Ο βυρσοδέψης και ο αλλαντοπώλης
Τάκης Θεοδωρόπουλος
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Και με τούτα και με κείνα, φτάσαμε στο σημείο όπου οι πρωταγωνιστές της κωμικής σκηνής καθορίζουν τα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Κι όταν διαπιστώνεις πως το μέλλον της Ελλάδας κρέμεται από τα χείλια και τα χέρια των Λαζοπουλαίων και των Χαϊκάληδων, δεν μπορεί να μην πάει ο νους σου στον Αριστοφάνη, τον πραγματικό πατέρα του πολιτισμού της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας. Οταν έγραψε τους «Ιππής» του, στην Αθήνα κυριαρχούσε ο δημοκόπος Κλέων, ο πόλεμος είχε αρχίσει να κουράζει τη νεογέννητη ακόμη τότε Δημοκρατία και ο Αριστοφάνης στο έργο του έδωσε τη λύση. Ο μόνος τρόπος για να γλιτώσεις από το κακό είναι να το αντικαταστήσεις με κάτι χειρότερο. Αν θέλετε να γλιτώσετε, Αθηναίοι, από τον Κλέωνα τον βυρσοδέψη, θα σας φέρω έναν αλλαντοποιό, αυτόν που φτιάχνει λουκάνικα από αδέσποτα σκυλιά. Ενθουσιάστηκαν με το έργο, του έδωσαν το πρώτο βραβείο, πλην όμως την επόμενη χρονιά, όταν επρόκειτο να ψηφίσουν, εξέλεξαν και πάλι τον Κλέωνα για στρατηγό.
Η ιδέα του είναι μεγαλοφυής: τους λέει πως αν θέλουν πράγματι να γλιτώσουν από το κακό, μόνον με το χειρότερο μπορούν.
Εντάξει, συμφωνώ, ο Αριστοφάνης δεν διακρινόταν για τα δημοκρατικά του αισθήματα, όμως κωμωδιογράφος ήταν και στις αποστάσεις που παίρνει από τον συρμό του καιρού του οφείλει τη διαύγειά του και την ακονισμένη πολιτική του κρίση. Περάσαμε οριστικά και αμετάκλητα στον αστερισμό τού από το κακό στο χειρότερο; Το βέβαιο είναι πως όλοι αυτοί είναι παιδιά της Δημοκρατίας μας. Η Δημοκρατία μας εγέννησε Καμμένο, ο Καμμένος εγέννησε Χαϊκάλη και πάει λέγοντας ώς το μη παρέκει. Βέβαιο είναι επίσης πως όλοι αυτοί έχουν βάλει την τιμή τους πολύ ψηλά. Στα τρία εκατομμύρια την υπολόγισε η άγνωστη κυρία Ξουλίδου, στα τρία εκατομμύρια και ο διάσημος κ. Χαϊκάλης. Μέσα σε δεκαπέντε ημέρες δεν ανέβηκε ούτε σεντ. Τα ύστερα του κόσμου, τόσο ύστερα, που εκείνο το δύο με τρία εκατομμύρια ο κωμικός βουλευτής το είπε εν είδει παραγγελίας: φέρε δυο-τρεις μερίδες τηγανητές πατάτες για να βρίσκονται. Εκεί που οι αριστεροί σύμμαχοί τους το παίζουν ήρωες ακόμη μιας ελληνικής τραγωδίας, Προμηθείς της λύτρωσης, αυτοί των Ανεξάρτητων Ελλήνων έρχονται να μας θυμίσουν πως μόνον η κωμική σκηνή μπορεί να αποδώσει την πολιτική ζωή του τόπου.
Και με τούτα και με κείνα, φτάσαμε στο σημείο όπου οι πρωταγωνιστές της κωμικής σκηνής καθορίζουν τα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Κι όταν διαπιστώνεις πως το μέλλον της Ελλάδας κρέμεται από τα χείλια και τα χέρια των Λαζοπουλαίων και των Χαϊκάληδων, δεν μπορεί να μην πάει ο νους σου στον Αριστοφάνη, τον πραγματικό πατέρα του πολιτισμού της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας. Οταν έγραψε τους «Ιππής» του, στην Αθήνα κυριαρχούσε ο δημοκόπος Κλέων, ο πόλεμος είχε αρχίσει να κουράζει τη νεογέννητη ακόμη τότε Δημοκρατία και ο Αριστοφάνης στο έργο του έδωσε τη λύση. Ο μόνος τρόπος για να γλιτώσεις από το κακό είναι να το αντικαταστήσεις με κάτι χειρότερο. Αν θέλετε να γλιτώσετε, Αθηναίοι, από τον Κλέωνα τον βυρσοδέψη, θα σας φέρω έναν αλλαντοποιό, αυτόν που φτιάχνει λουκάνικα από αδέσποτα σκυλιά. Ενθουσιάστηκαν με το έργο, του έδωσαν το πρώτο βραβείο, πλην όμως την επόμενη χρονιά, όταν επρόκειτο να ψηφίσουν, εξέλεξαν και πάλι τον Κλέωνα για στρατηγό.
Η ιδέα του είναι μεγαλοφυής: τους λέει πως αν θέλουν πράγματι να γλιτώσουν από το κακό, μόνον με το χειρότερο μπορούν.
Εντάξει, συμφωνώ, ο Αριστοφάνης δεν διακρινόταν για τα δημοκρατικά του αισθήματα, όμως κωμωδιογράφος ήταν και στις αποστάσεις που παίρνει από τον συρμό του καιρού του οφείλει τη διαύγειά του και την ακονισμένη πολιτική του κρίση. Περάσαμε οριστικά και αμετάκλητα στον αστερισμό τού από το κακό στο χειρότερο; Το βέβαιο είναι πως όλοι αυτοί είναι παιδιά της Δημοκρατίας μας. Η Δημοκρατία μας εγέννησε Καμμένο, ο Καμμένος εγέννησε Χαϊκάλη και πάει λέγοντας ώς το μη παρέκει. Βέβαιο είναι επίσης πως όλοι αυτοί έχουν βάλει την τιμή τους πολύ ψηλά. Στα τρία εκατομμύρια την υπολόγισε η άγνωστη κυρία Ξουλίδου, στα τρία εκατομμύρια και ο διάσημος κ. Χαϊκάλης. Μέσα σε δεκαπέντε ημέρες δεν ανέβηκε ούτε σεντ. Τα ύστερα του κόσμου, τόσο ύστερα, που εκείνο το δύο με τρία εκατομμύρια ο κωμικός βουλευτής το είπε εν είδει παραγγελίας: φέρε δυο-τρεις μερίδες τηγανητές πατάτες για να βρίσκονται. Εκεί που οι αριστεροί σύμμαχοί τους το παίζουν ήρωες ακόμη μιας ελληνικής τραγωδίας, Προμηθείς της λύτρωσης, αυτοί των Ανεξάρτητων Ελλήνων έρχονται να μας θυμίσουν πως μόνον η κωμική σκηνή μπορεί να αποδώσει την πολιτική ζωή του τόπου.
