Είναι ένα τσούρμο ναυτικοί μέσα σ' ένα εμπορικό πλοίο που κάνει υπερατλαντικά και ανάμεσά τους ταξιδεύει και μια γυναίκα, σκέτος πειρασμός!
Περνάει μια μέρα... περνούν δυο μέρες... περνούν δυο εβδομάδες... Μόλις πέρασε ένας μήνας και πλέον κανείς τους δεν την πάλευε, ο καπετάνιος συγκαλεί σε σύσκεψη όλο τον αντρικό πληθυσμό του πλοίου.
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Λοιπόν κύριοι... Οι καιροί είναι δύσκολοι και καθώς έχει περάσει τόσος καιρός εδώ μέσα, θέλω να σας ανακοινώσω ότι μιας και είμαι ο παλαιότερος και ο ανώτερος από όλους σας, αποφάσισα να ξεκινήσω εγώ να φλερτάρω την κυρία του πλοίου μας.
ΓΑΛΛΟΣ: Συγνώμη κύριοι! Καθώς είμαι ο Γάλλος, θέλοντας να τιμήσω την καταγωγή μου, αφού όλοι ξέρετε ότι εμείς οι Γάλλοι είμαστε οι πιο ρομαντικοί εραστές, πρέπει να σας πω ότι εγώ είμαι αυτός που πρέπει να φλερτάρω την κυρία.
ΑΓΓΛΟΣ: Με συγχωρείτε πολύ συνάδελφοι! Πρέπει όλοι να λάβετε υπ' όψιν σας ότι εμείς οι Βρετανοί είμαστε κατά παράδοση αριστοκράτες, με καλούς τρόπους! Θέλοντας λοιπόν να τιμήσω την καταγωγή μου, οφείλω να σας ανακοινώσω ότι εγώ είμαι αυτός που πρέπει να φλερτάρω την κυρία!
ΙΣΠΑΝΟΣ: Αγαπητοί κύριοι, λυπάμαι που θα χαλάσω τα σχέδιά σας, αλλά όλοι ξέρετε ότι οι καλύτεροι εραστές είμαστε εμείς, οι Μεσογειακοί λαοί και ακόμη περισσότερο εμείς οι Ισπανοί! Συνεπώς, πρέπει όλοι σας να υποχωρήσετε και να δεχθείτε πως ο μόνος που πρέπει να φλερτάρει την κυρία είμαι εγώ!
Ενώ, λοιπόν, επικρατεί η σχετική βαβούρα και ο κάθε στερημένος λέει το μακρύ του και το κοντό του σχετικά με το ποιος πρέπει να φλερτάρει την κυρία, ο καπετάνιος διαπιστώνει πως ο Έλληνας έχει κάτσει σε μια γωνία σιωπηλός, παίζοντας με το κομπολόι του, χωρίς να δίνει καμία σημασία σε όσα λέγονται. Ξαφνικά, λοιπόν, αποφασίζει ο captain να διακόψει τη συζήτηση και να απευθυνθεί στον Έλληνα...
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ: Εσύ Δημήτρη; Τι θα γίνει;; Δεν επιθυμείς να φλερτάρεις την κυρία;;;
ΕΛΛΗΝΑΣ: Τι να σας πω ρε παιδιά... Εγώ, ένα μήνα περίπου την πηδάω! Αλλά, αν θέλετε, την φλερτάρω κιόλας!!!
