάθος. Ισως είναι σοφότερο να υποθέσουμε το χειρότερο και να προχωρήσουμε στον κατάλληλο σχεδιασμό.