Πάμε όλοι μαζί: Είδα Super League και είμαι καλά...
Βασίλης Παπαθεοδώρου
(Πηγή : http://www.gazzetta.gr)
Είναι μεγάλη τύχη να εργάζεσαι κάπου και να μην είσαι υποχρεωμένος να κάνεις κάτι που δεν σου αρέσει. Κι αφού είχα την επιλογή στα χέρια μου λοιπόν, αποφάσισα να μην γράφω για οτιδήποτε αφορά τη Super League παρά μόνο σε ελάχιστες εξαιρέσεις.
Ομολογώ βέβαια πως ο σουπερλιγκικός εθισμός είναι τόσο προχωρημένος που με τρώει το χέρι μου βδομάδα παρά βδομάδα, αλλά με ασκήσεις αυτοσυγκέντρωσης, γιόγκας και βελονισμού, τη βγάζω καθαρή και κάθε Δευτέρα μπορώ να φωνάζω «Είμαι ο Βασίλης και είμαι καλά».
Αυτή την εβδομάδα παίρνω ρεπό από το κέντρο ελληνικής ποδοσφαιρικής απεξάρτησης, αλλά είναι μόλις η 2η φορά μετά το κλάσικο Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού στη Λεωφόρο που από μόνο του είναι λόγος, οπότε ζητώ την κατανόηση σας.
Δεν είναι συγκεκριμένη η αιτία. Απλά συνέβησαν τόσο πολλές ομορφιές αυτό το ΣΚ...
Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις.
Αναμφίβολα, η κωμωδία στα Χανιά κλέβει την παράσταση. Ένα γκολ φάντασμα, ένας βοηθός κανονικός επιθεωρητής κι ένα αποτέλεσμα που τελειώνει τον Άρη. Δεκαπέντε άτομα να πηγαίνουν καροτσάκι τον βοηθό, τον διαιτητή ανήμπορο να τον προστατεύσει και μια διμοιρία ΜΑΤ να απωθεί τους παίκτες που διαμαρτύρονταν στον διαιτητή. Είναι η φάση που θα έπρεπε να αποτελέσει λόγο όχι διακοπής του αγώνα, όπως σωστά αποφάσισε ο Μάνταλος, αλλά διακοπής... πρωταθλήματος.
Γιατί όμως να το διακόψει; Αφού οι ομάδες αυτό θέλουν. Να σώσουν το τομάρι τους και ας πάνε στο διάολο οι υπόλοιποι που δεν μπορούν να βρουν... άκρη. Αμ πως!
Ο Άρης θα είχε την αμέριστη συμπαράσταση σήμερα, ακόμα και των Παοκτζήδων ενδεχομένως! Αν δεν είχε γίνει κι ο ίδιος μέρος της κατάστασης, πέρυσι τέτοιο καιρό. Συντηρήθηκε ένα χρόνο, έφτασε να χλευάσει την ΑΕΚ και τι κέρδισε; Να τα λουστεί τώρα από ομάδες δορυφόρους που το σύστημα θέλει να βρίσκονται εκεί που βρίσκονται...
Διότι, αν δεν το γνωρίζατε, το μεγαλύτερο υποκατάστημα του κέντρου εξουσίας της Αθήνας βρίσκεται στην Κρήτη. Πλατανιάς-ΟΦΗ-Εργοτέλης. Οι αρνητικοί πρωταγωνιστές ΚΑΙ αυτού του Σαββατοκύριακου. Δεν ξέρω τι γνώμη έχετε για τους Κρητικούς, αλλά το νησί δεν επιδέχεται αμφισβήτησης ότι κατοικείται από λεβέντες. Πώς κατάντησε να έχει τέτοιο απόλυτο ποσοστό ευστοχίας σε διοικητικούς παράγοντες οσφυοκάμπτες του συστήματος;
Που είναι ο Εργοτέλης του αείμνηστου Παπουτσάκη (τα κόκαλά του θα τρίζουν...) που τον θαύμαζε όλη η Ελλάδα και έκανε κηδείες σε όλους τους μεγάλους παίζοντας μπαλάρα; Κατέληξε στη Λεωφόρο να παίζει με Στοϊκοβιτς, Μπουχαλάκη, Τζανακάκη, Μπαντιμπανγκά, Ιμπραήμ, να πέφτουν όλοι κάτω σαν κοτόπουλα από το 60'. Αυτό φταίει που δεν κέρδισε ο Παναθηναϊκός; Όχι! Αλλά επί τούτου, κάντε δυο παραγράφους υπομονή...
Ο δε Πλατανιάς που συνήθως βρίσκεται σε θέση άμυνας, είναι η ομάδα με τις λιγότερες κίτρινες (58) στο πρωτάθλημα. Μετά τον ΟΦΗ (56) φυσικά που έχει δεχθεί 25 λιγότερες από τον Παναθηναϊκό... Αμ το άλλο; Το ξέρατε ότι ο Πλατανιάς έχει 7 αποβολές υπέρ του και μια εναντίον του;
Φαντάζομαι δεν περιμένετε λοιπόν, να ασχοληθώ σοβαρά με το γκολ φάντασμα του Πλατανιά. Δεν έχει εξάλλου, σημασία αν πέρασε ή δεν πέρασε, αλλά με ποια κριτήρια αποφάσισαν και αποφασίζουν κάθε εβδομάδα, διαχρονικά. Και οι αριθμοί αποτελούν τον καλύτερο μάρτυρα.
Μήπως δεν μάθατε για την ανακοίνωση του προέδρου του Απόλλωνα που – ο καημένος – επιμένει να παλεύει για τη σωτηρία με όπλο την ανεξαρτησία του; Που πας ρε Καραμήτρο... Βελλή;
Αυτά συμβαίνουν κάθε εβδομάδα στον μαγικό χώρο της Super League. Οι διαιτητές μπαίνουν και παίζουν ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ, για να ξανασφυρίξουν και την άλλη εβδομάδα, να γίνουν διεθνείς, να προαχθούν, ό,τι τέλος πάντων...
Κι όλα αυτά υπό το άγρυπνο βλέμμα του ποδοσφαιρικού Κλουζό! Ο Μισέλ Πλατινί ήρθε, πάταξε τη διαφθορά κι έφυγε. Από καθαρή ατυχία δεν πρόλαβε να συναντήσει και τον Σπανό για να εμπλουτίσει την ατζέντα των δημοσίων σχέσεων. Είπε όμως σκληρές αλήθειες! «Το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι σε καλό δρόμο και αυτό φαίνεται γιατί έχετε μια ομάδα στους 16 του Ch.League κι άλλη μια στους 32 του Europa, συν την Εθνική στο Μουντιάλ». Έβαλε το μαχαίρι στο κόκκαλο, τα είπε και λίγο με τον Σαμαρά, προφανώς για να του επιβεβαιώσει κατηγορηματικά το success story που αναπτύσσει η πρωθυπουργάρα και στη μπάλα. Λίγο πριν την κλήρωση του EURO2016 θυμήθηκε την παρασκευιάτικη ατάκα του κυρ Σάββα: «Μισέλ, αύριο έχουμε δύσκολο ματς με τον ΟΦΗ». Αν ρωτούσε τον στενό του συνεργάτη Θόδωρο τον Θεοδωρίδη θα του έλυνε μονομιάς τον γρίφο: «Για τα δύσκολα υπάρχει ο Σέποβιτς»...
ΥΓ. Παντελώς άστοχες οι δηλώσεις Αναστασίου. Περισσότερο συσσωρευμένες μοιάζουν παρά να αφορούν τον συγκεκριμένο αγώνα. Διότι ο Παναθηναϊκός δεν υπήρχε στο γήπεδο μετά το 30. Ούτε διαιτητής υπήρχε. Μια περιπλανόμενη φιγούρα ήταν που έπαιζε κι αυτός για το ψωμί της οικογένειάς του. Δεν έκρινε το αποτέλεσμα. Απλά έσπρωχνε τον Εργοτέλη. Ο Παναθηναϊκός τι έκανε; Πόσες καθαρές ευκαιρίες είχε; Τι ποδόσφαιρο έπαιξε;
Κι αν δεν του αρκεί αυτό του Αναστασίου, επειδή είπαμε ότι θα μιλάμε με στοιχεία ας διαβάσει κάτι. ΠΑΟ-Βέροια 1-1, ΠΑΟΚ-ΠΑΟ 2-1, Απόλλων-ΠΑΟ 1-1, ΠΑΟ-Ατρόμητος 1-2, ΟΦΗ-ΠΑΟ 1-1, ΠΑΟ-Εργοτέλης 1-1. Εξι φορές που προηγήθηκε ο Παναθηναϊκός και δε νίκησε... Καλές οι αγιογραφίες, σωστά και τα παράπονα για διαιτησίες που βγάζουν μάτι, αλλά μήπως κάτι δεν κάνει καλά στη διαχείριση;
