Η Επίθεση των τζιχαντιστών εναντίον της Κόμπανι γίνεται κατά παραγγελία της Άγκυρας
Του Σάββα Καλεντερίδη
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές (απόγευμα Πέμπτης), συζητείται στην τουρκική Εθνοσυνέλευση και θα ακολουθήσει σχετική ψηφοφορία για την έγκριση του νομοσχεδίου με το οποία η νομοθετική εξουσία θα εξουσιοδοτεί την κυβέρνηση να δώσει τη σχετική εντολή στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να προετοιμάσουν σχέδια για ανάληψη στρατιωτικής δράσης έξω από τα σύνορα της Τουρκίας, αλλά και για να δοθεί άδεια για στάθμευση και διέλευση ξένων στρατευμάτων από το τουρκικό έδαφος.
Η Τουρκία μέχρι την απελευθέρωση των 49 ομήρων, ανάμεσα στους οποίους και ο Γενικός Πρόξενος της Τουρκίας στη Μοσούλη, τηρούσε από ουδέτερη μέχρι φιλική στάση απέναντι στους τζιχαντιστές και το λεγόμενο «ισλαμικό κράτος». Σε σχετική ερώτηση, μάλιστα, για το αν οι τζιχαντιστές είναι τρομοκράτες, μόλις πριν από δυο μήνες (7 Αυγούστου) και εν μέσω αποκεφαλισμών, ο Αχμέτ Νταβούτογλου, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό NTV, είπε το αμίμητο «"Η δομή που αποκαλούμε ΙΚΙΛ είναι μια δομή ριζοσπαστική η οποία μπορεί να φαίνεται ως καταφεύγουσα τρομοκρατικικοφανείς δράσεις. Όμως σ’ αυτή τη δομή συμμετέχουν και Τούρκοι, Άραβες και Κούρδοι. Αυτή η δομή στην ουσία είναι ένα ευρύ μέτωπο, το οποίο το γέννησαν οι αντιδράσεις και η οργή που υπάρχει στις λαϊκές μάζες για αδικίες και συμπεριφορές του παρελθόντος».
Αμέσως μετά την απελευθέρωση των ομήρων και εν μέσω διεθνών καταγγελιών και κατηγοριών ότι η Τουρκία στηρίζει την ισλαμική τρομοκρατία, η Τουρκία άλλαξε στάση και αποφάσισε να συμμετέχει στη συμμαχία που μάχεται εναντίον των τζιχαντιστών στο Ιράκ και τη Συρία, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και χωρίς προηγούμενη απόφαση του ΟΗΕ.
Αυτή η αλλαγή ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια της παρουσίας του Τούρκου προέδρου Ρ.Τ. Ερντογάν στη Νέα Υόρκη, όταν έγιναν και η σχετικές επαφές με αμερικανούς αξιωματούχους, για να καθοριστεί και το πλαίσιο της «συνεργασίας» της Τουρκίας με το συνασπισμό των χωρών που πολεμούν εναντίον του λεγόμενου «Ισλαμικού Κράτους».
Εκεί ο Τούρκος πρόεδρος προσπάθησε να πείσει του αξιωματούχους της αμερικανικής κυβέρνησης να δημιουργηθεί μια μια ζώνη ασφαλείας στο έδαφος της Συρίας, στην οποία θα σταθμεύουν στρατεύματα του συνασπισμού, με σοβαρή παρουσία σ’ αυτά μονάδων των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Επίσης, απαίτηση της τουρκικής πλευράς είναι πάνω από την εν γόγω ζώνη να ισχύει καθεστώς απαγόρευσης πτήσεων, λες και οι τζιχατιστές διαθέτουν πολεμική αεροπορία!
Η αλλαγή στάσης της τουρκικής κυβέρνησης γίνεται για προφανείς λόγους.
Τον έναν τον έχουμε ήδη αναφέρει. Θέλει να αποτινάξει από πάνω της το στίγμα της χώρας που υποστηρίζει την ισλαμική τρομοκρατία.
Ένας άλλος λόγος είναι ο φόβος της διεθνούς απομόνωσης. Η Τουρκία βλέπει ότι σχεδόν το σύνολο του δυτικού αλλά και του αραβικού κόσμου σπεύδει στην περιοχή και η ίδια δεν θέλει να είναι απούσα.
Ο τρίτος λόγος είναι η ελπίδα που έχει ότι συμμετέχοντας στη συμμαχία θα κατορθώσει να πείσει τις ΗΠΑ εκτός από τους τζιχαντιστές να κινηθούν εναντίον του Άσαντ, ο οποίος είναι αναβαθμισμένος μετά την εμφάνιση του "Ισλαμικού Κράτους", για να ανοίξει ο δρόμος για την νεοοθωμανική κυριαρχία της Άγκυρας σε ολόκληρη την περιοχή.
Ο τέταρτος λόγος είναι το Κουρδικό. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι την ίδια στιγμή που η Τουρκία συντάσσεται με τους πολέμιους των τζιχαντιστών, οι μηχανισμοί του τουρκικού κράτους και της κυβέρνησης κινούνται από κοινού με τους τζιχανιστές εναντίον των Κούρδων στην πόλη Κόμπανι, στα τουρκοσυριακά σύνορα, η οποία θα παίξει καίριο ρόλο στην επιβίωση του κουρδικού κράτους που έχει ήδη δημιουργηθεί και λειτουργεί στα εδάφη της βόρειας Συρίας. Αν πέσει η Κόμπανι στην ουσία γκρεμίζεται ό,τι έχτισαν οι Κούρδοι στη Συρία, ενώ απομακρύνεται και το όνειρό τους να αποκτήσουν διέξοδο στη θάλασσα.
Υπάρχουν και άλλοι λόγοι ήσσονος σημασίας τους οποίους δεν θα αναφέρουμε στο παρόν άρθρο.
Απλά να σημειώσουμε ότι η παρουσία της Τουρκίας στο συριακό έδαφος, εκτός από την αντίδραση της Δαμασκού, θα προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις στη Ρωσία,την Κίνα, το Ιράκ, το Ιράν, το Λίβανο-Χεζμπολλάχ, την Αίγυπτο και στον αραβικό κόσμο. Επίσης, η στάση της αυτή και ο ρόλος της απέναντι στους Κούρδους της Ροζάβα και στην πόλη Κόμπανι, καθώς και η εκδίωξη των Κούρδων από τα εδάφη τους στη Συρία, θα προκαλέσει ρήγμα στις σχέσεις της Τουρκίας με τους Κούρδους.
Το θέμα είναι μεγάλο και θα μπορούσε κανείς να πει ότι η Τουρκία παίζει με τη φωτιά, γι’ αυτό αξίζει της προσοχής μας.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία"
