Από τον G-G
Θεωρώ λανθασμένο το αίτημα και συνεπακόλουθα το λόγο της συγκέντρωσης στις 15/6.
Τέτοιου είδους συγκεντρώσεις θυμίζουν τους "αγανακτισμένους" του 2011, απλά στο πιο εκλεπτυσμένο.
Επειδή δηλαδή θα φοράμε λευκά μπλουζάκια αντί να κοιμόμαστε σε σκηνές ή να μουτζώνουμε τη Βουλή μπροστά στα κάγκελα, αποτελεί κάποια ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ διαφορά; Το 2011 εκκολάφθηκε στην κάτω και άνω πλατεία Συντάγματος η λογική της συλλήβδην απόρριψης του πολιτικού συστήματος, η οποία οδήγησε σε φαινόμενα εκφυλιστικά για μια σύγχρονη κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Οι "νέοι αγανακτισμένοι" του 2016 μπορεί να μην παράξουν φασιστική νοοτροπία, όμως de facto και de jure θα κολυμπήσουν στη θάλασσα του λαϊκισμού διά της αμφισβήτησης μιας καθόλα νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση αυτή, όπως και κάθε κυβέρνηση άλλωστε, ανέκυψε μέσα από το κοινοβούλιο μετά από εκλογές και μάλιστα προ λίγων μηνών. Οι παραιτήσεις κυβερνήσεων γίνονται για συγκεκριμένους ειδικούς λόγους που περιοριστικά αναφέρονται στο Σύνταγμα.
Εξάλλου καλές και άγιες οι κινήσεις πολιτών χωρίς κομματικό χρώμα, αλλά σας έχω νέα: εδώ και κάποιους αιώνες την πολιτική ασκούν κάποια οργανωμένα νομικά πρόσωπα, που τα ονομάζουμε κόμματα. Οι κινήσεις πολιτών είναι υπέροχο να διαμαρτύρονται και αυτό σηματοδοτεί υγιή αντίδραση, όμως το να αιτούνται παραιτήσεις κυβερνήσεων είναι από ανεδαφικό ως αντισυνταγματικό. Μάλλον χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ πολιτικές προτάσεις αντί για hashtags.
Υ.Γ. Μη συγχέουμε το κίνημα του "Μένουμε Ευρώπη" με αυτό. Τα διακυβεύματα του "Μένουμε Ευρώπη" στο οποίο συμμετείχα ενεργά, πολύ ενεργά, ήταν εντελώς διαφορετικά τόσο σε συμβολικό, όσο και σε ουσιαστικό επίπεδο.
G-G
