Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Μία ενδιαφέρουσα άποψη ότι οι Κύπριοι ψηφοφόροι εκβιάζονται


Οι ψηφοφόροι εκβιάζονται
Μιχάλης Ιγνατίου
(Πηγή : http://infognomonpolitics.blogspot.gr)
Μία επίσκεψη-αστραπή στο νησί δεν είναι αρκετή για να καταλήξει κανείς σε ασφαλή συμπεράσματα, αλλά παρά τους πανηγυρισμούς των στελεχών και των οπαδών του ΔΗΣΥ, για τη βέβαιη επικράτηση του αρχηγού τους, κάποιος πρέπει να γνωρίζει ότι το τέλος φτάνει όταν βγει στη σκηνή «η χονδρή τραγουδίστρια».
Ο λαός θα αποφασίσει, όχι οι δημοσκόποι, οι οποίοι βεβαίως επηρεάζουν τους ψηφοφόρους, με τον βομβαρδισμό αναλύσεων και σεναρίων, τα οποία συχνά διαψεύδονται, όπως συνέβη το 2008.
Ο κ. Αναστασιάδης γράφει και σβήνει ονόματα συντάσσοντας το νέο Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο -εάν εκλεγεί- θα αποτελείται από γνωστά στελέχη του ΔΗΣΥ και του ΔΗΚΟ. Στις σοβαρές χώρες, όπως είναι η Αμερική, οι υπό υπουργοποίηση, αλλά και τα στελέχη που θα περιστοιχίσουν τον Πρόεδρο, υποβάλλονται σε εξονυχιστικό έλεγχο και ελέγχεται το «πόθεν έσχες» των ιδίων και των στενών συγγενών τους. Στην Κύπρο δεν συμβαίνει, αντιθέτως επιλέγονται οι ίδιοι και αυτοί, ασχέτως εάν έχουν αποτύχει σε άλλες θέσεις, ασχέτως εάν η Κύπρος βοά για τα πεπραγμένα τους. Πολλοί άνθρωποι ελπίζουν πως η κάθοδος της Τρόικας, θα διορθώσει πολλά και στην Κύπρο, ιδιαίτερα στο θέμα της διαφθοράς, η οποία κυριαρχεί σε όλα τα επίπεδα.
Δυστυχώς ο λαός σύρεται στις κάλπες έχοντας μύρια ερωτήματα και απορίες, και θεωρώ πως οι ψηφοφόροι «εκβιάζονται» με τα ψευτοδιλήμματα που τους εγκλωβίζουν για τη δήθεν αντιπαράθεση «Δεξιάς» και «Αριστεράς», ως να διανύουμε περίοδο «ψυχρού πολέμου». Τα πραγματικά προβλήματα αφορούν την οικονομία και το Κυπριακό, τα οποία δυστυχώς η κρίση «πάντρεψε» με τρόπο που όταν τεθούν μαζί, θα αποτελέσουν τον απόλυτο εκβιασμό για τους ψηφοφόρους. Δεν είναι καθόλου υπερβολικός ο ισχυρισμός, ότι η κρίση θα οδηγήσει σε χειρότερο σχέδιο από το κείμενο του Κόφι Ανάν, που έδενε την Κύπρο στο άρμα της Τουρκίας. Και όταν θα τεθεί το δίλημμα στον εξαθλιωμένο από την οικονομική κρίση κυπριακό λαό, δεν πρέπει να εκπλαγεί κανείς εάν το «ναι» υπερισχύσει του «όχι» με αστρονομικά ποσοστά. Οι αντιστάσεις του πεινασμένου είναι ελάχιστες έως μηδενικές.
Τα θέματα αυτά, όπως και το ζήτημα της διαφάνειας, πρέπει να τεθούν προεκλογικά και οι υποψήφιοι πρέπει να δώσουν δεσμευτικές απαντήσεις. Ιδιαίτερα ο κ. Αναστασιάδης, ο οποίος είχε ταχθεί με πρωτόγνωρο φανατισμό υπέρ του ρατσιστικού σχεδίου Ανάν, έχει υποχρέωση –περισσότερο από τον καθένα- να ξεκαθαρίσει τη θέση του και να δεσμευθεί δημόσια στον κυπριακό λαό, ότι εάν αντικαταστήσει τον κ. Χριστόφια στο Προεδρικό, δεν θα θέσει εκβιαστικά διλήμματα στους πολίτες ούτε θα αποδεχθεί λύση αντεθνική. Και η δέσμευση πρέπει να είναι ισχυρή, πως εάν τεθεί τέτοιο ζήτημα, θα προτιμήσει την παραίτηση, διότι είναι η πιο έντιμη αντίδραση-απόφαση, ιδιαίτερα με δεδομένο το πρόσφατο παρελθόν του.
Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ έχει «σκελετούς στην ντουλάπα» του από την εποχή του σχεδίου Ανάν, το οποίο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί παρελθόν. Αντιθέτως ήταν πράξη που θα τον καθοδηγεί και στο μέλλον, με βάση και τη φράση που του καταλογίζεται προς τον Αμερικανό πρέσβη Μάικλ Κλόσον, ότι τον Απρίλιο του 2004 έπραξε όσα του υποσχέθηκε. Μέχρι τις εκλογές οφείλει να δώσει μία εξήγηση, διότι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, έχει τις περισσότερες πιθανότητες να εκλεγεί.
Και ο κ. Αναστασιάδης, και οι υπόλοιποι υποψήφιοι αλλά και οι πολιτικοί που τους υποστηρίζουν, πρέπει να είναι ξεκάθαροι στο θέμα της διαφθοράς. Τα δικηγορικά και λογιστικά γραφεία, αρκετά εκ των οποίων ελέγχονται από πολιτικούς, αποτελούν πηγή μεγάλης και δικαιολογημένης ανησυχίας για τους δανειστές. Παρά τις κραυγές των εκπροσώπων-«μωρών παρθένων» της Κυβέρνησης και των πολιτικών κομμάτων, οι δανειστές έχουν δίκιο. Οι πολιτικοί μας πρέπει να σταματήσουν να στρουθοκαμηλίζουν. Η διαφθορά είναι κυρίαρχο στοιχείο στην Κύπρο. Πρέπει να το παραδεχθούν διότι μόνο έτσι θα επιλυθεί το πρόβλημα.
Ευθύνες για την άγνοια των πολιτών γι’ αυτά τα σοβαρά θέματα έχουν και τα μέσα ενημέρωσης. Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, έπρεπε να αναδειχθούν αυτά τα θέματα. Δυστυχώς, όσοι επιχείρησαν να τα θέσουν, αντιλήφθηκαν πολύ νωρίς ότι «τα έφαγε το σκοτάδι». Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, έθαψαν συνειδητά αποκαλύψεις και καταγγελίες, όπως τα δημοσιεύματα του συναδέλφου Κώστα Βαξαβάνη, που χρειάζονται πειστικές απαντήσεις.
Παρά το γεγονός ότι η υπαγωγή στον Μηχανισμό θα φέρει μεγάλη δυστυχία στον κυπριακό λαό, την ίδια στιγμή θα μπορούσε να αντιτάξει κανείς ότι θα παταχθεί η διαφθορά και μερικοί πολιτικοί και τραπεζίτες θα έχουν την ίδια τύχη με τον Άκη Τσοχατζόπουλο, όχι στον Κορυδαλλό, αλλά στις Κεντρικές Φυλακές...

Ό Φιλελεύθερος