Η χαρά των tricoteuses
Του Αντώνη Πανούτσου
(Πηγή : http://www.liberal.gr/)
Ο τρόπος που ξεχωρίζει ένας τρελός από έναν που κάνει τον τρελό είναι απλός. Ο πρώτος κάνει και κινήσεις που μπορεί και να τον βλάψουν. Του δευτέρου οι τρέλες είναι πάντα προς όφελός του. Σε αυτή τη λογική η ανακοίνωση της ΝΔ «Ο Αλέξης Τσίπρας και η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν το θέατρο του παραλόγου.
Από τη μία, αποδέχονται νέα μέτρα λιτότητας και, από την άλλη, παριστάνουν ότι αντιστέκονται στους δανειστές» δεν ισχύει. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει αυτό που έκανε σε όλη τη διαπραγμάτευση. Τρενάρει τη συμφωνία. Μέχρι να δεχτούν οι θεσμοί τα μέτρα μετά το 2019, με ένα τυπικό κούρεμα να γίνεται τώρα ή μέχρι να τινάξει τη συμφωνία στον αέρα.
Η τακτική συνοδεύεται από μία παπαροδρομία δηλώσεων για να μπλέκεται ο κόσμος. Όπως του νουνεχή Χρήστου Σπίρτζη «Η εντολή που μας έχει δώσει ο ελληνικός λαός, να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα και να βγει η χώρα από τα μνημόνια και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις δανειακές συμβάσεις. Να σταθεί η χώρα στα δικά της πόδια» ελπίζοντας ότι θα έχει ξεχαστεί πως το Σεπτέμβριο του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κάνει σεφτέ σε ψήφιση μνημονίων. Ή του γνώστη των μυστικών της καγκελαρίας Γιώργου Κατρούγκαλου «Μεταξύ μας, ο Σόιμπλε θέλει την Ελλάδα εκτός ευρώ». Η τακτική χρειάζεται εσωτερικούς εχθρούς. Εχθρούς του λαού, προδότες του έθνους, που ιστορικά έθρεψαν την εθνολαϊκιστική αριστερά.
Μετά τη γαλλική επανάσταση, στην περίοδο του terror του 1793, γυναίκες της αγοράς στηνόντουσαν κάτω από τη γκιλοτίνα για να αποδοκιμάσουν τους ευγενείς που ανέβαιναν για να εκτελεστούν. Ανάμεσα στις εκτελέσεις οι κυρίες συνέχιζαν το πλέξιμο, λόγος για τον οποίο ονομάστηκαν «les tricoteuses de la Guillotine» δηλαδή «οι πλέκτριες της γκιλοτίνας».
Υποψήφιος για τη γκιλοτίνα υπάρχει. Ο Γιάννης Στουρνάρας. Ματσός, τραπεζίτης και κουστουμαρισμένος. Το όνειρο κάθε tricoteuse του ΣΥΡΙΖΑ, της κρίσης και της αγανάκτησης. Ελλείψει γκιλοτίνας, σε μια περιποιημένη εξεταστική. Στην οποία ο Στουρνάρας θα πρέπει να απολογηθεί «γιατί δεν δρα προς το συμφέρον της χώρας» όπως είπε η Ολγα Γεροβασίλη, γιατί «δεν προσέχει τις δηλώσεις του» όπως είπε ο Δραγασάκης και «γιατί πολιτικολογεί» όπως είπε ο Τζανακόπουλος.
Η κατηγορία του Τζανακόπουλου στον Στουρνάρα «Υπερασπίστηκε μια ιδεολογική γραμμή που θέλει την πλήρη αποδιάρθρωση του ασφαλιστικού συστήματος και είπε ότι ακόμη και για τις φυσικές καταστροφές θα πρέπει να αφήσει το κράτος τον πατερναλισμό» είναι για ideological deviation και όχι για πολιτικολογία. Ο Στουρνάρας δεν κατηγορείται για κάτι που έκανε αλλά γιατί έχει φίλους ξένους και οι απόψεις του δεν είναι στην ορθή πολιτική γραμμή.
Η παραμονή, η αποπομπή, η παραίτησή του ξεπερνάνε το πρόσωπο. Είναι τεστ για το μέλλον. Με ένα κόμμα που όσο φοβάται ότι πλησιάζει στη διαπραγματευτική αποτυχία θα ανακαλύπτει εχθρούς του λαού.
