Γιατί έδιωξαν τη Σαββαΐδου
Τάσος Τέλλογλου
(Πηγή : http://www.protagon.gr)
Τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο οι υπουργοί Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ εξηγούσαν ξανά και ξανά και στον γράφοντα γιατί δεν θέλουν ανεξάρτητες αρχές, ειδικά στον τομέα των εσόδων και του φορολογικού ελέγχου.
Ο ίδιος ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είχε πει ότι δεν θα μπορούσε να φαντασθεί μια εντελώς ανεξάρτητη αρχή. Ο κ. Βαρουφάκης έλεγε δημόσια στις δηλώσεις του ότι η ΓΓΔΕ ελέγχεται από τις Βρυξέλλες (θυμάστε την ιστορία με την αντιγραφή των στοιχείων του TAXIS). Στο μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση δεσμεύεται ότι θα «αποπολιτικοποιήσει την δημόσια διοίκηση» και δίνει εγγυήσεις για την ανεξαρτησία της ΓΓΔΕ.
Ο ίδιος ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είχε πει ότι δεν θα μπορούσε να φαντασθεί μια εντελώς ανεξάρτητη αρχή. Ο κ. Βαρουφάκης έλεγε δημόσια στις δηλώσεις του ότι η ΓΓΔΕ ελέγχεται από τις Βρυξέλλες (θυμάστε την ιστορία με την αντιγραφή των στοιχείων του TAXIS). Στο μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση δεσμεύεται ότι θα «αποπολιτικοποιήσει την δημόσια διοίκηση» και δίνει εγγυήσεις για την ανεξαρτησία της ΓΓΔΕ.
Την περασμένη εβδομάδα βρέθηκα στις Βρυξέλλες και ένας αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μου εξηγούσε πώς η κυβέρνηση Σαμαρά/Βενιζέλου κατέβαλλε μακρόχρονες προσπάθειες να μην περάσει το ΣΔΟΕ στην ΓΓΔΕ. Ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ το θέλει. «Αντιλαμβάνονται τους φόρους ως πολιτικό εργαλείο» πρόσθεσε σκεπτικός. Τώρα το ΣΔΟΕ περνάει στην ΓΓΔΕ –με βάση το Γ' μνημόνιο- και, κατά τον αξιωματούχο των Βρυξελλών, θα μπορεί να συνεχίσει να παίζει το παιχνίδι της «πολιτικής» αν οι αξιωματούχοι της ΓΓΔΕ είναι εξαρτημένοι από την κυβερνητική εξουσία.
Η πρώτη δουλειά που έκαναν οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί ήταν να διορίζουν τον διοικητή της ΕΥΠ και του ΣΔΟΕ.
Ο κ. Τσίπρας με ό,τι υπέγραψε δεν θα είναι σε θέση να διορίζει τον ΓΓΔΕ. Στην Ελλάδα, όμως, οι πρωθυπουργοί θέλουν να έχουν λόγο και δυνατότητα πίεσης επιχειρηματιών. Στις Βρυξέλλες γνωρίζουν πολύ καλά γιατί η πολιτική στην Ελλάδα δεν επιθυμεί ανεξάρτητη φορολογική διοίκηση. Τα άλλα περί «δημοσίου συμφέροντος» και «επιχειρήσεις της διαπλοκής» της κ. Γεροβασίλη, είνα, απλώς, κουτόχορτο και απόδειξη ότι απλά μόνο τα χρώματα αλλάζουν στις ελληνικές κυβερνήσεις. Η κυβέρνηση επέβαλε τη θέλησή της. Το θέμα είναι, όπως η κυβέρνηση Σαμαρά στην υπόθεση Θεοχάρη, να πληρώσει το υψηλότερο δυνατό πολιτικό κόστος. Και, φυσικά, να βρεθει ένας διάδοχος της Σαββαΐδου που θα αναγκάσει την Αθήνα να συμμορφωθεί με ό,τι έχει υπογράψει.
