Τα οράματα του Εντι Ράμα
ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Εντι Ράμα «χτύπησε» και πάλι με το θέμα της Μεγάλης Αλβανίας, σε μια εποχή που τα Δυτικά Βαλκάνια απειλούνται εκ νέου με αποσταθεροποίηση.
Δήλωσε, μιλώντας στο περιοδικό Politico του Βελγίου, ότι, εάν η Ε.Ε. δεν κάνει μέλος της την Αλβανία, τότε «μια μορφή ολοκλήρωσης ενδεχομένως θα είναι η ένωση (σ.σ. της Αλβανίας) με το Κόσοβο». Είπε, με απλά λόγια, στους Ευρωπαίους ηγέτες ότι, αν συνεχίσετε να μας κρατάτε εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα προχωρήσουμε στο μεγάλο βήμα για τη συγκρότηση της Μεγάλης Αλβανίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Εντι Ράμα προσπαθεί να εκβιάσει τις Βρυξέλλες επισείοντας τον εφιάλτη της Μεγάλης Αλβανίας, για να προχωρήσουν οι ενταξιακές διαδικασίες. Προ δύο ετών είχε δηλώσει, σε αλβανικό τηλεοπτικό σταθμό (KLAN) τότε, πως «οι Αλβανοί θέλουν να ζήσουν σ’ ένα κράτος με την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά και εάν δεν συμβεί αυτό, τότε θα επέλθει η ένωση του Κοσόβου με την Αλβανία».Τώρα «φοβερίζει» και πάλι ενόψει των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου. Με «τσαμπουκάδες» του τύπου ή μας κάνετε μέλος της ενωμένης Ευρώπης ή βάζουμε «μπρος» για τη Μεγάλη Αλβανία, όμως, δεν πρόκειται να τρομάξει τους Ευρωπαίους.
Η Αλβανία έχει λάβει το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρας, αλλά οι απαιτούμενες από τις Βρυξέλλες μεταρρυθμίσεις έχουν βαλτώσει με ευθύνη όχι της Ε.Ε. αλλά της πολιτικής ηγεσίας των Τιράνων, στην κορυφή της πυραμίδας της οποίας βρίσκεται σήμερα ο Εντι Ράμα. Ανεξαρτήτως του τι πιστεύει και τι λέει ο ίδιος, η εικόνα που κυριαρχεί σήμερα στην Ευρώπη για την Αλβανία είναι η εικόνα μιας χώρας που κολυμπάει στη διαφθορά, με το κράτος να αποτελεί λάφυρο για το εκάστοτε κυβερνών κόμμα, τη δικαιοσύνη χειραγωγημένη (και) από το οργανωμένο έγκλημα, την παραοικονομία στα ύψη, την πολιτική οξύτητα μόνιμο στοιχείο του δημοσίου διαλόγου και το χασίς πλέον ...εξαγώγιμο προϊόν. Και ένα τέτοιο κράτος δύσκολα η Ε.Ε. θα το εντάξει στους κόλπους της.
Αντί λοιπόν ο Ράμα να κραδαίνει το «όπλο» της «Μεγάλης Αλβανίας» ως όχημα με το οποίο θα οδηγήσει τους Αλβανούς, έναν λαό εργατικό και φιλότιμο που αξίζει στ’ αλήθεια και δικαιούται να απολαύσει τα αγαθά της Ενωμένης Ευρώπης, στο κλαμπ των Βρυξελλών, καλά θα κάνει να χρησιμοποιήσει την πολιτική του ισχύ, ώστε η χώρα να εκπληρώσει τα προαπαιτούμενα ενταξιακά κριτήρια, που θα επιτρέψουν το αλβανικό τρένο να συνεχίσει τη διαδρομή στις ευρωπαϊκές ράγες.
Η Ευρώπη δεν εκβιάζεται με διλήμματα αυτού του τύπου.
Και το πιο σημαντικό: δηλώσεις του είδους μπορεί να χαϊδεύουν αυτιά ψηφοφόρων, ερεθίζουν όμως επικίνδυνα τους μη αλβανικούς πληθυσμούς, προκαλούν αντισυσπειρώσεις, εντείνουν τις διαιρέσεις και τροφοδοτούν με μίση τα εν υπνώσει εθνοτικά και θρησκευτικά ρήγματα, σε μια περιοχή στην οποία οι λαοί εξακολουθούν να συμβιώνουν σε τεντωμένο σκοινί.
