Ποδόσφαιρο και εθνικισμός
Σταύρος Τζίμας
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Η πρόκριση της εθνικής ποδοσφαιρικής ομάδας της Αλβανίας στο Euro 2016 γιορτάστηκε με έξαλλους πανηγυρισμούς από ένα ολόκληρο έθνος και δικαίως, αφού είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του που επιτυγχάνει μια τέτοια διάκριση, η οποία βάζει τη μικρή αυτή χώρα στα αθλητικά σαλόνια της Ευρώπης. Ελάχιστοι ήταν εκείνοι που εκτός του αλβανικού γαλαξία ασχολήθηκαν με την αθλητική πτυχή της επιτυχίας αυτής, για το αν δηλαδή άξιζε, που κατά την ταπεινή ποδοσφαιρική γνώμη του γράφοντος το άξιζε, να πάει στο Euro. Αυτό που κυριάρχησε στον ποδοσφαιρικό, και όχι μόνο, πλανήτη ήταν ο εθνικιστικός παροξυσμός, εν μέσω του οποίου διεξήχθησαν οι αναμετρήσεις της ομάδας με την αντίστοιχη της Σερβίας. Αναδύθηκε στους μεταξύ τους αγώνες το προαιώνιο και άσβηστο ακόμη εθνικό μίσος μεταξύ των δύο λαών. Δεν χρειάστηκε παρά να κατεβάσει πέρυσι στο στάδιο του Βελιγραδίου, την ώρα που βρισκόταν σε εξέλιξη ο αγώνας μεταξύ των εθνικών ομάδων των δύο χωρών, ένας περιθωριακός τύπος, Αλβανός εθνικιστής, με τη βοήθεια «drone» τη σημαία της Μεγάλης Αλβανίας, για να ανάψουν τα «πατριωτικά» αίματα σε όλα τα επίπεδα και να διακοπεί λόγω επεισοδίων μεταξύ των ποδοσφαιριστών ο αγώνας. Μόνο άρματα μάχης δεν χρησιμοποίησαν οι αλβανικές αρχές για να φτάσει η σερβική αποστολή σώα και αβλαβής από το αεροδρόμιο των Τιράνων στο ξενοδοχείο και από εκεί στο στάδιο του Ελβασάν και πίσω, και σωστά έπραξαν αφού η διαδρομή είχε κατακλυστεί από φανατισμένους Αλβανούς, έτοιμους να κατασπαράξουν τους Σέρβους. Και οι δύο αναμετρήσεις συνοδεύτηκαν από διπλωματικό πόλεμο, αφού πέρυσι αμέσως μετά τον επεισοδιακό αγώνα στο Βελιγράδι παραλίγο να ματαιωθεί η πρώτη από την εποχή του Τίτο επίσκεψη Αλβανού πρωθυπουργού στη Σερβία , του Εντι Ράμα, η οποία έγινε τελικά υπό την ασφυκτική πίεση και το μαστίγιο της Μέρκελ, ενώ λίγο έλειψε πριν από το ματς στο Ελβασάν η σερβική κυβέρνηση να διώξει τον πρέσβη της Αλβανίας από τη σερβική πρωτεύουσα!
Με εθνικοπατριωτικού περιεχομένου συνθήματα και εκδηλώσεις γιόρτασαν οι Σέρβοι τη νίκη της εθνικής τους επί του «εχθρού» μέσα στην έδρα του, ενώ εισαγγελέας του Βελιγραδίου επενέβη για τους πανηγυρισμούς των Αλβανών της κοιλάδας του Πρέσεβο, που βγήκαν στους δρόμους με αφορμή την πρόκριση στην Αρμενία. Ολα αυτά ενώ η διεθνής κοινότητα πασχίζει να κλείσει τη χαίνουσα πληγή του Κοσόβου, που ιστορικά τροφοδοτούσε και εξακολουθεί να τροφοδοτεί με μίσος Αλβανούς και Σέρβους, και να συσσωρεύει με το παραμικρό επικίνδυνη ένταση στο «καυτό τρίγωνο» της δυτικής Βαλκανικής.
Κανείς δεν μπορεί να μετριάσει τη χαρά και την περηφάνια των Αλβανών για την επιτυχία της εθνικής τους ομάδας, αν και πάντα και παντού θα υπάρχουν μικρόψυχοι και μικρόνοες. Σε αυτή την αναμέτρηση, όμως, δεν κέρδισε το ποδόσφαιρο. Πραγματικός «νικητής» ήταν ο πρωτόγονος εθνικισμός, που εξακολουθεί να κατατρώει τα σωθικά των δύο ιστορικών λαών, υποσκάπτοντας επικίνδυνα τη σταθερότητα στην περιοχή.
