Εξαγωγή συλλογικοτήτων
ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Τον τόνο τον έδωσε ο κ. Φίλης στην ομιλία του για την επέτειο της παλιγγενεσίας. Ως ιστορικός ερευνητής έδωσε την οριστική απάντηση στο ερώτημα των Ιστορικών. Ποιος έκανε την Επανάσταση του 1821; Κατά τον υπουργό της Παιδείας ήταν οι εθνικές συλλογικότητες. Πόσο πιο καθαρά να το πει; Οι συλλογικότητες του Μωριά που συναντήθηκαν με τις συλλογικότητες της Ρούμελης και των Κυκλάδων και έφτιαξαν όλες μαζί μια διαλεκτική σύνθεση από συλλογικότητες. Αυτές οι συλλογικότητες συγκρότησαν Κράτος, τρόπος του λέγειν, συναντήθηκαν με τις συλλογικότητες της Θεσσαλίας, της Ηπείρου και της Μακεδονίας, μετά μπήκαν και οι Κρήτες – συλλογικότητα στην κυριολεξία– άλλες συλλογικότητες εξεδιώχθησαν από τη Μικρά Ασία και όλες μαζί οι συλλογικότητες πολέμησαν στην Αλβανία, μετά χωρίσθηκαν σε συλλογικότητες από τη μια κι από την άλλη, αλληλοσφάχτηκαν καθότι συλλογικότητες, και μετά; Ε, μετά, ό,τι απέμεινε από το πνεύμα της συλλογικότητας άρχισε να καταλαμβάνει κτίρια του κέντρου της Αθήνας, να σπάει κατά βούλησιν υαλοπίνακες και αυτοκίνητα και να καίει κάδους στα Εξάρχεια. Συλλογικότητα και οι συνταξιούχοι της ΕΣΗΕΑ που κλείνουν τις εφημερίδες και τα ΜΜΕ επειδή δεν έχουν τι να κάνουν.
Ωραία επιστήμη η Ιστορία. Αρκεί να βρεις τα κλειδιά της και σου ανοίγει διάπλατα τις πόρτες της. Και δημιουργική επιστήμη. Μέχρι προχθές σου μιλούσαν για πάλη των τάξεων, των τάξεων εκλιπουσών, πετάχθηκαν από το καπέλο οι συλλογικότητες και όλοι χειροκρότησαν ενθουσιασμένοι. Ω του θαύματος! Φέτος στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας τη χώρα μας, χώρα των συλλογικοτήτων, δεν θα την εκπροσωπήσουν άτομα, έρμα, μόνα κι ορφανά, παιδιά του ερέβους και του Βορέα, αλλά συλλογικότητες. Ετσι διάβασα στο ρεπορτάζ του Σάκη Ιωαννίδη στην «Κ» της 5ης Μαΐου. Και μάλιστα όχι τυχάρπαστες συλλογικότητες, αλλά η κατ’ εξοχήν αρμοδία επί αρχιτεκτονικών θεμάτων συλλογικότητα, ο ΣΑΔΑΣ. Για λόγους ψυχικής υγείας αρνούμαι να διαβάσω τι κρύβεται πίσω από το ευγενικό αυτό αρκτικόλεξο. Μου φτάνει που υπάρχει.
Κάποια κυρία, γραμματέας της συλλογικότητας, διευκρίνισε πως η επιλογή είναι συνειδητή –ίνα μην νομισθεί– και ξεκαθάρισε τη θέση της: «τα μεγάλα ονόματα, και τα εξαιρετικά έργα, με εισαγωγικά ή χωρίς, δίνουν τη θέση τους σε συμμετοχικές, συνεργατικές διαδικασίες». Κάποια άλλη κυρία, πρόεδρος του ιδίου αρκτικολέξου, επεσήμανε ευστόχως πως «η παρουσία μας στην Μπιενάλε δεν θα είναι έκθεμα, αλλά μια ζωνταντή διεργασία». Για την επίτευξη δε του σκοπού τούτου οι περίπου 135 αρχιτέκτονες που δήλωσαν συμμετοχή συνήλθον εις Συνέλευσιν Γενικήν. Ε ρε τι χάσαμε! Για να ενισχύσει το φιλανθρωπικό της έργο η συλλογικότητα που θα μας εκπροσωπήσει θα οργανώσει εργαστήρια και εκδηλώσεις με κινήσεις πολιτών από Αθήνα και Βενετία.
Μην περιμένετε περαιτέρω σχολιασμό. Η ώρα είναι περασμένη. Γράφω υπό πίεση διότι οι κύριοι της ΕΣΗΕΑ, της οποίας δεν είμαι μέλος, κήρυξαν απεργία και σας καλώ να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας. Απλώς αν σας μπει καμιά ιδέα να χτίσετε, σας παρακαλώ μη φωνάξετε κάνα αρχιτέκτονα. Φωνάξτε μια συλλογικότητα για να επιτύχετε το βέλτιστον, μια ζωντανή διεργασία αντί για σπίτι. Διότι η «ζωντανή διεργασία» δεν έχει ΕΝΦΙΑ.
