Από το Μυστήριο
Θα τους έχετε δει, ακούσει ή διαβάσει παντού σε καθημερινή βάση. Ζουν ανάμεσά μας. Το πεδίο όμως «δόξης» τους είναι κυρίως τα ερτζιανά και το διαδίκτυο.
Είναι εκείνοι που ευθύς μόλις γίνει γνωστή η παραμικρή αρνητική είδηση σχετική με την κρίση στην χώρα ή στην παγκόσμια οικονομία (οι δήθεν πιο «ψαγμένοι»), θα σπεύσουν να την αναρτήσουν και να την δημοσιεύσουν, εκφράζοντας χαιρέκακα την ακλόνητη πεποίθησή τους ότι δεν την γλυτώνουμε. Θα καταστραφούμε ούτως ή άλλως και μάλιστα οσονούπω…
Είναι οι γνωστοί μας καταστροφολόγοι. Κυρίως όμως είναι καταστροφολάγνοι. Διότι δεν αρέσκονται απλώς να προφητεύουν το τέλος του κόσμου, ειδικώς δε της Ελλάδος, αλλά συνάμα επιχαίρονται και πανηγυρίζουν κάθε φορά που η «πρόβλεψή» τους επιβεβαιώνεται με δυσάρεστα και οδυνηρά για όλους τους Έλληνες αποτελέσματα.
Διακατεχόμενοι από ένα πρωτόγονο σύμπλεγμα κατωτερότητας, με προφανή ψυχολογικά προβλήματα, ηδονίζονται, γουστάρουν που η χώρα βαίνει εδώ και τρία χρόνια προς κατάρρευση. Εκείνο βέβαια που αδυνατούν να εξηγήσουν είναι γιατί δεν έχουμε καταστραφεί έως τώρα.
Στο μικρόκοσμο της ασημαντότητας των διαδικτυακών φίλων ή των καμένων ακροατών τους νιώθουν την απόλυτη ηδονή όταν πιστεύουν ότι δικαιώνονται στο άκουσμα και μόνο μιας δυσάρεστης είδησης.
Και επειδή αντιλαμβάνονται ότι η δυστυχία δεν πουλά από μόνη της, χύνουν και κροκοδείλια δάκρυα ότι τάχα μου στεναχωριούνται, που η χώρα καταστρέφεται.
Είναι οι ίδιοι που από την βολή του καναπέ τους, της καρέκλας του Η/Υ τους, ή του ραδιοφωνικού στούντιο, απορούν και αγανακτούν γιατί η ελληνική κοινωνία δεν έχει ακόμη εξεγερθεί.
Είναι ακριβώς εκείνο το άχρηστο είδος του Έλληνα που αποτελεί επί της ουσίας μέρος και αιτία της κρίσης μας, καθώς αρνείται να προσπαθήσει και να αγωνιστεί για την σωτηρία.
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
