Στο τέλος της έβδομης μέρας της δημιουργίας, κοιτάει ο Θεός αυτά που έκανε.
Κοιτάει τα πουλιά και λέει:
- Πωπω, τι κελάιδημα, τι χρώματα… Δεν παίζομαι !!!
Κοιτάει τα λιοντάρια και λέει:
- Πωπω, τι δύναμη, τι θάρρος, τι περηφάνια… Είμαι άπαιχτος !!!
Κοιτάει τον Αδάμ και λέει:
- Πωπω, τι άνδρας, τι παίδαρος, τι ομορφιά… Είμαι άπαιχτος, είμαι Θεός !!!
Κοιτάζει και την Εύα και λέει:
- Δεν πειράζει, θα βάφεται !!!