Οι ανοιχτές πληγές της Γάζας
INTERNATIONAL NEW YORK TIMES
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Το πρώτο καλό νέο εδώ και αρκετό διάστημα ήταν η απόφαση εκεχειρίας, καθώς οι Ισραηλινοί και οι Παλαιστίνιοι υπολογίζουν τι έχασαν και τι κέρδισαν στον τελευταίο πόλεμο μεταξύ τους, που διαλύει την πολύπαθη Λωρίδα της Γάζας.
Είναι πιο εύκολο να μετρήσει κανείς τις απώλειες. Περισσότεροι από 1.800 Παλαιστίνιοι, η πλειοψηφία εξ αυτών άμαχοι και 67 Ισραηλινοί έχουν χάσει τη ζωή τους. Οι αξιωματούχοι των Ηνωμένων Εθνών σχολίασαν ότι 408 παιδιά παλαιστινιακής καταγωγής σκοτώθηκαν και 2.502 ακόμη τραυματίστηκαν. Η αξία της υλικής καταστροφής στη Γάζα υπολογίζεται στα έξι δισεκατομμύρια.
Ο χώρος στην ισραηλινή πολιτική για εκείνους που θα έδιναν ένα τέλος στην κατοχή της Δυτικής Οχθης και της Γάζας και θα δημιουργούσαν ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος φαντάζει μικρός. Αμφότερες οι δύο πλευρές μεταφέρουν την ευθύνη. Σε πολλές περιπτώσεις, το Ισραήλ χτύπησε σχολεία και καταφύγια και απέτυχε να προστατεύσει τους άμαχους Παλαιστινίους. Η Χαμάς από την πλευρά της στοχοποίησε ηθελημένα σημεία όπου βρίσκονταν Ισραηλινοί πολίτες και εκτόξευσε πυραύλους από κατοικημένες περιοχές, γεγονός που θα μπορούσε να θεωρηθεί προσπάθεια να προκαλέσει τα ισραηλινά πυρά να στραφούν ενάντια στους αθώους.
Ωστόσο, και οι δύο πλευρές διεκδικούν τη νίκη. Το Ισραήλ επειδή κατόρθωσε να καταστρέψει 32 υπόγεια τούνελ, τα οποία η Χαμάς σκόπευε να χρησιμοποιήσει για επιθέσεις ενάντια στο Ισραήλ, ενώ η Χαμάς υπερηφανεύεται για το γεγονός ότι παραμένει ζωντανή.
Το συμπέρασμα είναι ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει επιτύχει τον βασικό της στόχο, που είναι η καταστροφή του αντιπάλου. Το Ισραήλ δεν πρόκειται να υποχωρήσει. Το ίδιο ισχύει και για τους Παλαιστινίους και τους εξτρεμιστές που υπάρχουν μεταξύ τους, οι οποίοι πάντοτε θα βρίσκουν ένα μέρος να σταθούν και ένα ακροατήριο να τους υποδεχθεί, εφόσον δεν υπάρχει ελπίδα και δεν υπάρχουν υπεύθυνοι μετριοπαθείς ηγέτες για να δείξουν τον δρόμο προς ένα καλύτερο μέλλον.
Η ισραηλοπαλαιστινιακή σύγκρουση δεν αποτελεί πλέον ένα πρόβλημα που ορίζεται στενά και που μπορεί να είναι υποφερτό, να περιοριστεί ή να είναι διαχειρίσιμο. Η Μέση Ανατολή πλέον εμφανίζεται άστατη σε έναν ασυνήθιστο βαθμό ακόμη και για την ίδια.
Για τους παραπάνω λόγους οι συνομιλίες στο Κάιρο, που πραγματοποιήθηκαν αυτή την εβδομάδα ανάμεσα στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη με τη διαμεσολάβηση της Αιγύπτου κρίθηκαν τόσο σημαντικές για τη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος, ώστε να επιτευχθεί μία εκεχειρία με μεγαλύτερη διάρκεια. Ορισμένοι όροι είναι ξεκάθαροι. Οι επιθέσεις με πυραύλους από την πλευρά της Χαμάς πρέπει να παύσουν, μαζί με τις τρομοκρατικές επιθέσεις. Το ίδιο ισχύει και για την παράνομη εισαγωγή όπλων στη Γάζα και την παραγωγή νέων πυραύλων. Θα χρειαστεί εξωτερική διεθνής βοήθεια για να χτισθεί ξανά η Γάζα, αλλά με τη διαβεβαίωση ότι η Χαμάς δεν θα μετατρέψει τα χρήματα που θα δοθούν για τους πολίτες σε χρηματοδότηση για πυραύλους και καινούργια τούνελ. Διαφορετικά, μικρές είναι οι πιθανότητες να παύσει τον αποκλεισμό της Γάζας το Ισραήλ, που κρατά περιορισμένους τους κατοίκους στην περιοχή και τους στερεί εισαγωγές, εξαγωγές και θέσεις εργασίας.
Η Χαμάς από την πλευρά της, επιθυμεί την απελευθέρωση των κρατουμένων. Η Παλαιστινιακή Αρχή, η οποία αναγνωρίζει το Ισραήλ, θέλει να διαδραματίσει ρόλο στον έλεγχο των συνόρων ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Γάζα. Εάν προκύψουν ορισμένες συμφωνίες από τις συνομιλίες στο Κάιρο, πρέπει να είναι σχεδιασμένες με τέτοιο τρόπο, ώστε να ενισχύουν τον ρόλο του Παλαιστίνιου προέδρου, Μαχμούντ Αμπάς, ο οποίος θα πρέπει να διαχειρίζεται τη χρηματοδότηση που θα δοθεί για τη Γάζα. Ισως χρειαστεί η Χαμάς να έρθει στο Κάιρο, αν και η οργάνωση προσφέρει στους Παλαιστινίους μόνο μηδενισμό και βάσανα. Πάντοτε ευχόμαστε μία τραγωδία σαν αυτή της Γάζας να δώσει ώθηση για την επίτευξη μιας μόνιμης ειρήνης.
