Ένα «θερμό» καλοκαίρι
Γράφει ο Πρόδρομος Παπαηλιόπουλος
(Πηγή : http://ellnews.gr)
Ο Aντώνης Σαμαράς γνώριζε εκ των προτέρων ότι μετά από την τριπλή εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου, όλα δεν θα ήταν ίδια στο πολιτικό πεδίο.
Τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα, η υπερβολική φορολόγηση, η ανεργία, είναι μερικά από τα συστατικά που πυροδότη¬σαν θυμό και οργή στους πολίτες και οδήγησαν σε ψήφο διαμαρτυρίας με πολλές κατευθύνσεις, αλλά και για πρώτη φορά την Αριστερά στην κορυφή των ευρωεκλογών, ενώ ασφαλώς της έδωσαν αέρα νίκης για τη συνέχεια.
Ο Αντώνης Σαμαράς γνωρίζει πλέον ότι θα βαδίζει στην πορεία σε «τεντωμένο» σκοινί ή, σαν Καλαματιανός που είναι, σε έναν δρόμο γεμάτο φραγκοσυκιές με δυνατό αέρα και θα προσπαθεί να βγει αλώβητος από τα αγκάθια τους. Όπου «αγκάθια» τα νομοσχέδια για εργασιακά ζητήματα, για αλλαγές στο ασφαλιστικό και άλλα νομοθετήματα που έμειναν πίσω χρονικά λόγω των εκλογών του Μαΐου.
Το μεγαλύτερο στοίχημα που καλείται να κερδίσει ο πρωθυπουργός είναι η ελάφρυνση του χρέους. Τον Νοέμβριο του 2013 ο σχεδιασμός του Μαξίμου μιλούσε για ορατή συμφωνία των Ευρωπαίων για μια τέτοια εξέλιξη την άνοιξη, έτσι η κυβέρνηση θα καρπωνόταν την επιτυχία και θα πήγαινε με άλλον αέρα στις εκλογές! Ο χρόνος πέρασε, η πάντα αργή ευρωπαϊκή αλληλεγγύη μετέθεσε το σχέδιο και τη συζήτηση για μετά το καλοκαίρι, ενδεχομένως και μετά το φθινόπωρο. Μια τέτοια εξέλιξη δεν φαντάζει και πολύ θετική και θα φέρει πολλά σύννεφα πάνω από τον ουρανό της Ηρώδου Αττικού. Αυτό είναι ξεκάθαρα ένα αρνητικό ενδεχόμενο, γιατί εκείνη την περίοδο θα έχει κορυφωθεί η πολιτική αντιπαράθεση για την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ο Κάρολος Παπούλιας ολοκληρώνει την άνοιξη του 2015 τη θητεία του, ωστόσο η συζήτηση για το πρόσωπο που θα τον αντικαταστήσει είναι βέβαιο πως θα ξεκινήσει πάρα πολύ νωρίτερα. Οι 180 ψήφοι που χρειάζονται για την εκλογή του νέου Προέδρου είναι άλλο ένα μεγάλο πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση, καθώς τα «κουκιά» δεν βγαίνουν. Η αξιωματική αντιπολίτευση έχει την ευκαιρία να προκαλέσει εκλογές με αφορμή το πρόσωπο του Προέδρου και θα το κάνει, καθώς βλέπει μπροστά της τον ορίζοντα της εξουσίας και της «ανατροπής» όπως λέει ο ίδιος ο κ. Τσίπρας.
Αν ο κ. Σαμαράς προλάβει να ρυθμίσει το ζήτημα του χρέους, θα έχει ένα μεγάλο «όπλο» στη φαρέτρα του. Αν προλάβει… Ο Αλέξης Τσίπρας γνώριζε επίσης πως μετά τις 25 Μαΐου, η κατάσταση δεν θα ήταν ίδια. Ο «αέρας» των περίπου 4 μονάδων από τη Ν.Δ. του δίνει προβάδισμα σημαντικό σε περίπτωση πρόωρων εθνικών εκλογών. Του προσθέτει όμως και τεράστια ευθύνη, να φερθεί πιο ώριμα και να προετοιμάσει το έδαφος για το πολιτικό μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ, ενδεχομένως στη διακυβέρνηση της χώρας. Ένα μέλλον που δεν πρέπει να γίνει με κορώνες, με εντυπωσιασμούς και το σύνηθες φαινόμενο των διαφωνιών στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομική πολιτική.
Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει πλέον ότι αν έρθει εκείνη η στιγμή ο χρόνος θα είναι πολύτιμος, δεν θα έχει την πολυτέλεια για πειραματισμούς ούτε για «επαναστατική γυμναστική» ενώπιον των 27 εταίρων στην Ε.Ε.
Ποιος δεν θυμάται το πρόγραμμα των 100 ημερών του Γιώργου Παπανδρέου, που θα άλλαζε την Ελλάδα, μετά τις εκλογές του 2009; Μόνο που ακολούθησε το μνημόνιο και όλα τα δεινά του τόπου.
Το επόμενα βήματα απαιτούν μεγάλη προσοχή. Οι δυο πολιτικοί αρχηγοί μήπως πρέπει να συνεννοηθούν στο ίδιο τραπέζι; Ή θα προτιμήσουν η χώρα να μπει σε μια νέα περιπέτεια;
