Προσοχή: Κίνδυνος από τα δίποδα
Γράφει ο Πρόδρομος Παπαηλιόπουλος
(Πηγή : http://ellnews.gr)
Ήταν μια χειμωνιάτικη νύχτα μέσα Ιανουαρίου. Πάνε πολλά χρόνια...
Στο σπίτι δεν υπήρχε μεγάλη χαρά, ήταν πρόσφατος ο χαμός του πατέρα μου.
Επέστρεφα από τα γραφεία της «Μεσημβρινής» στο κέντρο της Αθήνας.
Πρέπει να ήταν κοντά 11 τη νύχτα κι ενώ έβαζα το κλειδί στην πόρτα, λίγο πιο πέρα είδα κάτι σαν μια άσπρη μπάλα να κινείται! Πλησίασα και είδα ένα σκυλάκι, θα ’ταν δε θα ’ταν δυο μηνών. Πεντακάθαρο, ταϊσμένο, μου κούνησε την ουρά του. Του έδωσα ένα χάδι και το άφησα έξω. Ήξερα ότι δύσκολα θα μπορούσα να το κρατήσω, άλλωστε έλειπα καθημερινά πολλές ώρες από το σπίτι.
Ανέβηκα γρήγορα τις σκάλες, του έφερα λίγο γάλα και φαγητό, μα δεν έφευγε από την πόρτα. Μόνο φωνή δεν είχε… με έβλεπε στα μάτια σαν να μου έλεγε, μα δεν θα με κρατήσεις; Το κρύο ήταν ανυπόφορο εκείνη τη νύχτα, τον λυπήθηκα τον μικρό και τελικά τον κράτησα για μια δυο νύχτες. Το ένα βράδυ έφερε το άλλο και τελικά ο «Μάγκας» που πήρε το όνομα του από το βιβλίο της Πηνελόπης Δέλτα, γιατί ίδια φάτσα είχε με τον σκύλο στο ιστορικό βιβλίο, έγινε ο αχώριστος φίλος για 11 ολόκληρα χρόνια. Ένας φίλος που ανεχόταν, ιδιοτροπίες, θυμό, κακή συμπεριφορά, πάντα ότι και να του έκανες φτάνει να έλεγες μια κουβέντα και γινόταν χαλί να τον πατήσεις.
Ένας φίλος με αστείρευτη ανιδιοτέλεια, που δεν μου ζήτησε ποτέ τίποτα παρά μόνο χάδια… Έφυγε ένα βράδυ ξαφνικά, έτσι όπως ήρθε στη ζωή μου, ξαφνικά…
Ανοίγω το λεξικό. Ψάχνω την λέξη απάνθρωπος, τι λέει για να δώ…
AΠΑΝΘΡΩΠΟΣ
"που δεν έχει μέσα του ανθρωπιά, ανθρώπινα συναισθήματα, ψυχρός, σκληρός και ανελέητος"
Τελικά πόσο φτωχές μπορεί να είναι οι λέξεις για να περιγράψουν μια κατάσταση, μια περίπτωση, τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου. Δεν αρκεί ούτε το λεξικό!
Πρίν δυο μήνες ήταν ο ταβερνιάρης από την Εύβοια, που σκότωσε ένα κουτάβι με μια καρέκλα, επειδή τον ενοχλούσε στο μαγαζί του! Τώρα όμως με αυτό που έγινε στη Στυλίδα, αληθινά ανατρίχιασα. Πείτε με υπερβολικό…ε ναι λοιπόν είμαι!
Ο «άνθρωπος», βάζω σε εισαγωγικά τη λέξη, γιατί αν τον πώ κτήνος βρίζω τα ζώα και δεν πρέπει, έδεσε τα πόδια ενός σκύλου, του κρέμασε μία πέτρα στο λαιμό και τον πέταξε στη θάλασσα ανάμεσα στην Αγία Μαρίνα και την Βασιλική του δήμου Στυλίδας.
Ο σκύλος, όπως αναφέρει το lamiastar.gr που ευτυχώς ανέδειξε αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα, βρέθηκε πνιγμένος από λουόμενους αφού κάποια στιγμή αναδύθηκε άψυχος στην επιφάνεια της θάλασσας! Οι κάτοικοι αγανακτισμένοι ενημέρωσαν τις Αρχές και ήδη έχουν αρχίσει έρευνες για τον εντοπισμό του δράστη αυτού του εγκλήματος.
Προσπαθώ να σκεφτώ, αν αυτός ο «άνθρωπος» την ώρα που έριχνε το άτυχο σκυλί στη θάλασσα έβλεπε τα μάτια του;
Τι του έκανε το ζωντανό για να αξίζει τέτοιο φρικτό θάνατο;
Πόσο μίσος μπορεί να κρύβει τελικά ένας άνθρωπος μέσα στην καρδιά του;
Αισθάνομαι θλίψη και ντροπή για τον «άνθρωπο»...
Θυμάμαι την περίφημη φράση...
"Η αληθινή ηθική δοκιμασία της ανθρωπότητας, η θεμελιώδης δοκιμασία της (η οποία βρίσκεται βαθειά θαμμένη από την θέα), αποτελείται από τη στάση της απέναντι σε εκείνους που είναι στο έλεός της:
τα ζώα"
Μίλαν Κούντερα
