Η ελληνική γλώσσα στην Κωνσταντινούπολη!
Γράφει ο Στέλιος Παρασκευόπουλος
(Πηγή : http://ellnews.com/)
Είναι να μην μελαγχολείς όταν βλέπεις τον ελληνισμό και τη πατρίδα σου συνεχώς να μικραίνουν; Τι συνέβη πάλι;
Πιστεύω να διαβάσατε την είδηση, ότι η μοναδική ελληνόφωνη εφημερίδα της Κωνσταντινούπολης, η «Απογευματινή», μετά από 88 χρόνια βάζει λουκέτο λόγω οικονομικής δυσπραγίας. Και πιστεύω αυτό το μαντάτο θα το έμαθε το ελληνικό κράτος και οι υπηρεσίες του, αλλά μάλλον δεν φαίνεται να ίδρωσε η εθνική τους υπερηφάνεια. Δεν άκουσα και δεν είδα καμία πρωτοβουλία από την επίσημη πολιτεία για τη διάσωση της ελληνόφωνης εφημερίδας. Συνεπώς δικαιούμαι να ερωτήσω: Πόση αρνησιπατρία και ανθελληνισμός, τέλος πάντων; Πόση ακόμη αγραμματοσύνη και απαιδευσία; Πόση βαρβαρότητα περισσεύει;
Ίσως ρωτήσει κανείς, τι σχέση μπορεί να έχει μια εφημερίδα και το κλείσιμο της με τον ελληνισμό και τη φιλοπατρία; Ας εξηγήσω τα αυτονόητα στους απανταχού εντός Ελλάδος απάτριδες της εξουσίας, κατά τα άλλα λεβεντοπατριώτες από την Αριστερά έως την Δεξιά.
Η ταυτότητα του ελληνισμού προσδιορίζεται από μια σειρά εθνολογικών στοιχείων, κι ένα απ’ αυτά είναι γλώσσα. Το «ομόγλωσσον», όπως το περιέγραφε ο Ηρόδοτος. Και η δική μας γλώσσα, η ελληνική, παραμένει ή ίδια στη ρίζα της, παρά τα 3.000 χρόνια εξελεγκτικής πορείας της, από την εποχή της γλώσσας του Ομήρου, της αττικής διαλέκτου, της ελληνιστικής γλώσσας, της βυζαντινής του «φτωχοπρόδρομου», της δημώδους, της καθαρεύουσας, μέχρι τη σημερινή της καθομιλουμένης. Κατ’ ακολουθίαν, αποτελεί παράλληλα, εκτός από προσδιοριστικό στοιχείο της ταυτότητας μας, τη μία και μοναδική πολιτιστική κληρονομιά της ελληνικότητας. Της ελληνοσύνης μας. Για το τι τεράστιο πολιτιστικό μέγεθος μιλάμε, αρκεί να σκεφτεί κανείς, ότι τα σημερινά αγγλικά ουδεμία σχέση έχουν με την αγγλική που χρησιμοποιούσε ο Σαίξπηρ, πριν από περίπου 500 χρόνια. Και βέβαια, ας μην παραληφθεί το επίσης πρώτιστο πολιτισμικό γεγονός, ότι στην ελληνική γλώσσα συντάχθηκε το χριστιανικό μας Σύνταγμα (τα Ευαγγέλια, οι Επιστολές και οι Πράξεις των Αποστόλων, η Αποκάλυψη) και μέσου αυτού δημιουργήθηκε ο ελληνοκεντρικός χριστιανισμός ή η ελληνοορθοδοξία μας. Δηλαδή, η μέχρι τα σήμερα πολιτιστική μας υπόσταση.
Να, λοιπόν, γιατί, αγράμματοι πατριδοκάπηλοι της ελληνικής πολιτείας, ολόκληρου του πολιτικού φάσματος, πρέπει η ελληνική γλώσσα να παραμείνει στην Κωνσταντινούπολη και να κυκλοφορεί και να διαδίδεται (έστω να συντηρείται) μέσω μιας εφημερίδας, και στη συγκεκριμένη περίπτωση στην «Απογευματινή». Και γιατί στη Κωνσταντινούπολη; Γιατί η πόλη της άλλοτε Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αποτελεί για τον Ελληνισμό άλλη μια κοιτίδα (ίσως το μοναδικό λίκνο της ελληνοορθοδοξίας μας) πολιτιστικής αναφοράς. Γιατί η Βυζαντινή ή Ελληνική Αυτοκρατορία υπήρξε ο κληρονόμος της ρωμαίικής παγκοσμιότητας, ο αμύντωρ της χριστιανικής οικουμενικότητας και ο συνεχιστής της πανανθρώπινης ελληνικής ηθικής εμπειρίας και των αρχαιοελληνικών διδαγμάτων (Αρβελέρ).
Αλήθεια τόσο δύσκολο είναι για την ελληνική πολιτεία να στηρίξει μια εφημερίδα που μοιράζεται μόλις σε 600 οικογένειες Ρωμιών στη Κωνσταντινούπολη, με μία ας πούμε κρατική διαφήμιση (από τις τόσες αφειδώς που μοιράζει πελατειακώς δώθε και κείθε); Ντροπή και αίσχος. Σε συναγερμό πανέλληνες για την παραμονή, για συμβολικούς και μόνο λόγους, της ελληνικής γλώσσας στη Πόλη του Κωνσταντίνου.
Από καρδιάς, καλή σας εβδομάδα.
