Η Ινδία βάζει τις βάσεις για μικρότερη, αλλά δυναμική ανάπτυξη
ANDY MUKHERJEE / REUTERS BREAKINGVIEWS
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Η δεκαετής ψύχωση της Ινδίας με την αύξηση του ΑΕΠ αποδείχτηκε δαπανηρή. Τα τελευταία χρόνια ο πληθωρισμός αυξήθηκε ακόμη και όταν η ανάπτυξη επιβραδυνόταν, ζημιώνοντας και τις εταιρείες που δανείζονται και τις κρατικές τράπεζες που τις δανείζουν.
Συνεπώς, δικαιολογημένα ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι έχει επικεντρωθεί σε μεταρρυθμίσεις που ενισχύουν την πλευρά της προσφοράς στην οικονομία. Τα μέτρα που έχει προωθήσει από τότε που ανέλαβε την εξουσία, τον Μάιο του 2014, δεν είναι επαναστατικά. Ωστόσο, αθροιστικά, τα μέτρα αυτά μπορεί με την πάροδο του χρόνου να ενισχύσουν το αναπτυξιακό δυναμικό της Ινδίας. Ο Μόντι προσπαθεί να περιορίσει την έλλειψη κάρβουνου και φυσικού αερίου και να απλουστεύσει άκαμπτους εργασιακούς νόμους. Φλερτάρει με κινεζικές και ιαπωνικές επενδύσεις για τις υποδομές και έχει δεσμευτεί ότι θα ενοποιήσει την πληθώρα φόρων που επιβάλλονται τοπικά. Οι μεταρρυθμίσεις είναι μικρές, αλλά συνδέονται μεταξύ τους. Η καμπάνια του Μόντι «Κατασκευάστε στην Ινδία» απαιτεί την ύπαρξη ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά οι παραγωγοί ενέργειας κάθονται άπραγοι όσο δεν έχουν κάρβουνο ή φυσικό αέριο. Ομοίως ένας νέος φόρος επί των αγαθών και των υπηρεσιών που θα αντικαταστήσει τοπικής εμβέλειας δασμούς σημαίνει ότι οι εταιρείες μεταποίησης θα φορολογούνται μόνο για την προστιθέμενη αξία που προσθέτουν στην τελική κατανάλωση. Αν δεν υπάρξει επαρκής ανταγωνισμός, ο νέος φόρος θα μπορούσε να κάνει υπηρεσίες και προϊόντα φθηνότερα. Προσθέστε μερικές μικροπαρεμβάσεις στη μη αποδοτική αλυσίδα προμήθειας τροφίμων της Ινδίας και σε πέντε χρόνια το διψήφιο ποσοστό πληθωρισμού μπορεί να αποτελεί παρελθόν. Επικουρικά λειτουργεί και η πρόσφατη υποχώρηση της τιμής του πετρελαίου. Ηδη ο Μόντι έπαψε να ελέγχει την τιμή του πετρελαίου. Μόλις το κράτος σταματήσει εντελώς να επιδοτεί την κατανάλωση ενέργειας, οι μελλοντικές διακυμάνσεις της τιμής του αργού πετρελαίου δεν θα επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό.
Ωστόσο, οι επενδυτές θα πρέπει να είναι υπομονετικοί. Με τις επενδύσεις να αυξάνονται, σύντομα η οικονομία θα αφήσει πίσω της τα χρόνια ανάπτυξης του ΑΕΠ κάτω από το 5%. Ομως οι ρυθμοί ανάπτυξης της τάξεως του 9% του ΑΕΠ που είχε η Ινδία μεταξύ 2005 και 2007 δεν θα επιστρέψουν σύντομα. Η παγκόσμια ζήτηση είναι αναιμική και στο εσωτερικό της Ινδίας οι ισολογισμοί κάθε άλλο παρά υγιείς είναι. Οι ινδικές τράπεζες θα πρέπει να συγκεντρώσουν νέο κεφάλαια ύψους 200 δισ. δολαρίων έως το 2019, σύμφωνα με τον οίκο πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch. Μια μεγάλη προσπάθεια ιδιωτικοποιήσεων ακόμη δεν έχει συμβεί. Ακόμη και έτσι οι μικρές μεταρρυθμίσεις κάτι προσθέτουν. Ο Μόντι έπεισε τους τραπεζίτες να ανοίξουν εκατομμύρια νέους λογαριασμούς, κάτι που θα επιτρέψει στο κράτος να αντικαταστήσει τις επιδοτήσεις προς τους φτωχούς, που προκαλούν στρεβλώσεις στις αγορές, με άμεσες πληρωμές μέσω μετρητών. Ολες αυτές οι βελτιώσεις θα ενισχύσουν την παραγωγικότητα. Αυτή τη φορά η αναπτυξιακή ώθηση της Ινδίας μπορεί να μην είναι θεαματική. Πιθανότατα, όμως, θα είναι πραγματική.
