Το παρασκήνιο της επίσκεψης του κ. Σαρρή στη Ρωσία
Τι συζητούσε η Μόσχα, η προτροπή για το ΔΝΤ και το επικοινωνιακό παιχνίδι
Του ανταποκριτή μας στη Μόσχα Αχιλλεα Πατσουκα
(Πηγή : http://news.kathimerini.gr)
Όσο δικαίωμά σου είναι να πιστεύεις πως εξακολουθείς να παραμένεις ο ομφαλός του κόσμου, άλλο τόσο είναι δικαίωμα των υπολοίπων, με τους οποίους διαπραγματεύεσαι, να μην το συμμερίζονται. Και ήταν φυσικό ότι εφαρμόζοντας αυτή την τακτική, η αποστολή σωτηρίας της κυπριακής πλευράς στη Μόσχα, ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία από τα... αποδυτήρια.
Η επίσκεψη του Κύπριου υπουργού Οικονομικών Μιχάλη Σαρρή στη ρωσική πρωτεύουσα, από την αρχή, φάνηκε πως ήταν χωρίς κανένα νόημα. Μπαίνοντας στο αεροπλάνο για τη Μόσχα γνώριζε πως η ρωσική πλευρά το μόνο θέμα το οποίο συζητούσε ήταν η επέκταση του δανείου των 2,5 δισ. ευρώ. Οπότε η δήλωσή του «πως θα μείνω στη Ρωσία μέχρι να καταλήξω σε συμφωνία» ήταν προφανώς για εσωτερική κατανάλωση. Συνεργάτης του Ρώσου υπουργού Οικονομικών Αντόν Σιλουάνοφ, όταν το άκουσε σχολίασε σκωπτικά πως «δεν είναι κακή ιδέα ο κ. Σαρρής να μείνει να δει και τις Λευκές Νύχτες».
Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε η «Κ» με τον κ. Σαρρή, τόνισε πως και στη δεύτερη συνάντηση που είχε με τον Ρώσο ομόλογό του το κλίμα ήταν πολύ αρνητικό για τη Λευκωσία, επιβεβαιώνοντας πως πέραν της επέκτασης του προηγούμενου δανείου -και αυτό μόνο μετά συνεννόηση με την Ε.Ε.- η Μόσχα δεν είναι διατεθειμένη να δώσει τίποτα περισσότερο στην Κύπρο. Μάλιστα ο κ. Σαρρής αποκάλυψε πως ο Ρώσος ομόλογός του τον προέτρεψε να ζητήσει μεγαλύτερη βοήθεια από το ΔΝΤ! Αυτό επιβεβαιώθηκε και από τη ρωσική πλευρά.
Στη διάρκεια της τριήμερης παραμονής Σαρρή στη Μόσχα, η κυπριακή πλευρά άνοιξε όλα της «τα χαρτιά», προσφέροντας φυσικό αέριο, ναυτικές βάσεις κ.τ.λ. Δυστυχώς για την κυπριακή πλευρά και αυτή η απόπειρα υπήρξε ανεπιτυχής, καθώς το γεγονός πως μέσα σε ένα 24ωρο ανακάλυψε πως πρέπει να «πατήσει γκάζι» δεν έπεισε και τη Μόσχα να πράξει το ίδιο, σύμφωνα με ρωσική πηγή κοντά στον Ντμίτρι Μεντβέντεφ να δηλώνει «πως δεν είμαστε παζάρι για να αγοράζουμε ό,τι μας δίνουν και όποτε μας το δίνουν».
Η ερμηνεία για τη στάση της Ρωσίας είναι πολύ απλή. Πρώτον, η Κύπρος είναι μέλος της Ε.Ε. και όχι ένα από τα 83 «υποκείμενα» της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ακόμα και με αυτό το δεδομένο η Μόσχα πριν από ενάμιση χρόνο έδωσε με συνοπτικές διαδικασίες στη Λευκωσία 2,5 δισ. ευρώ, κάτι που δεν έχει πράξει ούτε στα δύο αδελφικά της κράτη, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία, που επίσης βρίσκονται στη μέγγενη του ΔΝΤ. Εάν πάλι η Κύπρος ήθελε κάτι πιο ουσιαστικό από τη Ρωσία, θα έπρεπε να αποφασίσει έγκαιρα και όχι μετά το Eurogroup αν είναι με... τον αστυφύλακα ή με τον χωροφύλακα. Παράλληλα, ύστερα και από την αποκάλυψη του Τάσου Τέλλογλου πως ο «φιλορώσος» Χριστόφιας είχε αποδεχτεί την πρόταση για «κούρεμα» των καταθέσεων χωρίς να έχει ενημερώσει τη Ρωσία, η οργή της Μόσχας ήταν ξεκάθαρη.
Μια άλλη παράμετρος της ρωσικής στάσης έχει να κάνει με το φιλοδυτικό προφίλ του Νίκου Αναστασιάδη, που δεν είναι ό,τι καλύτερο για τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Εκτός από τα λάθη στο διπλωματικό επίπεδο και στο επικοινωνιακό κομμάτι, η ιδέα να στείλουν στη Μόσχα έναν υπό παραίτηση υπουργό, επίσης δεν ήταν η πιο σοφή. Η δε φήμη της εβδομάδας, σύμφωνα με την οποία η Gazprombank ζήτησε να αγοράσει τη Λαϊκή Τράπεζα, από τα γεγονότα αποδείχτηκε πως δεν είχε καμία βάση. Αλλο να λέμε πως κάποιος κάνει μια γενική ερώτηση και άλλο πως καταθέτει μια συγκεκριμένη πρόταση.
Ο ρωσικός θυμός δεν είναι μόνο απέναντι στη Λευκωσία, αλλά και προς τις Βρυξέλλες. Το Κρεμλίνο θεωρεί υποκριτικό πως ξαφνικά από όλους τους φορολογικούς παραδείσους που υπάρχουν στον κόσμο, η Ε.Ε. αποφάσισε να επιδείξει πυγμή δικαίου μόνο απέναντι στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου. Ερωτήματα επίσης υπάρχουν και προς τη Μόσχα που δυστυχώς αποφεύγει να τα απαντήσει. Το ουσιαστικότερο: Αν η Κύπρος αντί για το «κούρεμα» είχε επιλέξει τη χρεοκοπία θα ήταν περισσότερο ευχαριστημένη; Η αρνητική αυτή εξέλιξη στις σχέσεις Μόσχας-Λευκωσίας, δεν σημαίνει πως το Κρεμλίνο κλείνει διά βίου την πόρτα του στην Κύπρο, ωστόσο με ενδιαφέρον αναμένεται τι θα πράξει αν τελικά προχωρήσει το «κούρεμα».
