Γιατί δεν δεχόμαστε τις κοινές περιπολίες
Τάσος Τέλλογλου
(Πηγή : http://www.protagon.gr/)
Ήδη από το προηγούμενο ευρωπαϊκό συμβούλιο, στις 23 Σεπτεμβρίου, ο ισχυρός άνδρας της Ουγγαρίας, Βίκτορ Όρμπαν, προσπάθησε να πείσει τους συνομιλητές του για το προσφυγικό ότι το πρόβλημα είναι πως η Ελλάδα δεν μπορεί να φυλάξει τα ευρωπαϊκά σύνορα και ότι θα έπρεπε η Ευρώπη να βοηθήσει τη χώρα μας να φυλάξει τα σύνορά της.
Μόνο που η Ευρώπη δεν είναι κράτος και δεν έχει σύνορα. Κάθε κράτος -και η Ελλάδα- έχει τα δικά του σύνορα. Χθες, ο κ. Γιούνκερ δημόσια και η κ. Μέρκελ ιδιαιτέρως στον κ. Τσίπρα, ζήτησαν από τη χώρα μας να αποδεχθεί τις κοινές περιπολίες στο Αιγαίο. Όμως ουδείς Έλληνας πρωθυπουργός θα μπορούσε να συμφωνήσει σε κάτι τέτοιο. Γιατί είναι πολιτικά εκρηκτικό, επειδή είναι τεχνικά άχρηστο και διότι δημιουργεί άλλα προβλήματα στην ελληνική εξωτερική πολιτική.
Μόνο που η Ευρώπη δεν είναι κράτος και δεν έχει σύνορα. Κάθε κράτος -και η Ελλάδα- έχει τα δικά του σύνορα. Χθες, ο κ. Γιούνκερ δημόσια και η κ. Μέρκελ ιδιαιτέρως στον κ. Τσίπρα, ζήτησαν από τη χώρα μας να αποδεχθεί τις κοινές περιπολίες στο Αιγαίο. Όμως ουδείς Έλληνας πρωθυπουργός θα μπορούσε να συμφωνήσει σε κάτι τέτοιο. Γιατί είναι πολιτικά εκρηκτικό, επειδή είναι τεχνικά άχρηστο και διότι δημιουργεί άλλα προβλήματα στην ελληνική εξωτερική πολιτική.
Ποιο είναι το πρόβλημα; Η Ελλάδα έχει μια μεγάλη ακτογραμμή στα νησιά της και η Τουρκία επίσης. Σε κάποιες περιοχές η απόσταση είναι ελάχιστη, όπως στη βόρεια Λέσβο/Άσσο, στη Σάμο/Κουσάντασι και στην Κω/Μπόντρουμ. Εκεί δεν υπάρχουν διεθνή ύδατα. Εφαρμόζεται η μέση γραμμή, η απόσταση «κόβεται στα δύο». Πού ακριβώς θα περιπολούν από κοινού οι μεν και οι δε; Εμείς στα τουρκικά και οι Τούρκοι στα δικά μας ή ο καθένας όπως μέχρι τώρα στα δικά του; Το πρόβλημα είναι ότι οι Τούρκοι επιμένουν να γίνεται ο συντονισμός μέσω Άγκυρας και Πειραιά, και όχι όπως έχουμε προτείνει εμείς από τους τοπικούς υπεύθυνους του λιμεναρχείου. Έτσι μέχρι να συνεννοηθούν τα δύο κέντρα επιχειρήσεων το «πουλάκι» έχει «πετάξει». Όμως εδώ υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα, πιο θεμελιώδες.
Πριν από δύο εβδομάδες ήμουν στα τουρκικά παράλια. Όταν η βάρκα φτάσει στο νερό δεν μπορείς να τη σταματήσεις πια, εκτός αν την μπατάρεις ή την «σπρώξεις πίσω». Η ΕΕ έχει απαγορεύσει στο ελληνικό λιμενικό τα λεγόμενα push backs (απωθήσεις). Τα επιτρέπει στην τουρκική ακτοφυλακή;
Πιθανόν η Ευρώπη να μην θέλει να ξέρει τι κάνουν οι Τούρκοι στα χωρικά τους ύδατα. Ας το πει. Αλλά δεν μπορεί να ζητά να λύσει ένα πρόβλημα με έναν τρόπο που δεν λύνεται. Και ο οποίος (τρόπος) δημιουργεί άλλα...