Από το Μυστήριο
Χρειάστηκε την τελευταία εβδομάδα να μεταβώ για επαγγελματικούς λόγους σε δύο ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αυτή την εβδομάδα. Βερολίνο και Μαδρίτη.
Κοινή συνισταμένη των εντυπώσεων που αποκόμισα μετά τις συναντήσεις με Γερμανούς και Ισπανούς, αρκετά σημαντικούς και γνωστούς στην χώρα τους, είναι ότι μας λυπούνται...
Σίγουρα, δεν έπεσα από τα σύννεφα, αλλά όπως και να το κάνεις, άλλο να το περιμένεις και άλλο να το νιώθεις και να το ακούς.
Μας λυπούνται για τα τωρινά χάλια μας, αλλά κυρίως γιατί βλέπουν ότι δεν έχουμε μέλλον. Βλέπουν δηλαδή, αυτό που αρνούμαστε να δούμε ή καλύτερα να πιστέψουμε εμείς. Ότι η Ελλάδα που ξέραμε, δεν πρόκειται να ανακάμψει. Τουλάχιστον εντός των επόμενων 10-15 ετών.
Εξίσου λυπητερό είναι το γεγονός ότι το brand name "Hellas" δεν έχει πια πέραση. Έχει καταντήσει συνώνυμο της αποτυχίας και της παρακμής. Έχει ταυτιστεί με την χρεοκοπία της χώρας και των κατοίκων της.
Έτσι, μετά τα πρώτα - διερευνητικά λεπτά (όπως θα έλεγε και ένας σχολιαστής ποδοσφαιρικού αγώνα) επιτηδευμένα ευγενικής συμπαράστασης για τα δεινά μας, ήταν πια σαφές ότι επουδενί μας έβλεπαν ως ίσους ή έστω ότι είμαστε επίσης μέλη της ίδιας ευρωπαϊκής οικογένειας.
Και εντάξει από τους Γερμανούς δεν περιμένεις και τίποτε καλύτερο. Οι Γερμανοί φανατικοί προτεστάντες ή καθολικοί δεν δίνουν ούτε του αγγέλου τους νερό, χωρίς προαπαιτούμενα. Αδυνατούν να δικαιολογήσουν την αποτυχία (των άλλων φυσικά).
Αλλά και οι Ισπανοί; Οι οποίοι Ισπανοί προ 10-15 ετών ήταν σε χειρότερη θέση από εμάς. Βέβαια ο μεγάλος φόβος των Ισπανών (εκείνων φυσικά που συναντήθηκα) ήταν οι Podemos. Πρόφεραν το όνομά τους και έτρεμαν μόνο στην ιδέα, ότι θα κυβερνήσουν. Έτρεμαν ότι θα έχουν την ίδια τύχη με την Ελλάδα, έχοντας δει που οδήγησε την χώρα μας η κυβέρνηση του αδελφού ΣΥΡΙΖΑ.
Το "χειρότερο" όμως συναίσθημα (φθόνου τολμώ να πω): Μια απλή βόλτα στις δύο αυτές πόλεις έφθανε για να διαπιστώσεις τον δυναμισμό της οικονομίας τους. Και την αισιοδοξία στο πρόσωπο των πολιτών τους για το μέλλον.
Υ.Γ. Όταν προ ετών η Ισπανία απειλείτο με επιβολή μνημονίου όπως στην Ελλάδα (λόγω των των χρεών των ισπανικών τραπεζών), ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ισπανίας απαντώντας σε σχετικό ερώτημα είχε αποκλείσει το ενδεχόμενο, έχοντας αναφέρει ότι είναι λάθος να συγκρίνονται οι δύο οικονομίες, ελληνική και ισπανική. Είχε πει τότε χαρακτηριστικά. "Εμείς είμαστε Ρεάλ Μαδρίτης, όχι Ολυμπιακός". Και δικαιώθηκε...
Τα Σέβη μου
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
