Από το Μυστήριο
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ), 1.000.000 εργαζόμενοι είναι όμηροι, καθώς μόνο μία στις δέκα επιχειρήσεις πληρώνει στην ώρα της, ενώ μία στις τέσσερις επιχειρήσεις (περίπου 150.000) δεν έχει καταβάλει τους μισθούς εδώ και 3 μήνες.
Μεγάλες και μικρότερες επιχειρήσεις καθυστερούν την καταβολή μισθών από 3 έως και 15 μήνες. Συγχρόνως εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι σε όλη την Ελλάδα ζουν με έναντι 100-300 ευρώ τον μήνα.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν την ίδια στιγμή που ο επίσημος αριθμός των ανέργων ανήλθε στους 1.350.181 (ΕΛ.ΣΤΑΤ. Νοέμβριος 2012). Η ανεργία ανάμεσα στους νέους έχει θεριεύσει με αποτέλεσμα ένας στους δύο νέους να είναι σήμερα χωρίς εργασία.
Με αυτά τα δεδομένα χιλιάδες Έλληνες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία νέοι και καλά καταρτισμένοι, επιλέγουν τον δρόμο της μετανάστευσης με την ελπίδα – φρούδα τις περισσότερες φορές – ότι στο εξωτερικό θα βρουν εργασία ανάλογη με τα προσόντα τους…
Είναι σαφές σε όλους ότι δεν πάει άλλο. Πιο κάτω είναι μόνο ο πάτος του βαρελιού. Η οικονομική καταστροφή που συντελείται σήμερα στην κοινωνία είναι ανυπολόγιστη και κυρίως μη αναστρέψιμη. Το κοκτέιλ της υψηλής ανεργίας, μείωση μισθών και συντάξεων, μείωση κατανάλωσης και φοροεπιδρομής αποτελεί οικονομικό Blitzkrieg για την ελληνική κοινωνία.
Είναι σαφέστερο όμως ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις για να επιστρέψει η Ελλάδα στις προ τριετίας εποχές. Δυστυχώς απουσιάζει εκείνη η εναλλακτική πρόταση που να είναι ρεαλιστική και εφαρμόσιμη. Είναι εύκολο και ανέξοδο να απαιτείς να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, ή να καταργηθούν οι φόροι και χαράτσια. Το θέμα είναι όμως που θα βρεθούν τα χρήματα για να χρηματοδοτηθεί αυτή η πολιτική. Με τα λόγια όλα εύκολα είναι…
Οπότε quo Vadis;
Ακόμη κι αν υποτεθεί ότι η χώρα το 2014 θα βρεθεί σε τροχιά ανάκαμψης, αφενός μεν η ανάπτυξη αυτή θα είναι αναιμική, αφετέρου δε ουδεμία επιρροή θα έχει στο μέτωπο της ανεργίας, αν «επιτευχθεί» ανάπτυξη της τάξεως του 0,1 – 0,2%. Είναι ουτοπικό να πιστεύει κανείς ότι με την επάνοδο της ελληνικής οικονομίας σε ρυθμούς ανάπτυξης θα απορροφηθεί στα επόμενα 2-3 χρόνια αυτό το 30% των ανέργων και το 20% που υποαπασχολούνται...
Δυστυχώς είναι βέβαιο ότι το πρόβλημα των δραματικών ποσοστών ανεργίας θα αποτελέσει βαθιά πληγή για την Ελλάδα για τα επόμενα 5-8 χρόνια, τουλάχιστον, με προφανή κίνδυνο η πληγή να κακοφορμίσει και να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Η ραχοκοκαλιά της κοινωνίας κινδυνεύει άμεσα να σπάσει…
Τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και υποαπασχόλησης θα μας συνοδεύουν για πολλά χρόνια ακόμη και ουδείς είναι σε θέση σήμερα να προβλέψει πότε θα επιστρέψουμε στα «ανεκτά» επίπεδα της προ κρίσεως εποχής, ήτοι της τάξεως κάτω του 10%.
Το μείζον όμως θέμα είναι ότι η ασκηθείσα οικονομική πολιτική, εκτός από άδικη και αναποτελεσματική, στερείται παντελώς αναπτυξιακού οράματος. Χωρίς όμως όραμα δεν μεταδίδεται ο αναγκαίος για την οικονομική ανάπτυξη άνεμος αισιοδοξίας. Είναι άμεση ανάγκη να εξευρεθούν τρόποι επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας.
Είναι όμως σαφέστατο ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται άλλους λογιστές, χρειάζεται πολιτικούς ηγέτες με όραμα και προοπτική για να ξανασηκώσουμε κεφάλι.
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
