Στην Ουάσιγκτον, δεν υπάρχει υπεύθυνος για το φιάσκο της Συρίας
Τιερί Μεϊσαν στην Al-Watan (Συρία) (μτφ. Κριστιάν)
(Πηγή : http://infognomonpolitics.blogspot.gr και http://www.voltairenet.org)
Την ώρα που χαιρετούσε, η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον υπερασπίστηκε το έργο της σε μια συνέντευξη στους New York Times [1]. Παρεμπιπτόντως, εμπιστεύτηκε «off the records» μερικά μυστικά στους δημοσιογράφους που τα δημοσίευσαν σε ξεχωριστό άρθρο [2].
Ανήσυχη να διατηρήσει τις πιθανότητές της για τις προεδρικές εκλογές του 2016, προσπάθησε να μεταθέσει την ευθύνη για την αποτυχία της στη Συρία στον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.
Μετά από δύο χρόνια μυστικού πολέμου, οι ένοπλες ομάδες που είχαν επιφορτιστεί με την αποστολή να δικαιολογηθεί η επέμβαση του ΝΑΤΟ, και στη συνέχεια, μετά την εγκατάλειψη της ιδέας τέτοιας επέμβασης, να ανατρέψουν οι ίδιες το καθεστώς, έχουν χάσει την αίγλη του «επαναστάτη» για να εμφανιστούν τώρα ως «φανατικοί».
Πάντα ζωντανός και στη θέση του, ο πρόεδρος Μπασάρ αλ-Άσαντ είναι περισσότερο από ποτέ απαραβίαστος. Η αμερικανική διπλωματία η οποία ανάγγειλε κάθε εβδομαδα τη «πτώση του τυράννου» γελοιοποιήθηκε, ενώ η Ρωσία και η Κίνα, που χαστούκισαν τρεις φορές με τα βέτο τους, είναι οι μεγάλοι νικητές.
Όλ’ αυτά έγιναν, σύμφωνα με την απερχόμενη υπουργό, επειδή δεν την άκουσαν.
Με τον πρώην εχθρό της, τώρα σύμμαχο της, τον διευθυντή της CIA Ντέιβιντ Πετρέους, είχε υποβάλει στο Λευκό Οίκο στα τέλη Ιουνίου 2012, ένα σχέδιο στρατιωτικής υποστήριξης στις μαχόμενες ομάδες. Αλλά ο Πρόεδρος Ομπάμα, τότε ενδιαφερόμενος μόνο για την επανεκλογή του, το απέρριψε υπέρ της Συμφωνίας της Γενεύης που είχε διαπραγματευτεί από τον μεσολάβηση του ΟΗΕ Κόφι Ανάν.
Επρόκειτο να ξαναπάρει τα πράγματα στα χέρια της, επειδή έφταιγε η υπεργολαβία που είχε ανατεθεί στη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τα κράτη του Κόλπου. Τα κράτη αυτά βασίζονταν σε αποκρουστικούς τζιχαντιστές. Αντιθέτως, η υπουργός εργαζόταν να «δημιουργήσει μια νόμιμη αντιπολίτευση, που θα εξυπηρετούσε, μέσω διαπραγματεύσεων, την απονομιμοποίηση του Πρόεδρου αλ-Άσαντ». Για να επιδιορθώσει τα σφάλματα των υπεργολάβων, είχε προτείνει οι Ηνωμένες Πολιτείες να οπλίσουν και να πλαισιώσουν κατευθείαν τις ομάδες μαχητών.
Κατά την ακρόασή της ενώπιον της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας, ο αρχηγός του Επιτελείου Martin Dempsey επιβεβαίωσε την ύπαρξη αυτού του σχεδίου. Πρόσθεσε ότι ο υπουργός Αμυνας Λίον Πανέτα και ο ίδιος ήταν υπέρ.
Η αλήθεια είναι λιγότερα κομψή.
Υποθέτοντας ότι εργάστηκε για την ανατροπή του καθεστώτος, με τη δημιουργία μιας «νομιμοποιημένης αντιπολίτευσης», ήτοι «δημοκρατικής και πολυθρηθευτικής», η κα Κλίντον παραδέχεται ότι δεν υπήρχε τέτοια, και ότι εξακολουθεί να μην υπάρχει.
Περαιτέρω, παραδέχεται ότι η νομιμότητα ήταν και παραμένει στο πλευρό του Προέδρου αλ-Άσαντ.
Δημοσιεύοντας ότι η ίδια παρουσίασε ένα σχέδιο δράσης στον Πρόεδρο Ομπάμα τον Ιούνιο, παραδέχεται ότι ήταν πάντα αντίθετη με τη Συμφωνία της Γενεύης. Και όλες οι ενδείξεις είναι ότι είναι η ίδια και ο Ντέιβιντ Πετρέους την υπονόμευσαν εκείνη την εποχή.
Σε αντίθεση με ό, τι δηλώνει, οι προεκλογικές ανησυχίες του Μπαράκ Ομπάμα δεν την ώθησαν να απορρίψει το σχέδιο, αλλά να μη τιμωρήσει αμέσως εκείνους που υπονομεύαν την Συμφωνία της Γενεύης.
Ο Λευκός Οίκος περίμενε λοιπόν το αύριο της εκλογικής νίκης για να αναγκάσει τον Στρατηγό Πετρέους σε παραίτηση. Ίσως επίσης πήρε την πρωτοβουλία που απαιτείτο για να εξουδετερώσει την Χίλαρι Κλίντον και να την κρατήσει ένα μακρύ μήνα μακριά από το γραφείο της.
Οι αποκαλύψεις του Στρατηγού Dempsey σχετικά με την υποστήριξη του και του Λίον Πανέτα είχαν στόχο, επίσης, να ανοίξουν την ομπρέλα. Ωστόσο, καθώς οι αρμοδιότητες τους είναι διαφορετικές, το κάνουν αλλιώς.
Για τους ίδιους, δηλώνοντας ότι ήταν έτοιμοι να παρέμβουν δείχνει ότι δεν έχουν αποτύχει και ότι δεν είναι υπεύθυνοι για το φιάσκο.
Στην πραγματικότητα, αυτοί είναι οι οποίοι, μετά τα ρωσικά και κινεζικά βέτο, επικύρωσαν την ανάλυση βάση της οποίας θα μπορούσε να ανατραπεί το συριακό καθεστώς με τη χρήση «Κόντρας» σε μεγάλη κλίμακα.
Εν πάση περιπτώσει, το γεγονός ότι οι εξερχόμενοι ηγέτες στην Ουάσιγκτον προσπαθούν να δικαιολογηθούν επιβεβαιώνει ότι η σελίδα γύρισε.
Ο Ομπάμα άλλαξε ομάδα και πολιτική.
[1] « Interview With Hillary Clinton » par Michael R. Gordon et Mark Lander, The New York Times, 2 février 2012.
[2] « Backstage Glimpses of Clinton as Dogged Diplomat, Win or Lose » par Michael R. Gordon et Mark Lander, The New York Times, 2 février 2012.
Thierry Meyssan
Εφημερίδα Al-Watan (Συρία)
