Οι εορτασμοί της Ν.Δ.
Κώστας Ιορδανίδης
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Ο εορτασμός των σαράντα χρόνων από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας πραγματοποιείται σε μια περίοδο σοβαροτάτης κρίσεως της ελληνικής Κεντροδεξιάς, όπως αυτή διαμορφώθηκε διαχρονικά από την ώσμωση τμήματος των Φιλελευθέρων με τον βασικό κορμό των οπαδών του Λαϊκού Κόμματος στον Ελληνικό Συναγερμό του Αλέξανδρου Παπάγου, συνεχίστηκε με απώλειες την εποχή της ΕΡΕ και επανεμφανίσθηκε ως διευρυμένο σχήμα στην Μεταπολίτευση με τη Ν.Δ. του Κων/νου Καραμανλή.
Στη μακρά αυτή περίοδο ανέκυψαν δυσχέρειες ενίοτε σοβαρότατες, αλλά με τη σταδιακή αφομοίωση των βενιζελογενών -κυρίως των ανώτατων κοινωνικών στρωμάτων- η Κεντροδεξιά και η Ν.Δ. -στην τελική τους έκφανση- ανεδείχθησαν στο κόμμα της αστικής τάξεως, ό,τι και εάν σημαίνει η έκφραση αυτή στη νεοελληνική πραγματικότητα.
Τα ανωτέρω αναφέρθηκαν για να καταδειχθεί ότι η συγκεκριμένη παράταξη προέκυψε μετά πολλού κόπου, με συγκρούσεις εσωτερικές, ενίοτε οδυνηρότατες, στέγασε σε ενιαίο σχήμα τον σκληρό πυρήνα της Δεξιάς, τους οπαδούς της μοναρχίας, παρά το γεγονός ότι κατά το δημοψήφισμα επεβλήθη φίμωτρο στους βουλευτές της Ν.Δ., ωσάν να μην είχαν άποψη για τη μορφή του πολιτεύματος.
Δεν είναι η Ν.Δ. κόμμα συγκυριακό, όπως το ΠΑΣΟΚ, που ανεδείχθη κάτω από τις ιδιόρρυθμες συνθήκες της Μεταπολιτεύσεως -για να μετασχηματισθεί από ανατρεπτική ομάδα σε κόμμα αστικό- και τελικώς διελύθη λόγω της συγκυρίας και τα στελέχη και οπαδοί προσχώρησαν στο νέο συγκυριακό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Ν.Δ. ήταν έως πρόσφατα κόμμα πολιτών νομιμοφρόνων προς την εξουσία, ασχέτως των διαφωνιών με τον εκάστοτε ηγέτη. Επαυσε να είναι πλέον. Η διάσπαση της εκλογικής της βάσεως είναι οριστική και επιβεβαιώνεται με τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής, που αυξήθηκαν, και των ΑΝΕΛ, που επιβίωσαν των ευρωεκλογών.
Οι κοινοβουλευτικοί της Ν.Δ. -όσοι απέμειναν από τους βουλευτές- πειθαρχούν για να μη χρεωθούν μια ανατροπή της κυβερνήσεως. Τμήμα της αστικής τάξεως στηρίζει τη Ν.Δ. διά τον φόβο ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, με αποτέλεσμα η Κεντροδεξιά να ετεροκαθορίζεται από την παροχολογία της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Καλές οι εορταστικές εκδηλώσεις και αναγκαίες. Εξάλλου η Ελλάς είναι η χώρα των πανηγύρεων. Αλλά δεν αρκούν. Η εικόνα της ενότητος δεν συγκροτείται απλώς με μια δεσπόζουσα φωτογραφία του ιδρυτού της Ν.Δ. Κων/νου Καραμανλή στο βάθος, τον ηγέτη του κόμματος Αντώνη Σαμαρά να ομιλεί και τον κ. Κώστα Καραμανλή στην πρώτη σειρά, στο κέντρο. Ο κ. Σαμαράς, η ηγετική θέση του οποίου δεν αμφισβητείται από κανέναν, δεν είναι δυνατόν να παρακολουθεί την Κεντροδεξιά «δι’ εσόπτρου εν αινίγματι».
Η σύγκλιση των κομματικών οργάνων και της Κοινοβουλευτικής Ομάδος της Ν.Δ. είναι όσο ποτέ αναγκαία. Οι βουλευτές και τα στελέχη της Κεντροδεξιάς υφίστανται τα πάνδεινα από τους ψηφοφόρους. Είναι οι μόνοι όμως που έχουν άμεση και οδυνηρή αντίληψη της πραγματικότητος. Θα ακουσθούν πράγματα δυσάρεστα – αυτή είναι η συγκυρία τι να κάνουμε. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι όσο ποτέ αναγκαία η «σύνθεση», που δεν μπορεί να προκύψει παρά μόνον από διάλογο και προβληματισμό. Μόνον με αυτόν τον τρόπο μπορεί να εξασφαλισθεί η ενότητα για μια νέα αφετηρία. Αλλως, η επέτειος μπορεί να αποδειχθεί μνημόσυνο.
