Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Άρθρο για τα αίτια της τουρκικής απομόνωσης


Τα αίτια της τουρκικής απομόνωσης
ΝΙΚΟΣ ΣΤΕΛΓΙΑΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Λίγους μήνες πριν από το ξέσπασμα της μεγάλης λαϊκής εξέγερσης στην Αίγυπτο, διάφορα τουρκικά κέντρα στρατηγικών μελετών έφεραν στο προσκήνιο της τουρκικής επικαιρότητας ένα σημαντικό σχέδιο.
Σύμφωνα με τους Τούρκους ακαδημαϊκούς, αξιωματούχους και αναλυτές, υπό την καθοδήγηση του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, στη νέα περίοδο, η Τουρκία έπρεπε να προχωρήσει στην ίδρυση μιας συνομοσπονδίας, στην οποία θα λάμβαναν μέρος χώρες όπως η Συρία, η Ιορδανία, η «ΤΔΒΚ» («Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου») και η Παλαιστίνη. Μελλοντικά, μετά την επίλυση του παλαιστινιακού ζητήματος, το Ισραήλ θα είχε τη δυνατότητα να συμμετέχει σε αυτή τη συνομοσπονδία, η οποία θα βασιζόταν στη σταδιακή οικονομική ένωση των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου.
Μετά την ανατροπή της αιγυπτιακής κυβέρνησης, ο αναλυτής Αμντουραχμάν Ντιλίπακ, ο οποίος διατηρεί φιλικές σχέσεις με τον Τούρκο πρόεδρο και τον πρωθυπουργό, υπογράμμισε τη σημασία της προτεινόμενης συνομοσπονδίας. Ωστόσο, τρία χρόνια μετά τη βαρυσήμαντη επισήμανση του κ. Ντιλίπακ, η συνολική εικόνα την οποία παρουσιάζει η τουρκική διπλωματία στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μεσοποταμία και στη Μέση Ανατολή είναι κάθε άλλο παρά ενθαρρυντική. Η Αγκυρα, η οποία δεν διατηρεί πλέον πρεσβευτές σε πολλές χώρες τής εν λόγω περιοχής, βρίσκεται αντιμέτωπη με σαρωτικά προβλήματα και εμπόδια.
Την προηγούμενη εβδομάδα, η κρίση του Ιράκ έφερε για ακόμη μία φορά στο προσκήνιο την απομόνωση της Αγκυρας. Η ομηρία των 95 Τούρκων πολιτών και διπλωματών στη Μοσούλη και στο Βόρειο Ιράκ, οι ανεξέλεγκτες εξελίξεις στα σύνορα Τουρκίας - Συρίας - Ιράκ και οι απεγνωσμένες κινήσεις του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών ρίχνουν φως στην απομόνωση του κ. Νταβούτογλου. Στο Ιράκ, αντιμέτωπη με την επιθετικότητα των σιιτικών και των σουνιτικών ομάδων οι οποίες συνδέονται με την Αλ Κάιντα, η Αγκυρα μπορεί πλέον να στηριχθεί μόνο στη συνεργασία του αυτόνομου Κουρδιστάν του οποίου την κρατική υπόσταση αμφισβητούσε μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Σήμερα, τη στιγμή που το τουρκικό προξενείο της Μοσούλης τελεί υπό κατάληψη, οι ένοπλες δυνάμεις του Κουρδιστάν παρέχουν τη μοναδική ασπίδα προστασίας στους πολίτες της Τουρκίας στο Ιράκ.
«Είμαστε ολομόναχοι»
Η περιφερειακή απομόνωση της Τουρκίας δεν αφορά μόνο την περίπτωση του Ιράκ. «Η πρόσφατη επίσκεψη του Ιρανού προέδρου στην Αγκυρα έδειξε ότι στη νέα περίοδο η Αγκυρα δεν μπορεί να θεωρεί δεδομένη τη συνεργασία της Τεχεράνης στα μέτωπα του αραβικού κόσμου και του Κουρδιστάν», επισημαίνει στην «Κ» αξιόπιστη τουρκική πηγή, η οποία παρακολούθησε από κοντά την επίσκεψη. «Εχουμε παραμείνει ολομόναχοι σε μια περιοχή η οποία φλέγεται στην κυριολεξία. Στη Δαμασκό, στο Τελ Αβίβ, στη Λευκωσία και στο Κάιρο δεν υπάρχουν πρεσβευτές της Τουρκίας. Η συγκεκριμένη λεπτομέρεια μιλάει από μόνη της», λέει η ίδια πηγή.
Την ώρα που η κυβέρνηση Ερντογάν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, στο πεδίο της εσωτερικής πολιτικής της Αγκυρας σημειώνονται σημαντικές εξελίξεις, οι οποίες θα σφραγίσουν το μέλλον της γείτονος χώρας.
Την προηγούμενη εβδομάδα, η τουρκική αντιπολίτευση έλαβε μια σημαίνουσα πρωτοβουλία προς την κατεύθυνση της οικοδόμησης ενός ενιαίου μετώπου, το οποίο θα στρέφεται κατά της κυβέρνησης και ειδικότερα κατά του κ. Ερντογάν. Οι αρχηγοί του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) και του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) ανέδειξαν τον πρώην γενικό γραμματέα της Ισλαμικής Διάσκεψης, Εκμελετίν Ιχσάνογλου, κοινό υποψήφιο της αντιπολίτευσης στις προεδρικές εκλογές του Αυγούστου.
Ο κ. Ιχσάνογλου διακρίνεται για τις στενές σχέσεις και τον διάλογο τον οποίο έχει με τον μουσουλμανικό κόσμο. Ακολουθεί κεντρώα πολιτική γραμμή και έχει απήχηση στην κεντροδεξιά βάση του CHP και του ΜΗΡ. Μάλιστα, την προηγούμενη περίοδο είχε διατελέσει συνεργάτης της συντηρητικής κυβέρνησης Ερντογάν.
Σύμφωνα με πολλούς Τούρκους αναλυτές, η υποψηφιότητα του κ. Ιχσάνογλου πρόκειται να δώσει ιστορικές και περιφερειακές διαστάσεις στις προεδρικές εκλογές του Αυγούστου.