Η μάχη των κολοκοτρώνηδων
Του Αντώνη Πανούτσου
(Πηγή : http://www.liberal.gr)
Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου, την απονομή της δικαιοσύνης και την επιλογή του τρόπου που θα ντύνεται. Το τρίτο υπό όρους.
Το ντύσιμο του να μην παραπέμπει σε συγκεκριμένη παροχή υπηρεσιών. Παραδείγματος χάριν να έχει μισό κιλό μούσι, να έχει ντυθεί παρανυφάκι, και να έχει πάρει από πίσω την νύφη την ώρα που ανεβαίνει τα σκαλιά της εκκλησίας. Στο δικαίωμα στο ντύσιμο εμπίπτουν και οι στολές του ’21. Κάθε Έλληνας να διαλέγει την στολή αγωνιστή της αρεσκείας του. Από την στιγμή που ο αγωνιστής προσέχει να μην βγάλει με το σπαθί κανένα μάτι μπορεί να φορέσει φουστανέλα, ράσο ή την πάντα δημοφιλή βράκα του πυρπολητή. Με τον Κολοκοτρώνη να είναι μια σίγουρη αν όχι πρωτότυπη επιλογή.
Οι προαναφερόμενες σκέψεις μου ήρθαν στο μυαλό λόγω της επετείου βλέποντας φωτογραφίες του «νέου Κολοκοτρώνη» Αντώνιου Ξεπαπαδάκου. Να αναζητεί πολιτική στέγη με διαφορετικά πολιτικά σχήματα και moods. Οικολογικός, αγανακτισμένος και μύωψ στο πλευρό του Κωνσταντίνου Παπανικόλα και του «Πάτερ Νεκτάριου των Αγανακτισμένων» να αγωνίζεται για την ελευθερία της πατρίδας και μια θέση στην Βουλή μέσω του κινήματος ΕΛ.ΛΑ.ΔΑ. Αραχτός κονομημένος και με νταγκλαρισμένο μάτι δίπλα στον Σώρρα και τον «Αρχιεπίσκοπο Ρωμανίας» να παρακολουθεί να δίνουν τον ιερό όρκο του πολεμιστή και ένα 20άρικο.
Το άνοιγμα της αγοράς στους κολοκοτρώνηδες εμπεριέχει κινδύνους. Οι κολοκοτρώνηδες θα γίνουν σαν τους άγιους βασίληδες. Και όπως με τους ταξιτζήδες ανάμεσα τους θα υπάρχουν οι καλοί κολοκοτρώνηδες αλλά και οι λίγοι κακοί. Οι οποίοι μην αντέχοντας τον ανταγωνισμό θα βγάζουν τα γιαταγάνια δημιουργώντας ένα εμφύλιο κολοκοτρώνηδων.
Πέραν της πλάκας το κράνος του Κολοκοτρώνη έχει ενδυματολογικό ενδιαφέρον. Χωρίς να υπάρχει κάποιο μυστήριο. Είναι κράνος dragoon. Δηλαδή σώματος του ιππικού που οι άνδρες του μπορούσαν να μάχονται έφιπποι αλλά και πεζοί.
Στον αγγλικό στρατό του 19ου αιώνα οι συνταγματάρχες των σωμάτων των ατάκτων είχαν δικαίωμα να ντύσουν τους στρατιώτες και τους αξιωματικούς, όπως νόμιζαν χρησιμοποιώντας στοιχεία των κοινών ρούχων της περιοχής. Στο 1st Greek Light Infantry regiment εκτός της αρβανίτικης φουστανέλας οι στρατιώτες όπως και οι αξιωματικοί φορούσαν ένα μικρό φέσι, εκτός του διοικητή Ριχάρδου Τσουρτς ή Τσωρτς ή Τζωρτζ και του Κολοκοτρώνη που φορούσαν το συγκεκριμένο κράνος μαζί με το cuirass, δηλαδή το προστατευτικό θώρακα του βαρέως ιππικού.
Το σύνταγμα διαλύθηκε το 1916. Αλλά ο Κολοκοτρώνης όπως και ο Τσερτς, που το 1832 έγινε έλληνας γερουσιαστής συνέχισαν να φοράνε την περικεφαλαί , έχοντας για επαναστατικούς λόγους προσθέσει τον σταυρό.
