Ψηφίζοντας και ελπίζοντας...
Του Νίκου Φιλιππίδη
(Πηγή : http://www.liberal.gr/)
«Γρήγορα και βρώμικα» όπως λένε πολλοί ψυχολόγοι. Για τέτοιες λύσεις ετοιμάζεται πλέον η κυβέρνηση. Τους προετοίμασε ο Πολ Τόμσεν για να τη βρούνε από το συνήθη ύποπτο Β. Σόιμπλε.
Σε αυτές τις περιπτώσεις λένε οι ειδικοί, ο εγκέφαλος εργάζεται για την επιβίωση, όχι για τη βελτιστοποίηση και η ταχύτητα είναι ζωτική για την αποτελεσματική λειτουργία. Σε αυτό το πλαίσιο οι «κόκκινες» γραμμές γίνονται ροζ και στο τέλος είσαι έτοιμος να δεχτείς τα πάντα ή πιο σωστά αυτά που από την αρχή είχε στο μυαλό της η άλλη πλευρά.
Στην κυβέρνηση για πρώτη φορά στη θητεία τους γνώρισαν τι θα πει Τόμσεν, αρχή γενομένης από τη συνάντηση της προπερασμένης Πέμπτης στις Βρυξέλλες και στη συνέχεια την περασμένη Παρασκευή όταν στην Αθήνα ανέμεναν απάντηση για το χρόνο επιστροφής των θεσμών και αυτός (ο καθοριστικός) έκανε απλά τηλεφωνήματα από τον τόπο των ανοιξιάτικων διακοπών του. Μετά δε το «αντάρτικο» της προηγούμενης Δευτέρας με την περίφημη επιστολή Τσακαλώτου, όπου καθ’ υπόδειξη του πρωθυπουργού επιδιώκονταν αλλαγές στα συμφωνηθέντα των Βρυξελλών, είδαν και τη συνήθη πλευρά του νομίσματος, τον γερμανό υπουργό Οικονομικών να παίρνει το όπλο του και να επιστρέφει στη διαπραγμάτευση με σκληρότερο πακέτο ακόμα και από αυτό των Βρυξελλών.
Πλέον γνωρίζουν στην κυβέρνηση και όσοι δεν το κατάλαβαν θα το καταλάβουν στη Μάλτα, πως λειτουργούν αυτές οι καταστάσεις.
Ήθελαν δημοσιονομικό χώρο για να δίνουν μικροεπιδόματα για μικροπολιτικούς λόγους; «Πάγωμα» των διαβουλεύσεων παρά τις επιστολές μεταμέλειας.
Ήθελαν συνολική συμφωνία, κόντρα στα δεδομένα των σχέσεων μεταξύ των θεσμών; Έχασαν και το πλήρωσαν με ένα μήνα ακόμα καθυστέρησης.
Ήθελαν να αλλάξουν δύο τρία ζητήματα από το πακέτο τελευταίας καταφυγής που τους προσφέρθηκε στις 20 Φεβρουαρίου; Νέο πάγωμα των συζητήσεων και νέος εξευτελισμός με την «ομηρεία» των υπουργών στις Βρυξέλλες μετά το Eurogroup της 20ης Μαρτίου.
Ήθελαν να αλλάξουν τα όσα συμφώνησαν οι «όμηροι» υπουργοί στις Βρυξέλλες με τον Πολ Τόμσεν; «Πάγωμα» εκ νέου των διαβουλεύσεων με απρόβλεπτες συνέπειες μετάθεσης των αποφάσεων για συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο για Μάιο-Ιούνιο. Μάλιστα με παρέμβαση Σόιμπλε το πακέτο των μέτρων θα πρέπει να υιοθετηθεί αυστηρά από την 1/1/2019, παρά το γεγονός ότι ακόμα και το ΔΝΤ επεδίωκε ελαφρύτερη εφαρμογή των μέτρων σε βάθος διετίας.
Ήθελαν να υποχρεώσουν την αντιπολίτευση να ψηφίσει τα μέτρα; Θα τα ψηφίσουν τελικά, πιθανότατα, μόνοι τους χωρίς καν να έχουν κλεισμένη συμφωνία με τους θεσμούς, απλά για να τους καλοπιάσουν και στη συνέχεια αυτοί θα κρίνουν εάν ικανοποιούνται από όσα είχαν συμφωνηθεί στις Βρυξέλλες παρόντος του Πολ Τόμσεν.
Για να μην τους αδικούμε, μια παροιμία λέει, «σωστή απόφαση σε λάθος χρόνο είναι λάθος απόφαση», πόσες όμως λάθος αποφάσεις μετράει η κυβέρνηση τον τελευταίο χρόνο για να ολοκληρώσει τα πράγματα στον σωστό τους χρόνο;
