Η κατάρα του αναπόφευκτου οράματος
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Μόλις την περασμένη εβδομάδα συνελήφθησαν ―κανονικά, από την Αστυνομία― οι ελεγκτές του υπουργείου Οικονομικών, επειδή έπιασαν σε ένα πανηγύρι αδήλωτη ταμειακή μηχανή.
(Ενας από τους εξεγερθέντες μάλιστα φώναζε: «Είναι ντροπή να συμβαίνουν αυτά σε δημόσιο χώρο»...). Το γεγονός μου θύμισε ανάλογα πρόσφατα συμβάντα στη Ρόδο, στους Γαργαλιάνους, στη Μύκονο και αλλού, όπου οι χιλιοτραγουδισμένες «τοπικές κοινωνίες» υπερασπίζονται το κεκτημένο στη φοροδιαφυγή, επιτιθέμενοι σε υπαλλήλους συνήθως του ΣΔΟΕ.
(Ενας από τους εξεγερθέντες μάλιστα φώναζε: «Είναι ντροπή να συμβαίνουν αυτά σε δημόσιο χώρο»...). Το γεγονός μου θύμισε ανάλογα πρόσφατα συμβάντα στη Ρόδο, στους Γαργαλιάνους, στη Μύκονο και αλλού, όπου οι χιλιοτραγουδισμένες «τοπικές κοινωνίες» υπερασπίζονται το κεκτημένο στη φοροδιαφυγή, επιτιθέμενοι σε υπαλλήλους συνήθως του ΣΔΟΕ.
Κορυφαίο όλων, βέβαια, το αλησμόνητο εκείνο περιστατικό προ δύο ετών στην ηρωική και λεβεντογέννα (γιατί μόνο η Κρήτη, δεν κατάλαβα;) Υδρα, η οποία άλλωστε έχει και σπουδαία ιστορική παράδοση σε ανάλογους αγώνες. Δεν αντιστέκομαι στον πειρασμό να μην το πω: όταν προ μηνών βρέθηκα στην Υδρα και κάποιος ντόπιος μου είπε, εν παρόδω αλλά περήφανα, ότι το βράδυ είχαν τα «Μιαούλεια», τον ρώτησα αν αυτά γίνονται εις ανάμνηση εκείνου του Μιαούλη που έκαψε τον ελληνικό στόλο στον Πόρο, συμμετέχοντας στην ανταρσία κατά του Καποδίστρια το 1831. (Σημειωτέον, δε, ότι ο στόλος τότε ήταν όλος κι όλος δύο πλοία, μία φρεγάτα και μια κορβέτα. Το ένα μάλιστα είχε αγορασθεί με τα χρήματα των δανείων και ήταν το μοναδικό...). Συνεπώς, γιατί να διστάσουν οι Υδραίοι να πετάξουν στη θάλασσα τους υπαλλήλους του ΣΔΟΕ;
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον και ενώ όλοι συζητούσαν το αισχρό περιστατικό στη Φλώρινα, εμφανίζεται ο υπουργός Δ. Μάρδας και αποκαλύπτει ότι ετοιμάζεται «νησί της Φιλοσοφίας και του Πολιτισμού», ώστε εκεί να ανθίσει ένα ελληνικό Νταβός, με συνέδρια προφανώς ανάλογης διεθνούς εμβελείας όπως το ετήσιο στο Νταβός της Ελβετίας. Η μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες, με άλλα λόγια...
Προκαλεί κατάπληξη να ακούς τη συγκεκριμένη πρόταση, επειδή ο Δ. Μάρδας είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο. (Σε ελληνικό πανεπιστήμιο, βέβαια, οπότε αυτό εξηγεί πολλά και η κατάπληξη υποχωρεί...). Μάλλον δεν του πέρασε από τον νου ότι το Νταβός ως θεσμός καθιερώθηκε και πέτυχε, επειδή γίνεται στην Ελβετία και ότι αν γινόταν κάπου μεταξύ Βελιγραδίου και Καΐρου απλώς δεν θα γινόταν. Μια τέτοια διοργάνωση προϋποθέτει τους Ελβετούς, ακριβώς επειδή η μόνη συνεισφορά τους στον πολιτισμό είναι το ρολόι κούκος ― σύμφωνα με τον περίφημο, πλην άδικο, αφορισμό που έχωσε ο Ορσον Γουέλες στο σενάριο του Γκριν για τον «Τρίτο Ανθρωπο».
Αναρωτιέμαι, επίσης, αν ο υπουργός είχε ξεχάσει το λυπηρό προηγούμενο του Μεγάρου, το οποίο, αν μη τι άλλο, υπάρχει εκεί στη Βασ. Σοφίας για να θυμίζει το κόστος του γιγαντισμού και των ανεδαφικών οραμάτων. Δεν είναι τυχαίο, όμως, ότι ο Δ. Μάρδας προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ και, φυσικά, παραμένει πάντα γνήσιο ΠΑΣΟΚ, γι’ αυτό και σήμερα είναι με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί εισήγαγαν το «όραμα» στην πολιτική, μαζί με τη «βιομηχανική επανάσταση» στο πελατειακό κράτος, και βλέπετε πώς καταλήξαμε...
Η «τεχνική» διάσταση
Ηταν σωστό ότι οι ψηφοφορίες για την εκλογή προέδρου της Ν.Δ. ορίστηκαν τελικά στο τρίτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου, καθώς η Κυριακή 1η Νοεμβρίου είναι η ημέρα κατά την οποία ξεκινά η κυνηγετική περίοδος για το κόκκινο ελάφι (cervus elaphus) σε Αγγλία, Ουαλλία και Β. Ιρλανδία και, όσο να ’ναι, ο κόσμος της Ν.Δ. δεν θα μπορούσε να αφοσιωθεί απερίσπαστος στη χάραξη του μέλλοντός του.
Υπάρχουν, εντούτοις, και εντελώς πρακτικοί λόγοι, οι οποίοι συνήθως ―σε αυτή τη χώρα, όχι πάντα― ασκούν τη μεγαλύτερη και καθοριστική πίεση στη λήψη των αποφάσεων. Λόγου χάρη, για την περίπτωση των εκλογών της Ν.Δ., ο πρακτικός λόγος είναι η εξεύρεση των χρημάτων για τη διεξαγωγή των εκλογών. Ακουσα, συγκεκριμένα, από στέλεχος της αγοράς, στην οποία απευθύνεται η Ν.Δ. για τα τεχνικά και οργανωτικά των εκλογών, ότι το κόστος του είδους των εκλογών που θέλει να κάνει η Ν.Δ. πλησιάζει οπωσδήποτε το 1,5 εκατ. Θέλουν 1.000 εκλογικά κέντρα και 1.500 τμήματα, θέλουν ισάριθμα κομπιούτερ στο καθένα από αυτά και αμοιβές για τους χειριστές τους. Ακόμη και οι εθελοντές, αν υπάρξουν, έχουν κόστος ― δεν θα βγάλουν δώδεκα ώρες με έναν καφέ.
Επιπλέον, επικαλούμενοι το καταστατικό (ενδεχομένως, όμως, φοβούμενοι τον Τζιτζικώστα και τη γενιά του) δεν θέλουν προεγγραφή των ψηφοφόρων, που σημαίνει ότι ο καθένας θα ψηφίζει εκεί όπου γράφτηκε. Ολα αυτά δεν θα ήταν πρόβλημα, αν υπήρχαν τα λεφτά. Αλλά οι εταιρείες στην αγορά ζητούν από τη Ν.Δ. να προκαταβάλει το κόστος ― ποιος θα αναλάβει το κόστος σε τέτοια εποχή για τις επιχειρήσεις; Σήμερα, λ.χ., διαβάζουμε ότι η πτώση της κερδοφορίας στις ελληνικές επιχειρήσεις κατά την πενταετία 2009-2014 φθάνει το 86%. Επομένως, εξακολουθώ να διερωτώμαι πώς θα γίνουν εκλογές. Εκ των ενόντων, να υποθέσω; Ισως. Κρίμα, πάντως, που δεν μπορούν να καλέσουν την κυρία Θεανώ, που έχει σπουδάσει τη φιλοσοφία των γεμιστών του ελληνικού λαού, για να τους βοηθήσει. Σίγουρα εκείνη θα κατέβαζε καμιά ιδέα, αλλά είναι στην κυβέρνηση...
Στην κουζίνα!
Καθώς τελείωνα το προηγούμενο σημείωμα, άκουσα από το ραδιόφωνο ότι η κυρία Θεανώ, των μαρμελάδων και των γεμιστών του ελληνικού λαού, πρότεινε να δοθούν τα άδεια ξενοίκιαστα διαμερίσματα σε αστέγους και απόρους για να μείνουν σε αυτά. Την ίδια ώρα (φαντάζομαι θα το ήξερε η κυρία Θεανώ) η κυβέρνηση προτίθεται να φορολογήσει ανύπαρκτα έσοδα από ανείσπρακτα ενοίκια. Οπότε, αν ο ιδιοκτήτης του άδειου διαμερίσματος υποχρεωθεί να το γεμίσει με αστέγους, κατά κάποιο τρόπο εξισώνονται τα βάρη στην ιδιοκτησία και, έτσι, υλοποιείται η προϋπόθεση για την έλευση του σοσιαλισμού: η εξαθλίωση της μέσης τάξης.
Αν δεν το πίστευε απολύτως, αλλά το είπε, επειδή αισθανόταν ότι με ένα τρόπο έδινε εξετάσεις εκείνη την ώρα ―μιλούσε με τον Δάσκαλο (του λαϊκισμού) Γεώργιο Παπαδάκη―, τότε η κυρία Θεανώ καλείται να επιστρέψει στη θέση όπου έταξε τον εαυτό της με τις πρώτες δηλώσεις της: στην κουζίνα! Παρότι είμαι βέβαιος ότι δεν ξέρει να μαγειρεύει, είμαι εξίσου βέβαιος ότι λιγότερη ζημία θα κάνει εκεί...
(Στην φωτογραφία : Για δες πρόοδο ο ΣΥΡΙΖΑ! Ο διακεκριμένος δημιουργός της φαλλοκεντρικής ποίησης Τάσος Κουράκης εμφανίζεται με φουλάρι, παρακαλώ, στον λαιμό. Εκτός αν το μαύρο που διακρίνεται κάτω από το πουκάμισο του ποιητή είναι η αλογοουρά του, που τη χωρίζει στα δύο και την περνά γύρω από τον λαιμό του)
