Από το Σεμνό & Ταπεινό
Μετά και τη σημερινή καταγγελία Π. Χαϊκάλη - Λακη Λαζόπουλου περί απόπειρας δωροδοκίας του πρώτου, οφείλει και ο πλέον δύσπιστος (μεταξύ άλλων και εγώ) να ομολογήσει ότι ήταν καθ’ όλα ορθή η επιλογή του Αντώνη Σαμαρά να επισπεύσει (έστω άρον-άρον) τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Εάν δεν το έπραττε, είναι πλέον προφανές ότι η χώρα θα «κυλιόταν», επί 1 1/2 ακόμα μήνα, μέσα στη λάσπη που με περισσή ευκολία ρίχνουν στην πολιτική κονίστρα τόσον ο ΣΥΡΙΖΑ (ο οποίος έκανε και την αρχή) όσο και οι «Καμένοι Έλληνες», ο καθένας εξ αυτών για τους δικούς του λόγους: Ήτοι ο μεν ΣΥΡΙΖΑ για να διασφαλίσει την πρωτιά στις επερχόμενες εκλογές, οι δε Καμένοι για να σωθούν από τον επικείμενο πολιτικό τους θάνατο.
Η βασική «ποιοτική» διαφορά τους έγκειται στο ότι ο μεν ΣΥΡΙΖΑ μετέρχεται τις γνωστές «γκαιμπελό-σταλινικές» μεθόδους που έχει γνωρίσει ο κόσμος τον προηγούμενο αιώνα (και τις οποίες έθαψε βαθιά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας), ενώ οι Καμένοι δρουν «χοντροκομμένα», οι οποίοι μπορεί να τελικά να έχουν δίκιο, όταν καταγγέλλουν ότι μας και κυρίως τους ψεκάζουν.
Πλην όμως, αμφότεροι, με τη συμπεριφορά τους, έχουν δηλητηριάσει τα μάλα την πολιτική ζωή του τόπου και έχουν υποβαθμίσει στο έσχατο σημείο το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, η οποία σε τίποτε δεν έχει, πλέον, να ζηλέψει τα παλιά «μπλε» και «πράσινα» καφενεία, για να μην πω ότι προσιδιάζει στο επίπεδο της αντιπαλότητας των χουλιγκάνων.
Θα μου πει κάποιος, και εύλογα, ότι και στη Ν.Δ. υπάρχουν στελέχη που δεν παραποιούν τιμή στο πολιτικό σύστημα. Θα συμφωνήσω. Όμως, όπως προσφάτως έχω ξαναγράψει, οι γραφικότητες του κάθε Γιακουμάτου ή του Ντινόπουλου περιορίζονται στο πεδίο του «κωμικού» (ή και κωμικοτραγικού...), και αποκρούονται είτε με τον γέλωτα είτε με την αδιαφορία, σε κάθε, δε, περίπτωση με τη συμπάθεια και την κατανόηση που δείχνει κανείς στο συνάνθρωπό του, ο οποίος ζει μέσα στην ευτυχία που του χαρίζει η άγνοια της κατάστασης, στην οποία βρίσκεται...
Αντιθέτως, η λάσπη, οι ύβρεις, οι απειλές, οι διχαστικές λογικές περί «προδοτών» κλπ (οι οποίες απευθύνονται συλλήβδην όχι μόνον προς τους πολιτικούς αντιπάλους αλλά και στον απλό λαό – ψηφοφόρο καταδεικνύουν μία βαθύτατα επικίνδυνη φασίζουσα νοοτροπία, η οποία, ιστορικά και διαχρονικά, διέκρινε κάθε «αριστερή» τάχα μου κυβέρνηση. Και αυτό είναι, πολύ απλά, νοσηρό, αν όχι και επικίνδυνο.
Υ.Γ. 1ο. Η κατάντια ενός λαού φαίνεται όταν τις τύχες του ορίζουν κάτι απίθανοι τύποι, όπως ο Μισσσελογιανννάκης, η Ξουλίδου, ο Μελάς, ο Κουράκος και σχεδόν σύμπασα η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ... Πού να εκλέξει και 130 βουλευτές στις επόμενες εκλογές, τι έχουν να δουν τα μάτια μας...
Υ.Γ. 2ο. Πανηγύριζε προχθές ο Alexis και οι λοιποί «δημοκράταροι» ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ για τα 135 «ΠΑΡΩΝ» στην ψηφοφορία. Αν δεν κάνω λάθος, σε αυτά τα «ΠΑΡΩΝ» ήταν και εκείνα των βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Προφανώς δεν τους πειράζει, όταν προσμετρώνται υπέρ τους... Εξάλλου, απόγονοι του Καπετάν Γιώτη.... ε, συγγνώμη, του Φλωράκη ήθελα να πω, είναι. Οπότε, και με το διάβολο θα συμμαχήσουν, προκειμένου να γίνουν κυβέρνηση.
Υ.Γ. 3ο. Ανεπιβεβαίωτες φήμες θέλουν τον Πούτιν να παρακαλεί γονυπετής τον Τσίπρα να μεταβεί άμεσα στη Μόσχα για να παίξει μπαλαλάικα και να χορέψει κοζάκικο τις αγορές.
Υ.Γ. 4ο. Γυναίκα, ετοίμαζε εκλογικά βιβλιάρια (ποιητική αδεία το λέω) και τα διαβατήρια...
Καλά κουράγια σε όλους τους σκεπτόμενους Έλληνες!
Σεμνός & Ταπεινός
