Περίπλοκη κατάσταση
Σταύρος Τζίμας
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Το προσφυγικό φορτίο που ανέλαβε να σηκώσει η Ελλάδα είναι πολύ βαρύ, ασήκωτο στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα.
Μέχρι τώρα είχαμε επαναπαυθεί στο να προωθούμε ταχύτατα και λαθραία τα καραβάνια που έφταναν στα νησιά και από εκεί στην Αθήνα, προς τον Βορρά, όπου το ίδιο έκαναν και οι άλλες χώρες του «βαλκανικού διαδρόμου» μέχρις ότου το ρεύμα τους «βγάλει» στην Αυστρία και στη Γερμανία. Πέρασαν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι δίχως η κοινωνία και η οικονομία μας να τους αισθανθούν ιδιαίτερα, πλην των νησιών και της Ειδομένης, στα σύνορα με την ΠΓΔΜ. Με την απόφαση της συνόδου κορυφής της Ε.Ε. το τοπίο αλλάζει. Αυτό που όλοι φοβούνταν, ότι, δηλαδή, τα δυτικά Βαλκάνια, με πρώτη την Ελλάδα, θα μετατραπούν οσονούπω σε «πάρκινγκ» προσφύγων, πρέπει να θεωρείται γεγονός. Οι Ευρωπαίοι εταίροι κλείνουν (;) τον δρόμο των απελπισμένων προς τη Γερμανία (κυρίως), τη Σκανδιναβία κ.λπ., φορτώνουν όμως το πρόβλημα στις φτωχές χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, που είναι αμφίβολο αν μπορούν να το αντέξουν. Για εμάς τους Ελληνες τα δύσκολα τώρα αρχίζουν, αφού θα πρέπει συμφιλιωθούμε με την ιδέα μιας μακρόχρονης συμβίωσης με δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες, χιλιάδες πρόσφυγες και τα μηνύματα κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά είναι επ’ αυτού.
Μέχρι τώρα είχαμε επαναπαυθεί στο να προωθούμε ταχύτατα και λαθραία τα καραβάνια που έφταναν στα νησιά και από εκεί στην Αθήνα, προς τον Βορρά, όπου το ίδιο έκαναν και οι άλλες χώρες του «βαλκανικού διαδρόμου» μέχρις ότου το ρεύμα τους «βγάλει» στην Αυστρία και στη Γερμανία. Πέρασαν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι δίχως η κοινωνία και η οικονομία μας να τους αισθανθούν ιδιαίτερα, πλην των νησιών και της Ειδομένης, στα σύνορα με την ΠΓΔΜ. Με την απόφαση της συνόδου κορυφής της Ε.Ε. το τοπίο αλλάζει. Αυτό που όλοι φοβούνταν, ότι, δηλαδή, τα δυτικά Βαλκάνια, με πρώτη την Ελλάδα, θα μετατραπούν οσονούπω σε «πάρκινγκ» προσφύγων, πρέπει να θεωρείται γεγονός. Οι Ευρωπαίοι εταίροι κλείνουν (;) τον δρόμο των απελπισμένων προς τη Γερμανία (κυρίως), τη Σκανδιναβία κ.λπ., φορτώνουν όμως το πρόβλημα στις φτωχές χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, που είναι αμφίβολο αν μπορούν να το αντέξουν. Για εμάς τους Ελληνες τα δύσκολα τώρα αρχίζουν, αφού θα πρέπει συμφιλιωθούμε με την ιδέα μιας μακρόχρονης συμβίωσης με δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες, χιλιάδες πρόσφυγες και τα μηνύματα κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά είναι επ’ αυτού.
Δημοσκόπηση της Public Issue για λογαριασμό της της «Αυγής της Κυριακής» έδειξε ότι ποσοστό 46%, περίπου ένας στους δύο Ελληνες δηλαδή, θεωρεί ότι οι πρόσφυγες (μάλλον) αποτελούν απειλή για την ασφάλεια της χώρας. Οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούν στο ενδεχόμενο λειτουργίας hotspots, ή και καταυλισμών, με το γνωστό «εμείς δεν είμαστε ρατσιστές, θέλουμε τους πρόσφυγες, αλλά καλύτερα ας τους πάνε κάπου αλλού».
Με αυτά τα δεδομένα και με διαλυμένο το κράτος, η κυβέρνηση καλείται να υλοποιήσει ταχύτατα τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής της Ε.Ε. Μέχρι στιγμής δείχνει να τα έχει χαμένα και να μη διαθέτει κανένα σχεδιασμό για την παραμονή και εξυπηρέτηση όλων αυτών των ανθρώπων. Και καλά με τους πενήντα χιλιάδες που θα φιλοξενηθούν, υποτίθεται μέχρι να ετοιμαστούν τα χαρτιά τους, αν και προκύπτουν ερωτήματα για το τι μέλλει γενέσθαι με όσους –και δεν προβλέπεται ότι θα είναι λίγοι– αρνηθούν να μετεγκατασταθούν σε χώρες που θα τους υποδειχθούν.
Τι θα γίνει με όλους εκείνους που θα περνούν το Αιγαίο και χωρίς να καταγραφούν θα περιφέρονται ανεξέλεγκτοι στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη, περιμένοντας την ευκαιρία να περάσουν τα βόρεια σύνορά μας, τα οποία, όμως, εμείς θα είμαστε υποχρεωμένοι, με βάση τη συμφωνία, μαζί με τη Frontex να φρουρούμε αυστηρά; Ποιος και με ποιον τρόπο θα εμποδίσει όλους όσοι θα συνεχίσουν να αποβιβάζονται από τα τουρκικά παραλία στα ελληνικά νησιά; Θα παρατάξουμε τον πολεμικό στόλο και θα βυθίζουμε τις βάρκες με τα γυναικόπαιδα; Οχι άδικα, λοιπόν, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ δήλωσε ανήσυχος γιατί στη σύνοδο «δόθηκαν υποσχέσεις και ελήφθησαν αποφάσεις που δεν πρόκειται να εφαρμοσθούν».
