Champions League, πράξη δεύτερη
Αντώνης Καρπετόπουλος
http://www.sport24.gr/Columns/Karpetopoulos/champions_league_praksh_deuterh.2648483.html
Για τον Ολυμπιακό και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τα ξέρουμε όλα αφού τους παρακολουθούμε σχεδόν καθημερινά ενόψει του μεγάλου ραντεβού τους. Μεγάλα ραντεβού έχουν και οι υπόλοιποι του Τσάμπιονς λιγκ. Τους αφήσαμε αρχές Δεκεμβρίου να πανηγυρίζουν προκρίσεις.Δυο μήνες μετά κάποιοι είναι αρκετά διαφορετικοί και κάποιοι όχι. Ας θυμηθούμε πως τους αφήσαμε και πως τους βρίσκουμε μαζί και με μια εκτίμηση, για τις δυνατότητές τους και το μέχρι που μπορεί να φτάσουν.
Μπάγερ Λεβερκούζεν
Την αφήσαμε: Ηταν χαρούμενοι όλοι στο Λεβερκούζεν αφού είχαν κάνει ένα ηρωϊκό Τσάμπιονς λιγκ μαζέυοντας τα κομμάτια τους μετά την πεντάρα από τη Μαν Γιουνάιτεντ. Οι νίκες με Σοσιεδάδ και Σαχτάρ είχαν βασιστεί στην καλή άμυνα κυρίως. Ο Χίπια που έβλεπε την ομάδα δεύτερη στη Μπουντεσλίγκα δικαίως καμάρωνε.
Την βρίσκουμε: Μετά την επιστροφή της από τις διακοπές η Λεβερκούζεν μοιάζει άλλη ομάδα καθώς μετράει ήδη στη Μπουντεσλίγκα 4 ήττες σε 6 ματς, όσες δεν έκανε σε όλο τον πρώτο γύρο! Με τη Σάλκε το Σάββατο έχασε γιατί οι αμυντικοί της κάνανε λάθη αχαρακτήριστα, ενώ και η επίθεση της έχει πάψει να είναι αποτελεσματική. Ο Χίπια ψάχνεται.
Που θα φτάσει: Μέχρι εδώ καλά ήταν.
Παρί Σεν Ζερμέν
Την αφήσαμε: Στον πρώτο γύρο τη διαφορά την είχε κάνει ο Ιμπραϊμοβιτς: όταν ήθελε να δείξει ότι μπορεί να κάνει και στην Ευρώπη τα δικά του η Παρί έκανε πάρτι, όταν δεν είχε κέφια η ομάδα περιορίζονταν σε επαγγελματικές εμφανίσεις. Ο Μπλαν έστελνε τον Καβάνι να παίξει στο πλάι, βασίζονταν σε λίγους σχετικά παίκτες (15-16), είχε παράπονα από το ακριβοπληρωμένο τρίο Λαβέτσι – Παστόρε – Μενέζ. Η ομάδα έκανε περίπατο στο γαλλικό πρωτάθλημα χωρίς πάντως πολύ θεαματικές νίκες.
Την βρίσκουμε: Δεν είναι σε σούπερ κατάσταση, αλλά παραμένει σταθερότατη κι ο σκοπός του Μπλαν είναι η ομάδα του να τρέχει μετά το Μάρτιο. Με τον Καβάνι τραυματία, τον Ιμπρα να παίρνει αναπνοές κι ένα αποκλεισμό στο κύπελλο που κόστισε, φτάνει στο ραντεβού με τη Λεβερκούζεν πιο ώριμη από ποτέ. Λαβέτσι και Παστόρε δίνουν πολλά περισσότερα και η άμυνα είναι αξιόπιστη. Σε αυτή στηρίχτηκε το σερί των 9 ματς χωρίς ήττα στο γαλλικό πρωτάθλημα.
Που θα φτάσει: Από την αρχή λέω πως θα πλησιάσει πολύ κοντά στον ένα ημιτελικό.
Μάντσεστερ Σίτι
Την αφήσαμε: Η ήττα από την Μπάγερν στον πρώτο γύρο ήταν ένα μικρό σοκ, για όσους ποντάρουν πάνω της. Η πρόκρισή της ήταν ωστόσο εύκολη, όπως και η αστάθεια της στο αγγλικό πρωτάθλημα. Εμοιαζε να έχει περιθώρια βελτίωσης, αφού και παίκτες καλοί περίμεναν να πάρουν την ευκαιρία τους (π.χ Γιόβετις) και ο Πελεγκρίνι είχε πολλά να μάθει.
Την βρίσκουμε: Η πρόσφατη ήττα από την Τσέλσι του Μουρίνιο της στερεί για την ώρα την κορυφή της Πρέμιερ λίγκ, που είναι και ο βασικός της στόχος. Παραμένει σχετικά ασταθής αφού εκτός έδρας δεν σκοράρει το ίδιο εύκολα, αλλά παραμένει και μια επιθετική μηχανή που εγγυημένα προσφέρει θέαμα στο Ετιχαντ. Και κόντρα στην Τσέλσι στο κύπελλο κατάφερε να κάνει και κάτι που έμοιαζε να μην γνωρίζει: ένα τακτικά καλούτσικο ματς.
Που θα φτάσει: Αν αποκλείσει τη Μπαρτσελόνα δεν βλέπω πολλές ομάδες με την έδρα της. Ημιτελικό η έδρα σε πάει.
Μπαρτσελόνα
Την αφήσαμε: Είχε πάρει μια εύκολη πρόκριση, που σφραγίστηκε από το πρώτο χαρτ τρικ του Νεϊμάρ κόντρα στη Σέλτικ. Ωστόσο δεν υπήρχαν για την πρόκριση πολλά πανηγύρια. Η έλλειψη του νεαρού κυρίου με τις τέσσερις Χρυσές Μπάλες που λέγεται Μέσι έβγαζε μάτια παρόλο που ο Πέδρο και ο Αλέξι Σάντσες σκόραραν πιο πολύ από παλιά. Ο Τάτα Μαρτίνο, που θέλει λιγότερο πρέσινγκ και πιο πολλά σουτ, καθησύχαζε τον κόσμο ότι με την επιστροφή του Μέσι όλα θα γίνουν ευκολότερα.
Την βρίσκουμε: Ο Μέσι επέστρεψε και το Σάββατο έσπασε ένα ακόμα ρεκόρ, αλλά ακόμα δεν είναι σε σούπερ κατάσταση κι αυτό φαίνεται. Εν τη απουσία του, η Μπάρτσα εξασφάλισε μια συμμετοχή στον πασχαλιάτικο τελικό του κυπέλλου Ισπανίας με αντίπαλο τη Ρεάλ, αλλά έχασε τη διαφορά από Ατλέτικο και Ρεάλ στο πρωτάθλημα. Ο Μαρτίνο ελπίζει ο Μέσι να λύσει όλα τα προβλήματα: αυτός για την ώρα δεν μοιάζει ικανός να το κάνει.
Που θα φτάσει: Αν αποκλείσει τη Σίτι (αν λέω..) μέχρι ημιτελικό. Μετά όλα εξαρτιόνται από τη φόρμα του Μέσι.
Γαλατάσαράι
Την αφήσαμε: Οι Τούρκοι είχαν δει άσπρη μέρα αποκλείοντας τη Γιούβε με ένα γκολ του Σνάιντερ σε ένα γήπεδο με πάγο και χιόνια. Ο Μαντσίνι που μόλις είχε αναλάβει προσθέτοντας ένα μπακ, τονώνοντας το ηθικό του Σνάιντερ, κι αφήνοντας τον Ντρογκμπά να βγάζει λόγους στους παίκτες, δούλευε στην πιθανότητα της ψυχολογικής ανάστασης της ομάδας που ήταν 8η στο πρωτάθλημα κάποια στιγμή!
Την βρίσκουμε: Μοιάζει άλλη ομάδα! Από τον αποκλεισμό της Γιούβε και μετά επικέντρωσε την προσοχή της στο πρωτάθλημα και από 8η ανέβηκε στη 2η θέση απειλώντας και την Φενέρ που χωρίς να παίζει ευρωπαϊκές διοργανώσεις έμοιαζε να έχει το πρωτάθλημα στην τσέπη! Ο Μάντσιο μετά τον Σνάιντερ ξύπνησε και τον Μπουρούκ Γιλμάζ και υπόσχεται να παρουσιάσει κόντρα στην Τσέλσι μια Γαλατά που φέτος δεν έχουμε δει.
Που θα φτάσει: Δύσκολα θα περάσει την Τσέλσι. Η άμυνά της παραμένει αναξιόπιστη. Παρά τις διορθώσεις του Ιταλού.
Τσέλσι
Την αφήσαμε: Δεκέμβρη μήνα φούντωναν οι προβληματισμοί του Μουρίνιο. Η πρόκριση ήρθε με ζόρια και δεν πανηγυρίστηκε. Οι καυγάδες με τον Αζάρ ήταν στην ημερήσια διάταξη. Οι βρετανικές εφημερίδες έγραφαν ότι «η ομάδα δεν είναι δική του αφού σχηματίστηκε για να έχει προπονητή το Γκουαρντιόλα». Εμφανίσεις όπως εκείνες κόντρα στη Βασιλεία δεν άφηναν περιθώρια για αισιοδοξία.
Την βρίσκουμε: Παρά τα δυο πρόσφατα στραβοπατήματα (ο αποκλεισμός στο κύπελλο Αγγλίας από την Τσέλσι και η ισοπαλία με τη Γουστ Χαμ ήρθαν μάλλον λόγω υπερβολικής σιγουριάς), η Τσέλσι βελτιώθηκε τρομερά. Ο Μουρίνιο ξανάρχισε τις δηλώσεις κατά πάντων, τσιγκλώντας τον Βενγκέρ και τον Πελεγκρίνι, ο Αζαρ τα βρήκε μαζί του, ο Ετό έκρινε μεγάλα ματς με τα γκολ του, η προσθήκη του Μάτις σκλήρυνε τη μεσαία γραμμή και η πώληση του Μάτα έδειξε ότι ο Πορτογάλος είναι το αφεντικό. Τα διπλά ματς είναι οι σπεσιαλιτέ του. Είναι έτοιμος.
Που θα φτάσει: Νομίζω μπορεί μέχρι τα ημιτελικά. Μετά δυσκολεύει το πράγμα.
Μπάγερν Μονάχου
Την αφήσαμε: Στην πρώτη φάση προκάλεσε τρόμο. Παρά την ήττα από τη Μάντσεστερ Σίτι σε ένα αδιάφορο ματς, η γενική εντύπωση όλων ήταν ότι στη φάση των ομίλων η ομάδα του Γκουαρντιόλα έσπειρε τον πανικό συνδυάζοντας την τευτονική της ανθεκτικότητα με την ισοπεδωτική απολυτότητα του παιγνιδιού του Πέπ, που εντυπωσίασε τους πάντες με τη γρήγορη προσαρμογή του.
Την βρίσκουμε: Εξακολουθεί να κάνει περίπατους. Στη Γερμανία δεν έχει αντίπαλο και χωρίς υποχρεώσεις στο Τσάμπιονς λιγκ καθάρισε και το πρωτάθλημα. Η μόνη διαφορά σε σχέση με το πώς την αφήσαμε είναι ότι ο Γκουαρντιόλα ποντάρει ακόμα πιο πολύ στους αναπληρωματικούς του, που άλλωστε λέγονται Γκέτσε, Χάβι Μαρτίνες, Σακίρι κτλ.
Που θα φτάσει: Ολοι αναρωτιόμαστε αν θα το ξαναπάρει.
Αρσεναλ
Την αφήσαμε: Στη φάση των ομίλων έκανε τη δουλειά της, κομμάτι ίδρωσε, αλλά ήταν με Ντόρτμουντ, Νάπολι, Μάρσέηγ σε ένα από τους πιο δύσκολους ομίλους της ιστορίας. Την μεταμόρφωσε προς το καλύτερο η προσθήκη του Εζίλ, ο Βενγκέρ (που κυρίως θέλει το πρωτάθλημα) είδε παίκτες όπως ο Ράμσεϊ και ο Ζιρού να του δίνουν λύσεις, και τον Δεκέμβρη η ομάδα του ήταν πρώτη στην Πρέμιερ και δεν τρόμαξε όταν από την κληρωτίδα βγήκε ως αντίπαλος η Μπάγερν.
Την βρίσκουμε: Παραδοσιακά αν η Αρσεναλ τον Νοέμβριο παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ευρώπη, τον Φεβρουάριο παίζει το χειρότερο! Βοήθησαν και κάποιες εμπνεύσεις του Βενγκέρ όπως ο Αρτέρτα αμυντικός χαφ, αλλά γενικά η ομάδα δεν τρέχει. Η μεγάλη ήττα πρόσφατα στο Ανφιλντ χαρακτηρίστηκε από τον Βενγκέρ «ατύχημα». Αν παρουσιάσει τέτοια εικόνα με την Μπάγερν θα χρειαστεί αριθμητήριο.
Που θα φτάσει: Ακόμα κι αν κάνει το θαύμα των θαυμάτων, κάπου εδώ είναι το ταβάνι της.
Σάλκε
Την αφήσαμε: Ηταν όλοι ανακουφισμένοι στο Γκιζλκίρχεν για μια δύσκολη πρόκριση. Στη φάση των ομίλων υπήρξαν τραυματισμοί βασικών, προβλήματα ασταμάτητα, προβληματισμός για τους νεοαποκτηθέντες και για τον προπονητή Κέλερ, που έμοιαζε έτοιμος να φτιάξει βαλίτσες και να φύγει για διακοπές στη διακοπή. Καθάρισε για όλους ο Ντράξλερ κερδίζοντας και αποκλείοντας τη Βασιλεία στο καθοριστικό ματς.
Την βρίσκουμε: Μεταμορφωμένη προς το καλύτερο κάνει όνειρα! Ξεκίνησε το β γύρο στη Μπουντεσλίγκα εντυπωσιακά, σκοράρει, βελτιώθηκε και την άμυνα. Όλα αυτά χωρίς τον Ντράξλερ που αρχικά ήταν να φύγει για την Αρσεναλ και στη συνέχεια τραυματίστηκε! Οι επιστροφές του Φαρφάν και κυρίως του Χούντελαρ κάλυψαν το κενό, ο Κέλερ αποκαλείται αναμορφωτής και γύρισε μέχρι κι ο Κυργιάκος Παπαδόπουλος που άρχισε να μπαίνει στις αποστολές. Σιδερένιος.
Που θα φτάσει: Είναι άτυχη γιατί έπεσε στη Ρεάλ.
Ρεάλ Μαδρίτης
Την αφήσαμε: Στο Τσάμπιονς λιγκ διασκέδαζε το κακό της ξεκίνημα στο πρωτάθλημα. Στη Μαδρίτη κάποιοι δεν καταλάβαιναν γιατί δόθηκαν τόσα λεφτά για το Mπέιλ, αν ο Αντσελότι είναι καλός προπονητής κτλ. Η Χρυσή Μπάλα του Ρονάλντο έμοιαζε ο μόνος πιθανός τίτλος.
Την βρίσκουμε: Σε κατάσταση σούπερ! Κάλυψε 8 βαθμούς διαφορά στο πρωτάθλημα, στραπατσάρισε την Ατλέτικο στο κύπελλο, σκοράρει ακατάπαυστα και με χωρίς το Ρονάλντο κι ο Αντσελότι κάνει πάντα μαθήματα πρωταθλητισμού. Αλλά τώρα αρχίζουν τα δύσκολα!
Που θα φτάσει: Μετά τη Μπάγερν είναι η ομάδα που βλέπω να έχει τις περισσότερες πιθανότητες να παίξει τελικό.
Ντόρτμουντ
Την αφήσαμε: Χτυπημένη από τραυματισμούς, ελάχιστα ενισχυμένη στο Τσάμπιονς λιγκ από τους ανατέλλοντες αστέρες Μικιταριάν και Ομπαμεγιάνκ, ταλαιπωρημένη από την απουσία του Γκουιντογκάν πέρασε πρώτη γιατί στο τέλος υπήρχαν τα δανεικά με τη Μαρσέιγ. Είχε πληρώσει την κόπωση και τις απώλειες στο Τσάμπιονς λιγκ και στο γερμανικό πρωτάθλημα, όπου είχε χάσει έδαφος.
Την βρίσκουμε: Με ηγέτη τον Παπασταθόπουλο στην άμυνα (από την οποία έλειψαν λίγο πολύ όλοι οι βασικοί!), με τον Λεβαντόφσκι να ξαναβρίσκει τη σχέση του με τα δύχτια, με όπλο τις καλύτερες αντεπιθέσεις στην Ευρώπη, έπιασε στη Μπουντεσλίγκα τη Λεβερκούζεν, σήκωσε κεφάλι μετά την ήττα από τη Μπάγερν και είναι πάντα εδώ. Με λιγότερες λύσεις από πέρυσι, αλλά με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Και τον Κλοπ πάντα έτοιμο να κάνει τα δικά του.
Που θα φτάσει: Τώρα λογικά περνάει άνετα. Μετά πολλά εξαρτιόνται από την κλήρωση. Τα προημιτελικά ο μεγάλος σκόπελος.
Ζενιτ
Την αφήσαμε: Πήρε μια μυθιστορηματική πρόκριση, αδυνατώντας να κερδίσει όλα τα κρίσιμα ματς (!) και η εντύπωση που είχε αφήσει ήταν ότι κανε ότι μπορούσε για να αποκλειστεί και πέρασε κατά λάθος!
Την βρίσκουμε: Ευτυχώς όχι αποδυναμωμένη, καθώς παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, δεν αποδυναμώθηκε στις μεταγραφές του Ιανουαρίου. Μυστήριο το πώς θα επιστρέψει.
Που θα φτάσει: Αν το Τσάμπιονς λιγκ δεν είναι ένα κόμικ με ήρωα το Χουλκ, μέχρι εδώ.
Ατλέτικο Μαδρίτης
Την αφήσαμε: Εκανε περίπατο στον πρώτο γύρο, χωρίς κανένα άγχος πρωτάρας. Κέρδισε ακόμα και τα ματς τα οποία έπαιξε με τους αναπληρωματικούς τους, δείχνοντας χαρακτήρα. Ανέδειξε και παίκτες καθώς οι διάφοροι Κουρτουά, Τουράν, Ντιέγκο Κόστα κάνουν χρονιά καριέρας.
Την βρίσκουμε: Παραμένει αξιόμαχη και σε καλή κατάσταση, αν και δεν τρέχει και δεν πιέζει όσο στην αρχή. Ο Σιμεόνε ξέρει ότι δύσκολα θα κρατήσει δυο καρπούζια κατω από την ίδια μασχάλη, αλλα είναι αγωνιστής. Όμως οι αναπληρωματικοί δεν είναι της ίδιας αξίας με τους βασικούς: η Ατλέτικο εξαρτάται υπερβολικά πολύ από τρεις – τέσσερεις παίκτες.
Που θα φτάσει: Λογικά μέχρι τα προημιτελικά.
Μίλαν
Την αφήσαμε: Μόνος λόγος αισιοδοξίας στον πρώτο γύρο η επιστροφή του Ρίκι Κακά. Η πρόκριση ήταν δύσκολη, αφού τα μωρά του Αγιαξ έσκασαν τους πάντες στο τρέξιμο, με την Μπάρτσα σώθηκε απλά η αξιοπρέπεια. Ο Αλέγκρι ζητούσε ενισχύσεις ήδη από το Σεπτέμβρη.
Την βρίσκουμε: Με νέο προπονητή, τον Ζέντορφ που προπονητής δεν είναι ακόμα, αλλά με τα ίδια άλυτα προβλήματα. Παραδόξως έχει σε καλή κατάσταση τελευταία το Μπαλοτέλι, ο Χόντα ψάχνεται, ο Κακά παίζει λίγο και συχνά πονάει. Όταν πανηγυρίζεις σαν τρελός τη νίκη με τη Μπολόνια, τι να κάνεις στο Τσάμπιονς λιγκ, όσο τεράστια κι αν είναι η φανέλα σου.
Που θα φτάσει: Με αμυντικούς σαν τον Μεξές, τον Ντε Ζίλιο, τον Ζαπάτα κτλ δεν πας πουθενά. Ειδικά αν είσαι ιταλική ομάδα…
