Δευτέρα 24 Απριλίου 2017

Εξαιρετικός Α.Πανούτσος ότι η σύγκρουση δεν είναι μεταξύ δεξιών ή αριστερών αλλά μεταξύ συστημικών - αντισυστημικών


Η σύγκρουση δεν είναι μεταξύ δεξιών ή αριστερών αλλά μεταξύ συστημικών και αντισυστημικών
Του Αντώνη Πανούτσου
(Πηγή : http://www.liberal.gr)
Πριν από δύο χρόνια για τις γαλλικές εκλογές στο Mega η Τρέμη με τον Πρετεντέρη θα μιλούσαν για το αποτέλεσμα, ο Τσίμας θα έκανε παρεμβάσεις και η Δεναξά θα έδινε ανταποκρίσεις.
Στον Αντένα η Χούκλη θα ήταν anchorwoman σε ένα εκτεταμένο δελτίο ειδήσεων. Στον Σκάι η ανάλυση των γαλλικών εκλογών θα είχε ξεκινήσει από το απόγευμα.
Χθες το βράδυ στις 22.30 το Mega έπαιζε την Ψύχωση. Ο Αντένα το Your Face Sounds Familiar. Και στον Σκάι η Ελισάβετ πέταγε μπάλες για να φάει σαρδέλες στο Survivor. Το πεδίο της πολιτικής ανάλυσης των γαλλικών εκλογών ανήκε μόνο στην ΕΡΤ. Αποδεικνύοντας ότι για την λογοκρισία δεν χρειάζονται δικτατορίες και άλλες αντίστοιχες βαρβαρότητες. Αρκεί μία κρίση που τα ιδιωτικά κανάλια θα ψάχνονται για το δίφραγκο της διαφήμισης και ένα κρατικό κανάλι με 180 εκατομμύρια από εισφορές μπορεί να κάνει ότι θέλει  ώστε όποιος θέλει να ενημερωθεί πολιτικά να παίρνει την ενημέρωση του από το κυβερνητικό κανάλι.
Με το εμείς ή αυτοί για την κυβέρνηση να έχει πάψει να είναι μεταξύ των δεξιών και των αριστερών ή των πλουσίων και των φτωχών και να είναι μεταξύ των συστημικών και των αντισυστημικών. Όπως στο εσωτερικό για τον ΣΥΡΙΖΑ ο μεγάλος εχθρός δεν είναι ο Μιχαλολιάκος και η Χρυσή  Αυγή αλλά η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις γαλλικές εκλογές ο εχθρός ήταν ο Μακρόν. Ο Μακρόν ήταν ο τραπεζίτης, ο συστημικός που πίστευε ότι τα προβλήματα της Γαλλίας μπορούν να λυθούν μέσα από την δημοκρατία και όχι μέσα από τον κομουνισμό όπως πιστεύει ο Μελανσόν ή μέσα από μια αυταρχική κατ’ όνομα δημοκρατία, όπως θα ήθελε η Μαρί Λεπέν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Μελανσόν, η Ζωή Κωνσταντοπούλου που πήγε στο Παρίσι για να τον ενισχύσει θέλουν τον κόσμο να πιστεύει ότι η μόνη ελπίδα είναι η αλλαγή του συστήματος. Η ανατροπή. Ο εχθρός δεν είναι  ο φασισμός αλλά η δυτική δημοκρατία. Οι συμμαχίες που σχηματίζονται το δείχνουν. Δεν ήταν συμπτωματικό ότι μετά την εκλογική του ήττα, στις πρώτες του δηλώσεις ο Μελανσόν είπε «Αμφότεροι οι υποψήφιοι δεν κατανοούν  τα κοινωνικά κεκτημένα. Οι υποστηρικτές μου θα λάβουν τις δικές τους αποφάσεις. Ο καθένας γνωρίζει το καθήκον του». Το ίδιο και στην Ελλάδα. Στην οποία ένα πολιτικό ρεύμα που πριν από μερικά χρόνια ήταν ανύπαρκτο έχει  δημιουργηθεί.
Το πολιτικό grass root κίνημα που καταλαβαίνει ότι το διακύβευμα είναι η δημοκρατία. Η μάχη στην Ευρώπη θα γίνει μεταξύ συστημικών και αντισυστημικών. Μεταξύ  πολιτών που πιστεύουν ότι το μέλλον βρίσκεται στην δυτική, δημοκρατία και αυτών που πιστεύουν βρίσκεται στον κομουνισμό, τον φασισμό, την μοναρχία ή ότι άλλο. Και όσο πιο καθαρό είναι για όλους τόσο το καλύτερο.