Από το Μυστήριο
Σήμερα το πρωί στην Ευελπίδων είχαν την τιμητική τους ακροαριστεροί διαφόρων (;) οργανώσεων, αλλά και συνδικαλιστές διαφόρων συντεχνιών. Με την αυγούλα δεκάδες από αυτούς έδωσαν τα επαναστατικά διαπιστευτήρια τους στα δικαστήρια, μέσα και έξω.
Στην έξοδο είδα έναν εκ των επικεφαλής μίας μικρής σχετικά μεν, αρκετά δραστήριας δε ακροαριστερής οργάνωσης, γνώριμη για τα πολλά πλακάτ που κρατούν οι οπαδοί της. Στις συγκεντρώσεις της κάθε οπαδός κρατά ψηλά ένα τουλάχιστον πλακάτ, πολλές δε φορές στις τάξεις της προσέρχονται και αλλοδαποί, οι οποίοι – εννοείται – κρατούν κι αυτοί πλακάτ.
Είχα πρωτοδεί και γνωρίσει τον εν λόγω πριν από 20 χρόνια (!!!) στην Κομοτηνή. Κάποιοι πολύ καλοί τότε φίλοι μου είχαν ενταχθεί σε αυτήν την ακροαριστερή οργάνωση και είχαν αναλάβει τη στρατολόγηση νέων μελών (στο πανεπιστήμιο – τουλάχιστον στην αρχή – έχεις την πολυτέλεια και το κουράγιο να έχεις και να αντέχεις ακροαριστερούς φίλους).
Κάποια λοιπόν στιγμή ο συγκεκριμένος ανέβηκε στην Κομοτηνή για να παράσχει ως ιδεολογικός γκουρού τα «φώτα» του στα νέα μέλη, μήπως και λοξοδρομήσουν από τον «ορθό» δρόμο.
Από τότε έχω δει πολλάκις τον εν λόγω. Επειδή η οργάνωσή του πραγματοποιεί συγκεντρώσεις για ψύλλου πήδημα, ακόμη και αν είναι 20-30 όλοι κι όλοι οι παρευρισκόμενοι, και κυρίως γύρω από τα Προπύλαια, είναι πολλές οι φορές που έχει τύχει να πέσω πάνω σε κάποιο «event» της.
Άσχετο: Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, μήπως αυτό είναι τελικά το πεπρωμένο μου; Να ενταχθώ σε κάποια ακροαριστερή οργάνωση, να αφήσω ξανά μακριά μαλλιά, όσα έμειναν, και να ξεκινήσω την επανάσταση;
Σε κάθε λοιπόν συγκέντρωση εκείνος είναι εκεί. Με τη ντουντούκα του να δίνει παλμό στους άλλους ομοϊδεάτες του. Οι αλλοδαποί απλώς κραδαίνουν τα πλακάτ. Κάθε φορά εκεί. Επαγγελματίας αν μη τι άλλο. Επαγγελματίας διαδηλωτής, επαγγελματίας επικεφαλής, επαγγελματίας αγανακτισμένος.
Η ερώτηση λοιπόν που προκύπτει αβίαστα είναι αν ο εν λόγω, αλλά και οι πολλοί άλλοι που σπεύδουν να δώσουν το παρόν σε κάθε επαναστατικό πανηγύρι είναι και επαγγελματίες στο επάγγελμά τους. Αν δηλαδή έχουν κάποιο – πραγματικό – επάγγελμα για να εξασφαλίζουν τα προς το ζην.
Γιατί καλή η «επανάσταση» αλλά σε καθημερινή βάση είναι ζημιογόνα. Εκτός και αν η «επανάσταση» έχει γίνει επάγγελμα και οι πιο «επαναστάτες» βγάζουν μεροκάματα «επαναστατώντας».
Τα Σέβη μου
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
