Παντρεύτηκα ένα Ι.Χ., κουμπάρος το κράτος
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΟΥΛΑΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
«Αγαπητέ υπουργέ των Οικονομικών, κ. Τσακαλώτε, ξέρετε βέβαια ότι είναι γενναίο να παραδέχεται κανείς ένα λάθος του. Πόσο μάλλον όταν το ίδιο αυτό λάθος έχει οδηγήσει περισσότερους από 150.000 πολίτες να καταθέσουν τις πινακίδες τους. Και όλους τους υπόλοιπους να πληρώνουν υπέρογκα τέλη κυκλοφορίας, διπλάσια και τριπλάσια της αξίας του Ι.Χ. τους. Ενα λάθος, όμως, κ. Τσακαλώτε, δεν διορθώνεται με ένα ακόμη μεγαλύτερο. Αν εννοείτε όσα λέτε περί νέας διακυβέρνησης και νέου ήθους, ακυρώστε την αλλοπρόσαλλη πολιτική των τελών κυκλοφορίας. Ξέρετε, κ. Τσακαλώτε, υπάρχει ένα ρητό. Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Αυτό κάνετε κι εσείς τώρα. Είναι σαν να λέτε σε χιλιάδες πολίτες που σας ψήφισαν για να αλλάξετε πολιτική και πίστεψαν τις προεκλογικές σας εξαγγελίες, “μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται”».
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει γίνει γνωστό τι ακριβώς θα κάνει η κυβέρνηση με τα περιβόητα ισοδύναμα μετά την απερίσκεπτη εξαγγελία της για τον ΦΠΑ στην εκπαίδευση. Το ότι βρίσκεται σε πανικό, ωστόσο, επιβεβαιώνουν οι αλλεπάλληλες διαρροές της που μοιάζουν να τεστάρουν τις αντιδράσεις μας. Μετά τη φημολογία ότι θα αυξήσουν κι άλλο τα τέλη στα «μεγάλα» Ι.Χ. και ότι θα επιβάλουν φόρο ακόμη και σε όσους αγόρασαν τα τελευταία χρόνια αντιρρυπαντικής τεχνολογίας αυτοκίνητο για να απαλλαγούν από τα τέλη, προέκυψε και μία ακόμη πιο σουρεαλιστική πληροφορία. Σκέφτονται, λέει, να επιβάλουν ΕΝΦΙΑ και για τα... αυτοακίνητα. Να χαρατσώσουν, δηλαδή, ακόμη και τους οδηγούς που παρέδωσαν τις πινακίδες τους, επειδή εξακολουθούν να έχουν αυτοκίνητο έστω παροπλισμένο. Ειλικρινά προσπαθώ να μπω στο μυαλό του «εγκεφάλου» που το σκαρφίστηκε. Προφανώς σκέφτηκε ότι «επειδή μπορεί να την πατήσουμε, όπως με το πετρέλαιο που δεν έβαζε κανείς, ας ρίξουμε προκαταβολικά και ένα χαράτσι 450 ευρώ σε όσους διανοηθούν να παραδώσουν τις πινακίδες τους για να μην το τολμήσουν».
Εχω γράψει και στο παρελθόν για ένα φρικτό, όπως απεδείχθη, λάθος μου να διαθέτω ως μοναδικό μου περιουσιακό στοιχείο ένα Volvo 2.500 κ.ε., που αγόρασα το 2007. Θα ήθελα, λοιπόν, να μοιραστώ μαζί σας τι μου συνέβη τη χρονιά που φεύγει. Καθώς είδα και απόειδα που το κράτος με αντιμετώπιζε σαν Ωνάση, τον Δεκέμβριο αποφάσισα να το πουλήσω. Ο λόγος είναι αυτονόητος στους 300.000 συμπάσχοντες που διέπραξαν το ίδιο έγκλημα να αγοράσουν κάποτε Ι.Χ. άνω των 2000 κ.ε. Συνειδητοποίησα ότι ήταν ωμή ληστεία να υποχρεώνομαι να πληρώνω κάθε χρόνο 1.545 ευρώ μόνο για να το έχω. Ναι, τόσο αθροίζουν τα 880 ευρώ που μου επιβάλλονταν ως τέλη κυκλοφορίας, συν τα 665 ευρώ ως ετήσιο φόρο πολυτελείας. Και δεν συμπεριλαμβάνω βέβαια τους φόρους που καταβάλλουμε όλοι μέσω βενζίνης, ασφάλειας, σέρβις κ.λπ.
Τον Δεκέμβριο, λοιπόν, κατέθεσα τις πινακίδες και οδήγησα το Ι.Χ. μου σε μια μάντρα, αποφασισμένος ακόμη και να το «σκοτώσω» σε μια στοιχειωδώς λογική τιμή. Φευ όμως! Περίμενα έναν μήνα, δύο μήνες, τρεις μήνες, πέρασε ο χειμώνας, πέρασε και το καλοκαίρι, και το μόνο τηλεφώνημα που δέχθηκα προ μηνός από τον ιδιοκτήτη της μάντρας ήταν το εξής: «Ντρέπομαι, γιατί ξέρω ότι το αγοράσατε 28.000 ευρώ, αλλά ο μοναδικός υποψήφιος “προσφέρει” 1.300 ευρώ», μου είπε. Και πριν καν προλάβω να απαντήσω, πρόσθεσε κάτι αυτονόητο: «Είναι κρίμα να το χαρίσετε».
Τι συνέβη έκτοτε; Αναγκάστηκα να ξαναπάρω τις πινακίδες, να πληρώσω τα τέλη του τελευταίου τριμήνου, να το επανασφαλίσω (για 10.000 ευρώ, καθώς ουδείς το ασφαλίζει λιγότερο) και να το ξανακυκλοφορώ. Νιώθω κάπως σαν να είχα χωρίσει με μια σύζυγο, η οποία απεδείχθη τρομερά σπάταλη, και το κράτος να με εξανάγκασε να την ξαναπαντρευτώ, απειλώντας με να με φορολογήσει κι άλλο για τη «νέα» συμβίωσή μας και προειδοποιώντας με ότι αν αποτολμήσω να την ξαναχωρίσω θα με χαρατσώνει στο εξής και για τη διατροφή της.
Αγαπητέ, κ. Τσακαλώτε, ξέρω ότι πιθανώς αιφνιδιαστήκατε με τον (εντός εισαγωγικών) πρόλογο, καθώς θα αναρωτιέστε ποιος είχε το θράσος να σας απευθυνθεί τόσο απαξιωτικά, αμφισβητώντας ακόμη και το ήθος σας. Θα σας λύσω την απορία. Ο πρόλογος στην πραγματικότητα δεν γράφηκε από μένα και δεν αφορούσε εσάς. Είναι λέξη προς λέξη τα λόγια που είπε το «μακρινό» 2011 στη Βουλή ο κ. Αλέξης Τσίπρας απευθυνόμενος στον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου που βρισκόταν τότε στη θέση σας. Η μόνη λέξη που άλλαξα ήταν το όνομα. Εβαλα το δικό σας στη θέση του κ. Παπακωνσταντίνου, μήπως και συνειδητοποιήσει το οικονομικό σας επιτελείο και εν γένει η κυβέρνησή σας τη φαιδρότητά τους...
