Από το Μυστήριο
Έχω την εντύπωση ότι εντός του 2014 θα ενταθεί η προσπάθεια από διάφορα κέντρα, ημεδαπά κυρίως αλλά και αλλοδαπά, για την αντικατάσταση της παρούσας κυβέρνησης, με άλλη, περισσότερο ελεγχόμενη.
Ιδιαιτέρως μάλιστα, αν το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου είναι καταστροφικό για ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ενδεχόμενο καθόλα πιθανό λόγω της κυβερνητικής φθοράς και της καλπάζουσας φτωχοποίησης του ελληνικού λαού. Αν λοιπόν η διαφορά ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ υπερβεί τις 5 μονάδες υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και η εκλογική δύναμη του ΠΑΣΟΚ εξαϋλωθεί (σχεδόν βέβαιο), οι υπόγειες μέχρι σήμερα πιέσεις για ένα «μεγάλο συνασπισμό» στα πρότυπα της Γερμανίας θα δημοσιοποιηθούν από τα καθεστωτικά ΜΜΕ.
Στα πλαίσια αυτού του σχεδίου, οι αυτοαποκαλούμενοι και πολυδιαφημιζόμενοι ως «ρεαλιστές» και «μετριοπαθείς» από τα δύο κόμματα, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ (ναι, υποτίθεται ότι έχει ο ΣΥΡΙΖΑ τέτοια στελέχη…), με τη συμμετοχή των γνωστών και μη εξαιρετέων «εφεδρειών» από το εκσυγχρονιστικό και αεί διαπλεκόμενο ΠΑΣΟΚ, βαπτισμένο πια ως «Κεντροαριστερά», με ολίγον από τον πανταχού παρόν μαϊντανό της ΔΗΜΑΡ, θα σχηματίσουν κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» με τις ευλογίες των ΜΜΕ και κυρίως των βαρόνων της διαπλοκής.
Στα πρότυπα της κυβέρνησης Παπαδήμου, ο νέος κυβερνητικός συνασπισμός θα προέλθει από την παρούσα Βουλή, καθώς οι νέες εκλογές είναι επικίνδυνες και ελλοχεύει ο κίνδυνος «ατυχημάτων», ήτοι απρόσμενων και κυρίως μη επιθυμητών εκλογικών αποτελεσμάτων. Ήδη ακούγονται και ονόματα για τον επόμενο πρωθυπουργό, με φαβορί Έλληνα του εξωτερικού, με όνομα «βαρύ σαν ιστορία», ο οποίος προωθείται μέσω επιτηδευμένων συνεντεύξεων, ως βαθύς γνώστης των πάντων. Βέβαια «πρωθυπουργικές» βλέψεις έχουν και κάποια στελέχη της νυν κυβέρνησης, προερχόμενα από τη ΝΔ, τα οποία παρόλη την κενότητα ιδεών που τους διακρίνει (μερικοί ισχυρίζονται ότι τους διακρίνει κενότητα γενικά…) κτίζουν το προφίλ τους κάνοντας εδώ και δεκαετίες δημόσιες σχέσεις με ΜΜΕ και εγχώριους νταβατζήδες.
Σαφώς η σύγκλιση των δύο μεγάλων κομμάτων και ο σχηματισμός κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας», σε συνθήκες εθνικής κρίσης, είναι και επιβεβλημένη και ενδεχομένως μια κάποια λύση για να μπορέσει η χώρα να σταθεί ξανά στα πόδια της.
Όμως η λύση που προωθείται δεν αποτελεί ούτε λαϊκή επιταγή, ούτε απάντηση στο πρόβλημα, αλλά κυρίως μία προσπάθεια των διαπλεκόμενων πολιτικών και επιχειρηματιών, κατ’ αρχήν να διασωθούν από το τσουνάμι καταγγελιών και δικαστικών ερευνών που έρχεται, και κατά δεύτερον να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους – λάφυρα από τη λεηλασία του εθνικού μας πλούτου.
Το αν θα υλοποιηθεί η στόχευση θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες. Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι στα σαλόνια του Ψυχικού και του Κολωνακίου το σχέδιο έχει αρχίσει να λαμβάνει σάρκα και οστά.
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
