Πώς οι χάκερ τρομοκράτες της Βόρειας Κορέας νίκησαν
Θοδωρής Γεωργακόπουλος
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Η σημαντικότερη είδηση των ημερών, αυτή που υπογραμμίζει θέματα διεθνή και καίρια για το μέλλον του πλανήτη περισσότερο από κάθε άλλη, δεν είναι η διαδικασία εκλογής προέδρου της δημοκρατίας στη μικρή Ελλάδα, ούτε η ιστορική αναθέρμανση των σχέσεων Κούβας - ΗΠΑ. Όχι. Η σημαντικότερη είδηση στον πλανήτη Γη κατά τη γνώμη μου είναι η ακύρωση της πρεμιέρας μιας κωμωδίας του Χόλιγουντ στους κινηματογράφους.
Εν τάχει: Η ταινία “The Interview” του Σεθ Ρόγκεν και του Έβαν Γκολντμπεργκ είναι μια ταινία της Sony Pictures στην οποία πρωταγωνιστεί ο Τζέιμς Φράνκο μαζί με τον Ρόγκεν. Οι δυο τους υποδύονται ένα δημοσιογράφο και τον παραγωγό του, οι οποίοι ταξιδεύουν στη Βόρεια Κορέα για να πάρουν μια σπάνια συνέντευξη από το δικτάτορα Κιμ Γιονγκ Ουν. Η CIA τους αναθέτει να τον δολοφονήσουν. Πρόκειται για μετεφηβική χαζοκωμωδία αντίστοιχη με άλλες τέτοιες που στο παρελθόν είχαν για “κακούς” αληθινά πρόσωπα όπως ο Σαντάμ Χουσεΐν ή ο Κιμ Γιονγκ Ιλ. Και σε ετούτη, όπως είδαμε στα τρέιλερ, διάφορα εξωφρενικά και ευτράπελα συμβαίνουν, όπως για παράδειγμα μια σκηνή με τον Φράνκο να τραγουδά μαζί με τον ηθοποιό που υποδύεται τον Κιμ Γιονγκ Ουν ένα τραγούδι της Κέιτι Πέρι μέσα σε ένα τανκ.
Στις 24 Νοεμβρίου χάκερ μπήκαν στους servers της Sony Pictures και έκλεψαν emails, ψηφιακά αντίγραφα ταινιών και άλλα δεδομένα, τα οποία διέρρευσαν στο ίντερνετ τις επόμενες ημέρες. Οι χάκερ, οι οποίοι αυτοαποκαλούνται “Guardians of Peace”, έβγαλαν ανακοινώσεις στις οποίες καταδίκαζαν την κυκλοφορία της ταινίας. Προχτές οι αμερικανικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι έχουν σχέση με την κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας. Στην τελευταία τους ανακοίνωση, οι “Guardians of Peace” έγραφαν -με τσάτρα-πάτρα αγγλικά- “θυμηθείτε την 11η Σεπτεμβρίου 2001” και “μην πάτε όπου παίζει την ταινία”. Το σχεδόν ακατάληπτο κείμενο ήταν μια γενικόλογη και αφηρημένη απειλή την οποία το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας χαρακτήρισε “μη αξιόπιστη”. Παρ’ όλα αυτά, μία μετά την άλλη οι αλυσίδες κινηματογράφων ανακοίνωναν ότι δεν θα προβάλλουν την ταινία, η πανηγυρική πρεμιέρα της ακυρώθηκε και, τελικά, προχτές, η Sony Pictures ανακοίνωσε επισήμως ότι και η κυκλοφορία της ταινίας στους κινηματογράφους ακυρώνεται. Οι χάκερ νίκησαν.
Αυτή είναι κατά τη γνώμη μου μια εξαιρετικά σημαντική είδηση και ένα κομβικό σημείο για την ιστορία της ελευθερίας του λόγου στον κόσμο μας. Βεβαίως η ελευθερία της έκφρασης, που σε διάφορους θύλακες του δυτικού κόσμου θεωρείται θεμελιώδες κεκτημένο, έχει πολεμηθεί σκληρά, από τη φετφά κατά του Σαλμάν Ρουσντί το 1989 μέχρι τη δολοφονία του Θίο Βαν Γκογκ το 2004 και τις διαδηλώσεις και τις δολοφονίες με αφορμή τα σκίτσα του Μωάμεθ σε Δανέζικη εφημερίδα το 2005. Η διαφορά τώρα είναι διπλή: Αφ’ ενός το πεδίο της μάχης είναι το ίντερνετ. Οι τρομοκράτες δεν βάζουν βόμβες αλλά κλέβουν emails του Τζορτζ Κλούνεϊ και στελεχών της Sony που βρίζουν την Αντζελίνα Τζολί -και μετά απειλούν ότι θα βάλουν και βόμβες. Αφ’ ετέρου, πλέον επιτυγχάνουν το στόχο τους: Τρομοκρατούν. Τους αιθουσάρχες, την εταιρία παραγωγής και, ενδεχομένως (αν και δεν δόθηκε η δυνατότητα να το δούμε στην πράξη), και τους θεατές. Το διακύβευμα εκ πρώτης όψεος μπορεί να μοιάζει μικρό: Μια χαζοκωμωδία είναι, και ούτως ή άλλως αργά η γρήγορα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα τη δούμε. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Πάντα υπάρχουν ομάδες που απειλούν, αλλά για πρώτη φορά κάποιοι καταφέρνουν να τρομάξουν τόσο αποτελεσματικά και σε τόσο μεγάλη και δημόσια κλίμακα τους φορείς της ελευθερίας της έκφρασης. Για να σας το θέσω αλλιώς: Πριν από 10 χρόνια ακριβώς βλέπαμε ελεύθερα στα σινεμά το “Team America”, μια άλλη εξίσου εξωφρενική σατυρική χαζοκωμωδία, που έδειχνε μια ομάδα αμερικανών κομάντο που προσπαθούν να δολοφονήσουν τον Κιμ Γιονγκ Ιλ. Το ότι σήμερα είμαστε λιγότερο ελεύθεροι να δούμε κάτι αντίστοιχο όποτε θέλουμε και όπου θέλουμε δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικό σημάδι.
Το “The Interview” επρόκειτο να κυκλοφορήσει στην Ελλάδα στις 19 Φεβρουαρίου. Αυτός ο προγραμματισμός δεν ισχύει πλέον. Ελπίζω να βρεθεί ένας τρόπος να προβληθεί η ταινία, κι όχι μόνο online για να τη δει ο καθένας μόνος του, κλεισμένος στο σπιτάκι του μακριά από τους τρομοκράτες. Να προβληθεί δημόσια, σε αίθουσες όπου μαζεύονται πολλοί άνθρωποι μαζί και γελάνε με προϊόντα μυθοπλασίας παρέα, χωρίς φόβο.
