Παλιά και νέα δημόσια ΜΜΕ
Του Κώστα Ιορδανίδη
(Πηγή : http://news.kathimerini.gr)
Ανήκουν οι πολίτες της μέσης ηλικίας στη «γενιά του ραδιοφώνου». Το σήμα της ελληνικής ραδιοφωνίας -ο Τσομπανάκος του Μανώλη Καλομοίρη- κορυφαίο στην απλότητά του οροθετούσε τις αλλαγές στη ροή του προγράμματος.
Κάποιος από τους νεωτεριστές της Νέας Δημοκρατίας έκρινε σκόπιμο να το αλλάξει. Η Ελλάς δεν ήταν πλέον χώρα βουκολική. Oδευε στην Ευρώπη και όντως πρόκοψε.
Eνας ολόκληρος κόσμος διακινείτο με τα ερτζιανά διεισδύοντας στη φαιά πλην όμως ευπρεπή καθημερινότητα της εποχής που ακολούθησε τα χρόνια του εμφυλίου πολέμου. Λοιδορούν κάποιοι τον πολιτιστικό ρόλο των ηλεκτρονικών κρατικών ΜΜΕ, αλλά η κοινή ελληνική γλώσσα διαμορφώθηκε και επιβλήθηκε σε όλη την επικράτεια, χάρις στη ραδιοφωνία και στους εξαίρετους εκφωνητές με τα έξοχα ελληνικά τους.
Η συγκλονιστική διαφορά με το παρόν είναι ότι τα χρόνια εκείνα το ελληνικό κράτος διέθετε φυσιογνωμία, ιδεολογία και πολιτιστική ταυτότητα. Από τις εκπομπές του Αχιλλέα Μαμάκη πληροφορούνταν οι πολίτες τα θεατρικά δρώμενα στην Ελλάδα. Από τις εκπομπές του Ανδρέα Καραντώνη, ενός εξαίρετου κριτικού της ποιήσεως, που είχε την ατυχή έμπνευση να προσχωρήσει στη χούντα των Συνταγματαρχών, διακινούνταν από τα ερτζιανά οι εξελίξεις στην τέχνη του λόγου.
Μονομερή θα πει κανείς όλα αυτά, όπως και τα πολιτικά σχόλια του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου μετά το νυκτερινό δελτίο ειδήσεων, αλλά ένα κρατικό ΜΜΕ έχει την υποχρέωση να διαμορφώνει τον πολίτη κατά τα πρότυπά του.
Σε μία εποχή που οι θεατρικές αίθουσες ήσαν πρωτίστως στην Αθήνα και η θεατρική παραγωγή έφτανε στην επαρχία με τα «μπουλούκια», οι πολίτες της χώρας έρχονταν σε επαφή με τα έργα των μεγαλύτερων δραματουργών χάρη στο «Θέατρο της Τετάρτης», αλλά και με τις επιθεωρήσεις της Αθήνας διά των αναμεταδόσεων του Ρ/Σ των Ενόπλων Δυνάμεων.
Στα πρώτα χρόνια της μεταπολιτεύσεως η κρατική ραδιοφωνία και τηλεόραση κινήθηκε σε ανάλογες συντεταγμένες, όχι με επιτυχία πάντα, με πνεύμα νεωτερικό, ωστόσο, εξορκίζοντας το ύφος της δικτατορικής περιόδου, με φροντίδα για τη γλώσσα. Εως ότου ανήλθε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και υπέστη η τηλεόραση ό,τι υπέστη όλη η κοινωνία.
Η ανασκόπηση δεν έγινε από νοσταλγική διάθεση· είχε ως στόχο να αναδείξει απλώς ότι μία πολιτική ηγεσία άμορφη, δίχως ύφος, δίχως πολιτιστικό αίτημα δεν είναι σε θέση να δημιουργήσει ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό φορέα, παρά μόνο σε ευθεία σχέση με την οικτρή φυσιογνωμία της. Διότι ό,τι υπάρχει ως κατάσταση στον δημόσιο τομέα αποτελεί αντανάκλαση της πολιτικής τάξεως της χώρας. Σήμερα καταστρέφουν το είδωλο, αλλά αγωνίζονται για να διασωθεί η φυσιογνωμία του πολιτικού συστήματος που το παρήγαγε.
Η κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η ΕΡΤ είναι αποτέλεσμα χυδαίων κυβερνητικών παρεμβάσεων και συνδικαλιστικών εκτροπών. Ο,τι είχε διασωθεί οφειλόταν στην προσπάθεια ευσυνειδήτων δημοσιογράφων, παρουσιαστών και τεχνικών. Εύλογες οι επιφυλάξεις εάν η όποια νέα δημόσια ραδιοτηλεόραση θα αντανακλά κάτι άλλο από τη θλιβερή εικόνα της σημερινής πολιτικής τάξεως.
